RIJSWIJK (ANP) - Veel lijstduwers van de politieke partijen gaan de Tweede Kamer sowieso niet in, ook als ze daarvoor op 12 september genoeg stemmen zouden krijgen. Dat blijkt uit een rondgang langs de kandidaten op de laatste plek van de lijsten. De Limburgse VVD-gedeputeerde Erik Koppe, wethouder Hugo de Jonge in Rotterdam (CDA) en historicus Maarten van Rossem (PvdA) laten onomwonden weten de Kamer niet in te zullen gaan. Koppe werd recent benoemd als provinciaal bestuurder, De Jonge meldde dat ,,zijn ambities expliciet in Rotterdam liggen''. Van Rossem, die ook al lijstduwer was voor de PvdA bij de raadsverkiezingen van 2009 en toen genoeg stemmen kreeg voor een zetel, laat evenals toen weten zijn zetel niet in te zullen nemen. Er zijn ook lijstduwers die hun zetel alleen innemen als ze de kiesdeler halen, maar niet naar Den Haag komen als de zetel uitsluitend aan voorkeursstemmen is te danken. ,,In dat geval weet ik wel betere kandidaten'', aldus Jan-Willem Benschop (nummer 30 op de SGP-lijst). Ronald Sørensen (PVV) gaat ook alleen als hij de kiesdeler haalt: ,,Dan zal ik mijn vrouw ervan moeten overtuigen mijn pensioen uit te stellen.
NIEUWS - Heb je werk? Dan krijg je een bonus van 500 euro van Alexander Pechtold. Niet echt een origineel idee trouwens.
Misschien moet Pechtold even terugdenken zijn eigen vraag aan Rutte wat er van zijn belofte terecht was gekomen om 1000 euro aan iedere werknemer te geven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een cordon sanitair is een belediging voor de kiezer. Eén partij en haar kiezers worden door alle overige partijen bewust en gecoördineerd volledig buitengesloten. En niet alleen die kiezers zijn de dupe, ook een grote groep mensen die niet op de partij zou stemmen, maar niet vijandig staat tegenover een coalitie waarin de partij zou zitten wordt benadeeld. Deze mensen hebben geen alternatief meer en hun opinie gaat in het beste geval gedeeltelijk verloren.
Zo’n afspraak heeft in een democratie geen pas. Maar als een partij zulke van de norm afwijkende standpunten heeft, dan mag de vraag welke partijen met die partij samen willen werken wél gesteld worden. De reden is simpel: kiezers willen dat weten, en terecht.
Nederland wordt geregeerd door coalities van partijen. Minstens zo belangrijk als het eigen programma zijn dus de programma’s van de partijen waar “jouw” partij mee wil samenwerken. En veel mensen in Nederland willen beslist niet dat de PVV aan de regering deelneemt. Als die mensen vernemen dat een stem op “hun” partij de kans op regeringsdeelname van de PVV vergroot, dan zullen zij misschien hun stem willen herzien.
Het nu duidelijkheid geven over die mogelijke coalitie is geen kiezersbedrog, maar de democratische plicht die een coalitie-democratie met zich meebrengt. Zwijgen over het wel of niet een coalitie met de PVV willen aangaan, dat is pas kiezersbedrog.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.