Een cordon sanitair is een belediging voor de kiezer. Eén partij en haar kiezers worden door alle overige partijen bewust en gecoördineerd volledig buitengesloten. En niet alleen die kiezers zijn de dupe, ook een grote groep mensen die niet op de partij zou stemmen, maar niet vijandig staat tegenover een coalitie waarin de partij zou zitten wordt benadeeld. Deze mensen hebben geen alternatief meer en hun opinie gaat in het beste geval gedeeltelijk verloren.
Zo’n afspraak heeft in een democratie geen pas. Maar als een partij zulke van de norm afwijkende standpunten heeft, dan mag de vraag welke partijen met die partij samen willen werken wél gesteld worden. De reden is simpel: kiezers willen dat weten, en terecht.
Nederland wordt geregeerd door coalities van partijen. Minstens zo belangrijk als het eigen programma zijn dus de programma’s van de partijen waar “jouw” partij mee wil samenwerken. En veel mensen in Nederland willen beslist niet dat de PVV aan de regering deelneemt. Als die mensen vernemen dat een stem op “hun” partij de kans op regeringsdeelname van de PVV vergroot, dan zullen zij misschien hun stem willen herzien.
Het nu duidelijkheid geven over die mogelijke coalitie is geen kiezersbedrog, maar de democratische plicht die een coalitie-democratie met zich meebrengt. Zwijgen over het wel of niet een coalitie met de PVV willen aangaan, dat is pas kiezersbedrog.