PvdK

Een bijdrage van Jelle van Dijk, docent interactie-ontwerp en gebruiksgericht ontwerpen aan de Hogeschool van Utrecht. Ik heb ooit in een boekje gelezen dat je echt goede ideeën niet te vroeg met anderen moet delen, want dan wordt het ontluikende plantje direct in de kiem gesmoord. Maar ja, ik heb helemaal geen tijd om al mijn goede ideeën eerst tot volle wasdom te laten komen. Morgen heb ik al weer een nieuw goed idee. Bovendien heb ik veel mensen nodig die mee doen, dus ik kan maar beter gelijk beginnen met reclame maken. Ik ga namelijk een nieuwe politieke partij oprichten. Deze partij snijdt dwars door alle bestaande tegenstellingen heen. (We zijn niet links, niet rechts: we zijn zelfs niet rechtdoor!). Het is een partij gebaseerd op het idee van kwaliteit. Niet per se de kwaliteit van Robert Pirsig, maar toch, ik kan niet ontkennen dat ik dat altijd een inspirerend boekje heb gevonden: Zen en de kunst van het motoronderhoud. We gaan minstens 30 zetels halen en komen direct in de regering. Hoe zal ik hem noemen? Partij voor de Kwaliteit?

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fins onderwijssucces

Finland wordt al jaren gezien als het grote voorbeeld in onderwijs. De hoge scores op PISA die vanaf 2000 bekend werden en die ook de Finnen zelf hebben verrast, heeft gezorgd voor een stroom aan publicaties over dit fenomeen. Via Twitter las ik een mooi artikel erover in Smithsonian, en in oktober komt er een nieuw en uitgebreid boek uit over het Finse systeem.

Ik geloof niet dat er een simpele verklaring is voor het succes en de overheid is zelf ook voorzichtig met  conclusies. De scholen hebben veel autonomie; dat is in Nederland ook het geval (de schooldirecteuren in het primair onderwijs hebben veel meer autonomie dan in andere landen). In Finland ligt de autonomie nog dichter bij de professional.

Maar het zijn dan ook alleen de toppers die leerkracht mogen worden (van de 6000 kandidaten worden er 600 toegelaten). Hoe hoger het afwijzingspercentage, hoe groter de kwaliteit; dat weet men in Nederland bij de kunstopleidingen al lang. Méér autonomie bij de professional kan mogelijk alleen als het samengaat met betere opleidingen.

De vele grafieken die er zijn over PISA prestaties van Finland vond ik niet zo interessant. Wat ik wel intrigerend vind, is de geringe variantie tussen scholen zoals in onderstaande grafiek blijkt.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Inspraak bedrijfsleven is niet de oplossing voor het HBO-probleem

Dat de reputatie van het Inholland de laatste tijd niet geweldig is, is een understatement. Aanleiding was de ‘Theo-route‘ bij de opleiding Media en Entertainment Management van Inholland die afgelopen zomer in het nieuws kwam. Studenten met studieachterstand kregen zonder enige belemmering een diploma. Ondertussen is vastgesteld dat dit niet de enige opleiding was met een discutabel afstudeertraject. Zowel binnen als buiten Inholland blijken er meerdere opleidingen niet echt in orde. Inmiddels maakt ook het bedrijfsleven zich zorgen over de kwaliteit van de HBO-opleidingen. Gisteren pleitte het VNO-NCW er dan ook voor om wettelijk vast te leggen dat het bedrijfsleven inspraak krijgt in de invulling van de opleidingen. Uh ok, interessante denkrichting. Maar is dit wel een oplossing voor het probleem? Dat lijkt me niet het geval.

Wat is/was eigenlijk het probleem?
Het ontstaan van dergelijke ‘Theo-routes’ komt voort uit financieringswijze van het hoger onderwijs: de HBO-instellingen krijgen geld per uitgereikt diploma. Anders gezegd: Hoe meer studenten in zo kort mogelijke tijd met een diploma de deur uit worden gewerkt hoe lager de kosten en hoe meer geld hogescholen ontvangen. Het gevolg van dit systeem is dat het onderwijs te veel als bedrijfsproces wordt gezien en dus de financiële kengetallen leidend zijn bij het nemen van beslissingen. Het systeem beoogt bewust om met financiële prikkels gewenst gedrag (= zo snel mogelijk afstuderen) te stimuleren. Het mag dan ook niet verbazen als mensen en instellingen economisch calculerend gedrag vertonen en proberen om met zo weinig mogelijk inspanning een zo goed mogelijk resultaat te halen. De grenzen van wat wel en niet toelaatbaar is vervagen dan snel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

El Universal, ‘kwaliteitskrant’?

Tot nu toe ben ik altijd vrij positief geweest over El Universal, Mexico’s grootste kwaliteitskrant. In tegenstelling tot concurrenten als La Jornada en Milenio weet het dagblad redelijk neutraal en in het midden van het politieke spectrum te blijven. Vandaag is dat beeld voorgoed veranderd, door dit artikel, een profiel van Gustavo Madero, de nieuwe voorzitter van regeringspartij PAN. Onder het artikel (van de internetsite) trof ik het volgende aan:

Laatste deel van het artikel in El Universal (Foto: Jan-Albert Hootsen)

Con información de Wikipedia = Met informatie van Wikipedia. Met andere woorden: de grootste en belangrijkste kwaliteitskrant van Mexico gebruikt Wikipedia, waarvan zelfs de minst competente eerstejaars student journalistiek nog weet dat je het NOOIT als bron voor een artikel mag gebruiken, als bron om een profiel van een van de belangrijkste politici van het land te schrijven?? En zet het er nog onder ook??? Man, man, man…

[jan-albert]

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Competentiegericht leren? Boeien!

SaillantLOGOZolang er onderwijs bestaat, zolang wordt er over geklaagd. De kritiek van de laatste jaren is wel erg fundamenteel: er wordt niet meer geleerd. Vooral het zogenaamde competentiegerichte onderwijs zou daar debet aan zijn. Ook luidt de kritiek dat er nauwelijks meer wordt les gegeven. Dus daarom maar terug naar toen? Eén ding is duidelijk: juist aan de onderkant van onderwijsland rommelt het. En dat is juist waar je gerommel het slechtst kunt gebruiken. Diversiteit in het onderwijsaanbod, in plaats van fusies, kan een oplossing zijn. Die vermaledijde wet op de vrijheid van onderwijs kan zo eindelijk nuttig worden ingezet.

Veel kennis heeft een houdbaarheidsdatum. Dus waarom kinderen nu iets leren dat bij hun diploma-uitreiking verouderd is. Het alternatief: competentiegericht leren. Niet zozeer proberen heel veel kennis in de kids te pompen, maar er voor zorgen dat leerlingen – vraaggestuurd – vaardigheden en houdingen krijgen waar ze een leven lang lerend profijt van hebben. Daar is iets voor te zeggen. Maar de kritiek – zowel van docenten als leerlingen zelf – is dat hierdoor te weinig geleerd wordt. Docenten moeten zich daarbij meer als een soort coach opstellen en leerlingen in relatieve vrijheid aan hun competenties laten werken.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige