Kinderarbeid in Israëlische nederzettingen

Het gebeurt niet vaak, maar soms lees ik als het over Israël/Palestina gaat toch nog iets waar ik nog nooit van had gehoord: in dit geval kinderarbeid in dienst van de nederzettingen op de Westoever. Human Rights Watch bracht maandag, een rapport uit waarin wordt gemeld dat dat bestaat. De kinderen worden gebruikt in de landbouw, om te planten, te oogsten, en de eindproducten te verpakken. Een groot deel van deze eindproducten wordt geëxporteerd naar Europa en naar de VS, waar ze meestal in de supermarkt terecht komen (Albert Heijn bijvoorbeeld) met het opschrift "Produce of Israel'. Het rapport van 74 pagina's, “Ripe for Abuse: Palestinian Child Labor in Israeli Agricultural Settlements in the West Bank”, beschrijft dat kinderen van soms net 11 jaar oud werken op de landerijen en in kassen van de nederzettingen,vaak in temperaturen die boven de 40 graden Celsius uitkomen. Ze krijgen weinig betaald - en altijd in cash en zwart. Ze moeten zware lasten dragen, worden blootgesteld aan gevaarlijke pesticiden en andere onveilige werkomstandigheden en moeten in een aantal gevallen zelf opdraaien voor de medische behandeling van in werktijd opgelopen verwondingen of ziekten.

Tony’s Chocolonely mislukt?

Tony’s Chocolonely bestaat 10 jaar en is mislukt, riep Teun van de Keuken (medebedenker en oprichter) op het verjaarsfeestje van de slaafvrije chocolade.

Eerder schreef Teun van de Keuken op zijn  weblog: “Er zijn nu zelfs meer slaven in de cacaowereld dan toen wij met Tony’ begonnen.”

Het ideaal is in een korte 10 jaar dus niet volledig bereikt. Misschien valt het Sinterklaas te verwijten dat-ie niet 100% Tony’s Chocolonley in koopt en weggeeft?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Fabio Bruna (cc)

Kinderarbeid bestaat in Nederland, maar daar word je hard van

ACHTERGROND - Tegenwoordig wordt het kind opgevoed als jonge autonome consument die zijn eigen broek ophoudt. Dat hij daarvoor hard moet werken onder slechte omstandigheden nemen we met z’n allen zonder morren voor lief. Dat het kind zich sociaal verplicht voelt om luxe gadgets aan te schaffen, ook.

Fokke en Sukke besloten kortgeleden op de achterpagina van de NRC de Veiligheidsraad bijeen te roepen: ‘De Albert Heijn heeft kindvakkenvullers ingezet … in de supermarktoorlog’!  Het zou zomaar een oproep kunnen zijn die gebaseerd is op ons boek over werkende kinderen in Nederland. Voor dit boek deden we onderzoek onder ongeveer 2600 leerlingen tussen de twaalf en vijftien jaar oud op vwo-, havo- en vmbo-scholen, met een ruime spreiding over het land. Wat wij ons niet realiseerden bij de opzet van het onderzoek en bij het verzamelen van het materiaal, bleek bij de analyse. Ongeveer 300.000 pubers van de circa 750.000 in die cohorte werkt voor geld. Het meest opmerkelijke van de gegevens is dat ongeveer een derde daarvan de wetgeving op kinderwerktijden en arbeidsvoorwaarden overtreedt. Formeel kan men dan ook concluderen dat Nederland om en nabij de 100.000 kindarbeiders heeft.

Joop van de Ende werkte ook als kind en kijk eens hoe ver die het heeft geschopt

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Koopverslaafden

Voor Maria Genova.

Niemand lijkt zich druk te maken om de miljoenen kinderen die elke dag dag weer worden mishandeld, vaak door duizenden vrouwen. We maken ons liever druk om de koopkracht van koopverslaafden.

De Stop Child Labour campagne kreeg iedereen over zich heen door er op te wijzen op dat veel kleding gemaakt wordt door kinderhandjes. Zielig voor de koopverslaafde vrouwen. Vast wel. De vraag is wat belangrijker is: een koopverslaving bevredigen of kinderen redden die tientallen keren per dag worden mishandeld.

Koopkracht is een groot goed, maar in onze door modegrillen geterroriseerde consumptiemaatschappij wordt het werk van de politie onmogelijk gemaakt, vooral bij het bestrijden van kinderabeid. Volgens schattingen is zestig tot negentig procent van de kleding die te koop wordt aangeboden in Nederland tot stand gekomen onder slechte arbeidsomstandigheden. Maar het komt nauwelijks voor dat klanten signalen van dwang en mishandeling aan de politie doorgeven.

Ik was zelf ook een van de miljoenen onnozele koopverslaafden die dacht dat al die goedkope bloesjes zomaar tot stand kwamen. Toen ik research deed voor het boek ‘Child labour and Fashion’ kon ik het nauwelijks geloven wat zich achter die leuke stofjes afspeelde: werkdagen van twintig uur, gedwongen opsluiting, bijzonder zware mishandelingen, bedreigingen van familieleden en de ouders van de slachtoffers…

De nieuwe kinderarbeid?

Voor Billy Elliot, de nieuwe musical van Joop van der Ende wordt door de arbeidsinspectie een flinke uitzondering gemaakt op de inzet van kinderen.

Niet alleen ligt het aantal uitvoeringen dat ze mogen doen boven de wettelijke norm, maar ook de repetities – die ook onder arbeid vallen – worden niet meegeteld. Onder het mom van “training”. Want ja, een commerciële musical is belangrijker dan een wet tegen kinderarbeid handhaven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The Presurfer | Child labor

kind ligt te slapen op de trap, met zijn hoofd op een stapel krantenDuring the Industrial Revolution, children as young as four were employed in production factories with dangerous, and often fatal, working conditions. By 1900, there were 1.7 million child laborers reported in American industry under the age of fifteen. The number of children under the age of 15 who worked in industrial jobs for wages climbed to 2 million in 1910.

A series of 69 photographs of child labor in America taken between 1908 and 1912.

Meer verstrooiing bij The Presurfer, @presurfer.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.