Op 22 juni hoop ik te promoveren tot doctor in de politicologie. Bij het onderliggende proefschrift 'Political Parties and the Democratic Mandate' behoren twaalf stellingen. In deze serie een korte toelichting op enkele van de meest prikkelende. De eerste aflevering: 'Leuke politieke debatten zijn vaak het minst zinvol' Het Nederlandse vragenuurtje is vaak behoorlijk saai. Kamerleden buitelen over elkaar heen om de mogelijkheid tot gratis publiciteit te benutten, maar het debat leidt meestal tot niks. De Tweede Kamer weet zelf ook niet precies meer wat ze met het vragenuur moet en experimenteert daarom met de opzet. Meer vragenstellers, maar minder interrupties. Geen aanvullende vragen, of toch weer wel. Varianten genoeg, maar onverdeeld succesvol is het niet. Nu vraagt de Tweede Kamer maar aan het publiek hoe ze zou moeten discussiëren.
Jeremy Corbyn heeft zijn herverkiezing om het Labour-leiderschap met gemak gewonnen, en daarmee zijn uitdager Owen Smith verslagen.
Corbyn haalde 61.8% van de uitgebrachte stemmen binnen, meer dan vorig jaar, meldt de BBC:
In a result announced on the eve of Labour’s party conference in Liverpool, Mr Corbyn won 313,209 votes, compared with Mr Smith’s 193,229.
Daarmee lijkt Corbyn vooralsnog stevig in het zadel te zitten.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Onze buren hebben vandaag kunnen kiezen in 649 districten voor hun vertegenwoordigers in the House of Commons. Vanaf 23:00 uur onze tijd zullen de uitslagen binnendruppelen. Vanwege het late tijdstip is het onwaarschijnlijk dat wij daarover veel updates zullen kunnen leveren.
Daarom zetten we maar weer gewoon de deuren van onze kroeg open en laten u de hele nacht cijfertjes oplepelen. Goede plek om te spieken is natuurlijk bij de BBC.
En als we dan richting een eindstand gaan, zijn we natuurlijk erg benieuwd naar uw mening daarover. Als u dat tegen die tijd nog nuchter kunt formuleren natuurlijk (hoewel misschien niemand het verschil zal merken).
UPDATE 4:15: Labour gaat aan de leiding, met 89 zetels, waarvan liefst 13 die volgens de peilingen naar anderen zouden hebben moeten gaan. De Conservatieven hebben 74 zetels binnen. De Liberaal-Democraten doen het slechter dan verwacht met tot nu toe 11 zetels. 20 van de tot nu toe “zekere” zetels gaan naar andere partijen, waarvan veel naar de Scottish National Party die het vooral in het noorden van Schotland goed doet. Het lijkt er steeds meer op dat geen enkele partij de meerderheid zal halen. Brown heeft al verklaard te zullen streven naar een coalitieregering. Er zijn steeds meer berichten over ongeregeldheden waarbij een nog onbekend aantal kiezers niet zou hebben kunnen stemmen.
UPDATE 6:00: Het woord ‘cliffhanger’ lijkt steeds meer op zijn plaats. Hoewel de Conservatieven zoals verwacht de leiding hebben overgenomen (220 zetels binnen waarvan 7 die de peilingen aan anderen hadden toebedacht), staat Labour momenteel op 163 zetels, waarvan 27 ‘onverwachte’. De Liberaal-Democraten staan inmiddels op 36 zetels, de overige partijen staan op 26. Er moeten nog 221 districten geteld worden; de Conservatieven zouden er daar voor een meerderheid 114 van naar zich toe moeten trekken. In het hele land worden protesten gemeld van kiezers die, na uren wachten, de deur van overbezette stembureaus voor zich dicht hebben zien doen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.