Lance Armstrong nu officieel geen Tourwinnaar meer
, door
Hoewel: hij heeft drie weken de tijd om in beroep te gaan. Dat zou nog een leuke soap opleveren.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Jeremy Blanchard (cc)
Groepsdruk is a bitch
, door
COLUMN - Waarin de auteur, naar aanleiding van de ophef over de rouwadvertentie van Tim Ribberink probeert na te gaan hoe groepsdruk werkt.
In het programma Gepest! confronteert royaltyverslaggever Peter van der Vorst pestkoppen met hun slachtoffer. Ik heb het één keer gezien. Twee van de pestkoppen die Van der Vorst sprak, waren zelf het slachtoffer van pesterijen geweest. Totdat er nieuw bloed op school kwam. Ze grepen hun kans en transformeerde van slachtoffer naar pestkop. Waardoor zij niet langer werden gepest. Deze pestkoppen wisten wel ongeveer wat zij hun slachtoffer hadden aangedaan. Ze hadden het zelf ook ondervonden.
De grootste pestkop, degene die alle drie de jongens had gepest, kon zich bij God niet indenken wat er nu zo erg was geweest. Ja, hij had wellicht wat geintjes uitgehaald, maar dat stelde allemaal niet zo veel voor. Heus, hij was de kwaadste niet. Hij was niet intrinsiek slecht, om met de Moszkowiczjes te spreken.
Groepsdruk is a bitch. Het kan de aardigste mensen in beulen veranderen. Het verandert verreweg de meeste mensen in zwijgende toeschouwers. In wegkijkers en goedpraters. De mens is een empathisch wezen. We zijn niet de enige, zo weten wij dankzij Frans de Waal. We zijn wel de enige die erover kunnen reflecteren. Maar dat doen we niet zo vaak, want dat is veel te pijnlijk.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 06-11-2022
Lance Armstrong en de wielerjournalistiek
, door
ANALYSE - Het dopingschandaal in de wielersport is een verhaal over groepsdruk, en de angst om buitengesloten te worden.
Als je maar hard genoeg vecht en als je dat met volle overtuiging doet, dan kun je alles overwinnen. Dat was kort samengevat de levensinstelling die Lance Armstrong en zijn stichting Livestrong promootten. Armstrong had zelf het ontzagwekkende bewijs geleverd: bijna ten onder gaan aan kanker en dan zeven keer op de Champs Elysée in een gele trui staan.
Zijn belangrijkste sponsor, Nike, heeft er ooit een bijzonder effectief spotje aan gewijd:
[kliktv nr=1]
Wij mogen er nu geloof ik wel voorzichtig vanuit gaan de Armstrong die zeven overwinningen niet geheel op eigen kracht heeft behaald. Just do it, maar zonder EPO ben je nergens. Dat gerucht ging al veel langer. Maar zijn kankergeschiedenis maakte hem, voor de publieke opinie, min of meer immuun voor verdenkingen. Iemand die kanker heeft gehad en op het randje van de dood heeft gebungeld en die nu miljoenen mensen op aarde inspireert om het beste uit zichzelf te halen, die ga je niet van dopinggebruik beschuldigen. Het verhaal was te goed. Dat mag je niet vervuilen door de hoofdpersoon in diskrediet te brengen. Dat pikt de publieke opinie niet. Totdat de schijn tegen zo groot is dat het niet meer te ontkennen valt.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Nog één keer Lance Armstrong
, door
ACHTERGROND - Jaja, we weten het. Lance Armstrong was toch een boef die dope gebruikte. Nee, erger nog: die doping in zijn team orkestreerde en aanmoedigde. De NPR (National Public Radio) maakte een mooie reconstructie van hoe dat in z’n werk ging, zoals alleen NPR dat kan.
Foto:
Sean Michael Ragan (cc)
Wielerliefhebbers, hou op met huilen
, door
COLUMN - Waarin de auteur vertelt waarom hij al wist dat Lance Armstrong een lul was. En wiens schuld dat is.
Allemachtig. Al weken word ik verveeld met het dopingverhaal van Armstrong. Er is geen ontkomen aan. Een fantastische atleet viel voor velen van een voetstuk, en een toch al verdachte sport werd nog nét iets verder de prut ingeduwd. De conclusie: Lance is een lul. Hij blijkt een gewetenloze capo te zijn geweest die anderen aanzette, nee dwong, tot dopinggebruik. Hij is gepromoveerd van symptoom naar veroorzaker. En de verontwaardiging daarover droop in liters van de twitters, facebooks en krantenkolommen. Fuck you too, Lance.
Goh.
Dat Armstrong een lul is had ik je vooraf ook wel kunnen vertellen. Mensen aan de absolute sporttop zijn nou eenmaal vaak obsessief bezig met dat waar ze goed in zijn. Alles en iedereen, inclusief henzelf, moet daarvoor wijken. Logisch, want anders stonden ze niet op die eenzame hoogte. Dan zaten ze voor de buis te kijken, zoals u en ik.
En voor deze mensen geldt dat als de sport het je onmogelijk maakt te winnen zonder de regels te breken, dan zullen de meesten geen seconde aarzelen en dat doen. Waar hebben ze anders immers al die jaren voor geïnvesteerd? Zo’n instelling moet je hebben, en wielrennen is zo’n sport. Tot het gaatje en verder. Een sport waarbij stoere mannen zich dagelijks, weken achtereen, het bloed in de keel en zichzelf het snot voor ogen rijden met als einddoel eeuwige roem, om maar een paar clichés tegen het asfalt te gooien. Combineer dat met bijvoorbeeld een Tour de France, die voor de gemiddelde topatleet al zo goed als onmogelijk te volbrengen is, en het is niet de vraag óf een sport verrot wordt, maar wanneer.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Zeldzame commercial van Nike met Lance Armstrong
, door
Nike heeft ooit een indrukwekkend spotje gewijd aan de strijd van Lance Armstrong tegen kanker. We zien Lance tijdens een persconferentie vertellen dat hij teelbalkanker heeft en dat het uitgezaaid is. Hij zegt dat hij zich zal concentreren op zijn herstel en dat hij de ziekte zal overwinnen. En dat hij zal terugkeren als professioneel wielrenner. In zwarte letters op een gele achtergrond lezen wij: just do it. En vervolgens de bekende swoosh.
Armstrong alle Tourtitels kwijt
, door
NIEUWS - Het zat er al aan te komen, maar vandaag heeft het UCI bekend gemaakt Lance Armstrong levenslang te schoren en al zijn titels tussen 1998 en 2011 in te trekken.
Lance Armstrong spreekt
, door
Lance Armstrong spreekt voor het eerst in het openbaar na de onthullingen over het dopingschandaal. Hij spreekt echter alleen over de stichting Livestrong waar hij is weggestuurd.
Hoe word ik Lance Armstrong?
, door
ACHTERGROND - Altijd al heel snel en goed willen fietsen? Hier is het (niet meer zo) geheime recept van de Armstrong Cocktail!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.