Geen bal op tv | Beatrix, geweten der Nederlanden

Koningin Beatrix zag zichzelf als het geweten van Nederland, zo bleek ook uit haar afscheidsrede. Op die manier meende zij haar volk het beste te dienen. De vraag is of dat wel zo was. Toen prinses Beatrix achttien jaar werd, kreeg zij uit gans het land gelukwensen toegeworpen. In een toespraak, te zien in Beatrix, portret van een koningin, bedankte zij het volk voor de vele warme woorden. 'In het woord "dank" ligt alles besloten wat ik jegens u voel,' zei ze. Op even plechtige toon uitgesproken als de woorden waarmee ze haar regeerperiode gisteren afsloot. In de aankondiging van haar aftreden zei ze het zo: 'Ik ben u diep dankbaar voor het vertrouwen dat u mij hebt gegeven in de vele mooie jaren waarin ik uw koningin mocht zijn.' Je kijkt naar haar en je ziet: ze meent het allemaal uit de grond van haar hart. Het zijn geen loze woorden van iemand die een toneelstukje opvoert en dit zegt omdat dat nu eenmaal bij haar positie hoort. Geen haar op heur hoofd dat leek te twijfelen aan het nut van de functie die ze bekleedde. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Een avondje Beatrix

COLUMN - Koningin Beatrix kondigt aan dat ze gaat aftreden. Reden voor de Nederlandse televisie om een hele avond aan haar koningschap te wijden en vooruit te blikken op dat van Willem-Alexander.

Joost Karhof staat op de Dam. Waarom hij op de Dam staat? Koningin Beatrix heeft heur aftreden aangekondigd. En de wetten van Hilversum dicteren dan: we moeten live-beelden van buiten de studio kunnen bieden. Niet dat er op de Dam iets gebeurde. Maar het zou kunnen. Wellicht zien we Willem-Alexander nog van het Paleis springen omdat ie de druk toch niet aan kan. Het is nu eenmaal een gebeurtenis die om live buitenopnames schreeuwt. Voor je het weet hebben de mensen niet door dat het een historische dag is. En dat mag toch niet mogen.

Bij DWDD hadden ze een blikje usual suspects opengetrokken om hun alles verhelderende licht op de abdudicatio te laten schijnen. Jan, Prem, Koos, Sywert, dat soort lui. Men had niets dan bewondering. Dit tot grote ergernis van mevrouw Molovich die nu wel eens zou willen weten wanneer de vergadering had plaatsgevonden waarin men had besloten hoe wij, het volk, onze vorstin zouden moeten beoordelen: als een hoogst intelligente vakvrouw, een controlefreak en perfectionist, ogenschijnlijk kil, maar wel een lieve oma. 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beatrix en Jimmy Carter

Nou nou. Dat was weer lachen, hoe de minister-president vier PVV-Kamervragen beantwoordde.

  • Bent u bekend met het bericht ‘Beatrix draagt hoofddoek voor moskeebezoek Abu Dhabi’?
  • In hoeverre bent u het eens met de PVV dat de hoofddoek een symbool van islamisering, onderdrukking en discriminatie van de vrouw is?
  • En realiseert u zich dat ons staathoofd [sic] op deze wijze de onderdrukking van vrouwen legitimeert?
  • Had deze trieste wanvertoning niet voorkomen kunnen worden? Zo neen, waarom niet?
  • Waarop Mark Rutte antwoordde:

    1. Ja.
    2-4. Bij een bezoek van H.M. de Koningin aan een godshuis worden de daarbij behorende kledingvoorschriften gerespecteerd. (Bron)

    Ik heb er, zoals wel meer mensen vandaag, om gelachen. Maar eigenlijk is het niet grappig. In de eerste plaats getuigt het niet van goede parlementaire manieren dat de minister-president de eigenlijke kwestie ontwijkt: dat een hoofddoek kan worden beschouwd als een symbool van onderdrukking. Toevallig denk ik dat het genuanceerder ligt, maar het PVV-standpunt is niet irrationeel en de partij heeft recht op een beschaafd antwoord.

    In de tweede plaats: wat doet de koningin eigenlijk in een godshuis? Natuurlijk mag ze wat plaatselijke cultuur opsnuiven, maar moet dat in functie? Ik voel me hier ongemakkelijk bij, zoals ik me ook ongemakkelijk voel als een lid van de regering (in functie) een kerk of een synagoge bezoekt.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Quote van de Dag: Koninklijke Godwin?

    [qvdd]

    Uit de Tweede Wereldoorlog kennen we indrukwekkende voorbeelden van persoonlijke moed. Vijfenzestig jaar later en met minder vanzelfsprekendheden, lijkt het moeilijk het belang van innerlijke overtuiging en persoonlijke moed zichtbaar te maken. Maar opnieuw zijn er mensen die – ver weg en soms dichtbij – in actie komen waar onrecht heerst. Bemoediging kunnen wij allen, jong en oud, vinden in de gulden regel “Behandel anderen zoals u wilt dat anderen u behandelen”.

    Is het vergezocht om te concluderen dat Hare Majesteit haar toevlucht neemt tot een Godwin om haar opinie over de hedendaagse maatschappij te ventileren?

    Steun ons!

    De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

    Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

    Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

    Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

    Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

    Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

    Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.