Kun je anticonceptie verplichten?

Zembla heeft vanavond een provocerende uitzending waarin hulpverleners voor verplichte anticonceptie pleiten in situaties waarin duidelijk is dat aanstaande niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Het is een discussie die zo'n beetje iedere vijf jaar weer de kop opsteekt. Opvallend nu is dat er de laatste tijd geen schokkende zaken aan het licht zijn gekomen, dus de aanleiding komt een beetje uit de lucht vallen. Het is een vreselijk ingewikkelde discussie. De vraag is natuurlijk in hoeverre je mensen zo'n basaal recht kunt ontzeggen. We gaan ervan uit dat iedereen, ongeacht afkomst, geestelijke gesteldheid, zwakten, in staat moet zijn om in volledige autonomie zichzelf voort te planten. Maar heeft een ongeboren kind ook rechten? Welk recht laat je prevaleren? Het eerste lijkt absoluut, het tweede niet. Maar ik denk dat zelfs de SGP dit een moeilijk vraagstuk zou vinden. Ik vraag me af of je uit de voeten kunt met het idee van ontoerekeningsvatbaarheid.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Kooien vol met kinderen

Inside an old warehouse in South Texas, hundreds of children wait in a series of cages created by metal fencing. One cage had 20 children inside. Scattered about are bottles of water, bags of chips and large foil sheets intended to serve as blankets.

One teenager told an advocate who visited that she was helping care for a young child she didn’t know because the child’s aunt was somewhere else in the facility. She said she had to show others in her cell how to change the girl’s diaper.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Kindermishandeling: doe iets

Herinnert u zich het arme meisje Savanna nog? Door haar moeder gedood, in de kofferbak gepropt om in een bos te worden begraven? Herinnert u zich het meisje van Nulde nog? Of Gessica, het Maasmeisje?

In de eerste jaren van het vorige decennium zouden we het niet meer pikken dat kinderen mishandeld worden, zeker niet als er al een legertje hulpverleners bij het gezin betrokken was. De handen gingen uit de mouwen. Ieder gezin kwam in een Elektronisch Kind Dossier, alle leerlingen in een Elektronisch Leerling Dossier, alle vermoedens in Verwijsdexen, stadsmariniers kwamen achter de voordeur, ieder kind kreeg een risicoscore, GGD’s gingen alle kleuters screenen, iedere gemeente kreeg een Centrum voor Jeugd en Gezin en Rotterdam verklaarde de oorlog aan huiselijk geweld. Een oorlog tegen geweld. Je moet er maar opkomen.

Geen gezin meer uit beeld. Geen hulpverlener meer die zich achter de verantwoordelijkheid van een ander – altijd weer die ander – zou verschuilen. En wat is het resultaat?

Tussen 2005 en 2010 is het aantal mishandelde kinderen niet afgenomen.

Maar nu gaat dat dan echt veranderen, zegt staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten-Hyllner in het nieuwe, jawel, actieplan aanpak kindermishandeling ‘Kinderen Veilig Thuis’. Nee echt, dit keer is de regering serieus. De vorige vijf actieplannen waren even om warm te draaien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Heeft u de buren al aangegeven?

De kindermishandelingscampagne van de overheid is een nieuwe fase ingegaan. Nu is iedereen verdacht. De middelen worden steeds heftiger en het doel steeds onduidelijker.

De pr-machine van de kindermishandeling draait weer op volle toeren. Onze overheid heeft er geen probleem mee om in tijden van bezuinigingen op passend onderwijs en pgb’s tonnen te besteden aan een campagne die burgers tegen elkaar opzet. De meerjarige campagne Wat kan ik doen? is vorige week een nieuwe fase ingegaan, met een heuse zelftest. De advertenties verschijnen niet alleen op radio en televisie, maar ook op Hyves en diverse sites van grootuitgever Sanoma (zoals Nu.nl en Startpagina.nl). Ook trekt er een heel info-team het land door.

De boodschappen roepen op om bij een vermoeden van kindermishandeling een telefoonnummer te bellen (van het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling, kortweg AMK), of om naar de campagne-website te gaan.

Op die website staan tips wat je kunt doen. Weer het AMK bovenaan het lijstje. Helemaal onderaan staat nog de suggestie om eens met het kind zelf te praten, of met de ouders. Waarom staat dat niet bovenaan? Helaas wordt nergens uitgelegd waar deze rangorde op gebaseerd is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Waarom ouders hun kinderen slaan

De VS zijn de laatste dagen in de ban van sterspeler (in American football) Adrian Peterson, die zijn kind verrot sloeg met een boomtak.

Peterson gaf, volgens hemzelf, zijn kind straf zoals hijzelf als kind ook straf had gekregen. Hij leek – oprecht – niet te beseffen dat hij iets verkeerds had gedaan.

Naar aanleiding daarvan schreef Drew Magary dit stuk, getiteld Why Do People Hit Their Kids.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Meldcode helpt zorgvuldig handelen

Een gastbijdrage van Marie-José van Hoof en Linda Vogtländer, beide van de werkgroep trauma- en kindermishandeling van het Landelijk Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie. Het stuk is overgenomen van Sociale Vraagstukken.

Het verplicht toepassen van een meldcode huiselijk geweld of kindermishandeling is nog iets anders dan het invoeren van een meldplicht. Voor het bieden van goede hulp volstaat het stappenplan van de meldcode. Het is overbodig om alle vermoedens van mishandeling te melden.

Onlangs heeft de rechtszaak Riagg Rijnmond versus de gemeente Rotterdam gediend en vond in verband hiermee op deze site een debat plaats. Wat mij als professional in de gezondheidszorg opvalt bij lezing van deze artikelen is de grote verwarring die is ontstaan, zowel over de inhoud van de meldcode als over en het verschil tussen een meldcode versus een meldplicht. Appels, peren en citroenen worden geregeld voor hetzelfde fruit aangezien.

Bij de recente bespreking van de Wet Herziening Kinderbeschermingsmaatregelen in de Tweede Kamer heeft deze zich onder andere uitgesproken voor verplichte toepassing van de meldcode kindermishandeling, maar de door de Onderzoeksraad en motie Dille/Van der Burg voorgestane meldplicht heeft het gelukkig niet gehaald. Dit mede dankzij een flinke lobby vanuit het veld van gezondheidsprofessionals.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De marketing van kindermishandeling

Wederom een gastbijdrage van Justine Pardoen, hoofdredacteur van Ouders Online, Mijn Kind Online en Weet wat ze gamen

Met een nieuwe campagne roept de overheid burgers op om zoveel mogelijk meldingen te doen van kindermishandeling. Herkent u de signalen? Doe de test! Heeft u nog nooit iets gemeld? Doen! Al vele duizenden gingen u voor…  De marketing van kindermishandeling is in volle gang. Over gegoochel met getallen.

Op de website www.watkanikdoen.nl vertelt de overheid wat je kunt doen als je kindermishandeling vermoedt. Prima dat zo’n website er is: iemand die vragen heeft, moet daar een antwoord kunnen vinden. Op die website van de nieuwe campagne van de overheid om burgers aan te sporen iets te doen als ze kindermishandeling vermoeden, lezen we dit: “Bij 82% van de meldingen die het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) ontvangt, blijkt er inderdaad sprake van kindermishandeling.”

Het lijkt verdorie wel echte reclame: daar wordt ook altijd zo slim gelogen met cijfers!

Vooral het ophogen van verkoopcijfers is een veelbeproefde methode. Als je vertelt dat 90% van de mensen product X al gekocht heeft, dan ben je een sukkel als jij dat nog niet gedaan hebt. Of: 93% van de lezers van blad X gaf product Y een 8 of hoger. Het schijnt te werken: wie twijfelt, moet geloven dat een zeer grote groep hem al voorgegaan is. Nu u nog! Twijfelt u over kindermishandeling? Hier zijn de signalen; doe de test! Twijfelt u over melding bij het AMK? Niets is erger dan stilzitten. Gewoon doen!

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Overvoeren is ook kindermishandeling

Zo kan het ook (Foto: Flickr/Kyle May)

Gisteren verscheen er op het onvolprezen SpitsNieuws een artikel over een Dalmatiër die van zijn Engelse eigenaar is afgepakt omdat deze hem veel teveel te eten gaf. Het arme beest woog 65 kilo. De rechter achtte zijn baasje schuldig aan onder meer het veroorzaken van onnodig lijden.

Het gaat inmiddels een stuk beter met de dalmatiër, zoals het filmpje in het artikel al laat zien. Het beest is ruim 25 kilo afgevallen en maakt het goed.

Het is wel een interessant gegeven: als je dieren te veel te eten geeft is dat dus dierenmishandeling, en daar lijken veel mensen het mee eens. Ik maak maar even een klein sprongetje naar mensen toe. Want als dit het geval is, dan is het overvoeren van je eigen kinderen toch ook mishandeling? In Groot-Brittannië en ook Spanje lijkt men steeds meer in die richting te denken en daar worden kinderen tegenwoordig dus uit huis geplaatst als ze zoveel overgewicht hebben dat dat hun functioneren in gevaar brengt.

En dat is een goede zaak. Want hoewel dit soort mishandeling vaak geen kwade opzet is, is het iets waar die kinderen hun hele leven last van blijven houden, zowel lichamelijk als geestelijk. In Nederland is het tot dusver, voor zover ik kon vinden, nog niet voorgekomen dat een kind wegens overgewicht uit huis is gezet.