Detailpolitiek (15): Vegetarische lunch

Een tijdje geleden kwam de VPRO in het nieuws, omdat in de kantine van de omroep werd aangekondigd dat er een week geen vlees en vis zou worden geserveerd. Dit zou het draagvlak onder de medewerkers voor het vegetarisch menu moeten doen toenemen. De VPRO lijkt nu navolging te krijgen van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (ELI). Het ministerie doet volgens de Telegraaf mee aan de EatGreendag waarbij er een dag in de week een vegetarische lunch wordt geserveerd. En nu is Karen Gerbrands van de PVV boos, want mensen moeten toch zelf bepalen of ze vlees eten? Zij vraagt zich af wie met dit plan heeft ingestemd en of er meer overheidsinstanties zijn die hieraan meedoen. En als de minister het met haar eens is, waarom vindt die EatGreendag dan toch plaats? Wil de minister dit niet onmiddellijk afschaffen? Er is nota bene ooit een motie van Marianne Thieme afgewezen die vroeg minder vlees te consumeren als inzet voor de klimaatonderhandelingen!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (14): Tweets over lesuitval

In de moderne politiek wordt het steeds belangrijker gevonden dat burgers direct contact kunnen opnemen met hun volksvertegenwoordigers. De Tweede Kamer, Provinciale Staten of Gemeenteraad weten immers niet altijd goed wat er in de samenleving leeft, en hebben inbreng van burgers nodig om te weten welke thema’s belangrijk zijn en wat daaraan gedaan moet worden. Sociale media zouden essentieel zijn om al die wensen en ideeën van burgers door te geven.

Uit onderzoek van mij en Maurits Kreijveld blijkt dat al die burgerinbreng vaak leidt tot niets. De kwaliteit van de inbreng is laag, de meeste voorstellen en ideeën zijn onbeargumenteerd of op voorhand onmogelijk, of ze passen niet bij de politieke partij aan wie ze geadresseerd zijn. Burgers lopen dus een grote kans op een teleurstelling: ze denken invloed te kunnen hebben op het beleid, maar in de praktijk is hun email, tweet of krabbel allang weer vergeten.

Gebruik maken van burgerinbreng
Ons onderzoek liet ook zien dat politici alleen in uitzonderingsgevallen gebruik maken van deze input van burgers. De meeste politici konden niet aangeven wanneer dit was, en ook burgers hadden vaak geen idee wat er precies met hun reactie was gebeurd.

Deze week was er een concreet voorbeeld. Metin Celik van de PvdA stelde Kamervragen aan de minister van onderwijs over de onvrede op twee Amsterdamse ROC’s. Via Twitter, email en andere contacten had Celik informatie gekregen dat leerlingen van ROC van Amsterdam en ROC ASA klachten hebben over structurele lesuitval en slechte stagebegeleiding. Celik wilde weten wat de minister eraan gaat doen. Het is toch de taak van de overheid de kwaliteit te waarborgen?

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Civiele missie Kunduz hersenspinsel

Het wordt steeds gevaarlijker in Kunduz. Op 10 februari maakt een zelfmoordenaar een eind aan het leven van de districtsgouverneur van Char Darah. Nog geen 2 weken later: bij een zelfmoordaanslag op een overheidsgebouw in Imam Saheb vallen ruim 30 doden. Op 10 maart ontmoet de politiechef van de provincie in Kunduz-Stad de man met de zeis. Afgelopen maandag. Na een kamikazeaanval op een rekruteringscentrum van het leger in Kunduz-Stad sterven zeker 36 mensen een gewelddadige dood. Samenvattend: in 2,5 maand vallen bij 11 aanslagen ruim 100 doden. Verslaggevers spreken van een bommencampagne van de Taliban en verwachten dat het geweld in de lente verder escaleert. Kunduz is de gewelddadigste provincie in het Noorden van Afghanistan. Niet alleen de Taliban zijn in Kunduz actief, ook tal van andere rebellengroepen hebben de wapens voor een lenteoffensief opgepakt. In het bijzonder: Al-Qaida en de Islamic Movement of Uzbekistan.

Toch gaat de ‘civiele trainingsmissie’ gewoon door. Ik zie veldwachter Ali en Mo al op hun ronde. Net geslaagd voor hun 10-weekse cursus. “Hé Ali, ligt daar niet een bergje zwerfvuil voor dat opleidingscentrum? Bonnetje schrijven? Nee Mo, dat is het werk van die bomvestterrorist van afgelopen maandag. Andere afdeling.” Niet grappig? Dat is de situatie in Kunduz ook niet. Een civiele missie in Kunduz is geen optie. Een civiele missie in Kunduz is een contradictio in terminis. De situatie in Kunduz leidde deze week tot Kamervragen van de SP aan minister Rosenthal. De wereldvreemde minister van buitenaardse zaken antwoordde dat “een dagelijkse dreigingsanalyse” dé oplossing is. Hoe moet ik dat zien? “Vandaag ligt het aantal te verwachte zelfmoordterroristen in de regio tussen de 0 en de 3. Dit resulteert in een dreigingniveau van 16,45%. U kunt rustig gaan trainen.” Tot zover de wondere wereld van Ufo Rosenthal.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (11): Geen handje schudden

Stel je bent een vrouwelijke docent op een hogeschool. Een collega uit je team gaat op bedevaart naar Mekka en komt terug met de mededeling dat hij vrouwen geen hand meer wil geven. Wat nu? Het overkwam een aantal docenten van de Hogeschool van Amsterdam (HvA).

Het antwoord op deze vraag ligt voor de hand: je bepaalt zelf hoe je hiermee omgaat. Als iemand mij geen hand meer zou geven zou ik een klacht indienen. Ik zou mijn teamleider laten weten dat ik niet meer met die man wil werken. Als dat problemen op zou leveren, zou ik alle interne procedures van de hogeschool aanspreken om dit punt aan de orde te stellen. We zouden er eindeloos over gaan discussiëren, en er zou ongetwijfeld een halfbakken compromis uitkomen. En daar zou dan weer discussie over ontstaan.

Schikken in het lot
Zouden alle collega’s zo reageren? Nee, de meesten zouden zich waarschijnlijk schikken in hun lot: handje schudden met die ene collega is er niet meer bij. Zij zouden geen stampij maken, maar gewoon hun werk blijven doen. Ze zouden er zo hun eigen ideeën over hebben, en daar zou het bij blijven. Af en toe zouden ze onderling grapjes maken over ‘die fanatieke moslim’ en soms zou de betreffende collega daarachter komen. Dat zou dan weer tot allerlei gesprekken leiden over hoe we met elkaar om moeten gaan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (10): Kampense homo-intolerantie

Waarom is het zo slecht dat Kamerleden zich massaal met detailpolitiek bezighouden? Een van de redenen is dat detailpolitiek verhult over welke thema’s het politieke debat echt zou moeten gaan. Homo-emancipatie is er een goed voorbeeld van. Welke problemen bestaan er in Nederland met homo-emancipatie, en hoe kunnen we ze oplossen?

Stel dat je docent bent op het christelijke Ichtus College in Kampen. Deze school werkt ‘vanuit christelijke inspiratie (…) aan het ontwikkelen van de talenten van onze leerlingen en medewerkers’. De kans is aanwezig dat je als docent op deze school weinig op hebt met homo’s, en daar geen al te positieve evaluatie van geeft. Dat blijkt ook wel, want twee docenten van deze school zouden tegen leerlingen gezegd hebben dat homoseksualiteit ‘een psychische aandoening is’. Volgens de rector is dit niet de visie van de school, maar toch.

Bijzonder onacceptabel
Ahmed Marcouch (PvdA) maakt zich sterk voor homo’s en stelde Kamervragen. De minister moet van Marcouch uitzoeken of de leraren op het Ichtus College echt vinden dat homoseksualiteit een psychische aandoening is. De minister zou ook een oordeel moeten geven over het uitspreken van deze mening tegen leerlingen. Is dat niet ‘bijzonder onacceptabel’? Gebeurt dit vaker op deze of andere scholen en wat doet de minister daartegen? Kunnen leerlingen op het Ichtus College wel voor hun homoseksualiteit uitkomen? Gaat de minister deze leerlingen helpen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (9): Museumklimaat

De afgelopen decennia hebben Nederlandse musea miljoenen gestoken in klimaatinstallaties. Deze hebben tot doel het binnenklimaat van musea zo constant mogelijk te houden, om zo de kunst te beschermen. Want wisselingen in het klimaat, dat is slecht voor kunst. Tenminste, volgens de wetenschap van enkele jaren geleden.

Wondere wetenschap
Inmiddels is de wetenschap een paar stappen verder. Marco Martens deed promotieonderzoek naar het binnenklimaat van musea, en wat bleek? Klimaatinstallaties blijken ook enorme nadelen te hebben. De energierekening gaat omhoog, soms lopen monumentale gebouwen schade op en soms ook de collectie zelf, waar het allemaal om begonnen was. De conclusie van Martens is dat het klimaat niet zo nauwkeurig geregeld hoeft te worden als tot dusver werd aangenomen.

Het is de droom van iedere wetenschapper: een item in RTL Nieuws en Kamervragen naar aanleiding van zijn of haar promotie. VVD-er Bart de Liefde sprong er bovenop: hoe moet het nu verder met de klimaatbeheersing in musea? Wat vindt de staatssecretaris van de conclusies van Martens, deelt hij de mening dat er minder uitgegeven kan worden aan klimaatbeheersing, en onderschrijft hij Martens’ aanbevelingen? Kan dit wellicht bijdragen aan de bezuinigingen op musea?

De meeste Kamervragen worden tegenwoordig gesteld naar aanleiding van krantenberichten, maar Bart de Liefde stelt ze naar aanleiding van harde wetenschap. Maakt dat zijn Kamervragen beter dan de andere? Het antwoord is nee, want de visie die achter zijn vragen schuilgaat is dezelfde als die van veel andere Kamerleden: de overheid moet alles doen en alles tot in de puntjes regelen. Ook als dat helemaal niet nodig is.

Domme vragen

Minister Johan Remkes schijnt ooit eens aan Joost Eerdmans te hebben voorgerekend wat een Kamervraag kost. Zo’n 1750 euro, aldus Remkes. Iedere keer als de PVV-boys dus weer een domme vraag stellen, kost dat de belastingbetaler het equivalent van een modaal maandinkomen. En bij de PVV zijn ze kampioen nutteloze vragen stellen.

Afgelopen week was het weer eens raak. Naast de vragen waarmee de PVV gratuit – maar dus niet gratis – even de VARA en asielzoekers trachtte te demoniseren, wilde de PVV weten wat de minister van Binnenlandse zaken vindt van dit bericht in het blaadje van de Vrije Universiteit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vragen van Prof. Richard de Mos over de steun aan het ‘jokkende’ IPCC.

partijen langs de meetlat van repressie versus spontaniteitHet Huis van Afgevaardigden in de VS stopt met de steun aan het IPCC, zo berichtten we al eerder deze week. De uitslag was 244 stemmen voor het stopzetten van de financiële steun (overwegend Republikeinen) en 179 tegenstemmen (bijna allemaal Democraten). Voor onze favoriete klimaatexpert in de Tweede Kamer, Prof. Dr. Mr. Ir. R. de Mos, was deze overduidelijke meerderheid uiteraard reden tot juichen. Dus moet Nederland nu ook stoppen met subsidie geven aan het ‘jokkende’ VN-klimaatpanel IPCC, vindt De Mos, zelf ervaringsdeskundige op het gebied van jokken.

Als één van de best verdienende politici die ons land rijk is, kan Professor De Mos uiteraard niet achterblijven met het nemen van de juiste acties die moeten leiden tot gepaste maatregelen vanuit ons geliefde kabinet. En traditiegetrouw zijn dat de Kamervragen, want staatssecretaris Atsma van Infrastructuur en Milieu moet het Amerikaanse voorbeeld volgen. Want “zijn wij nou zo dom of de Verenigde Staten nou zo slim?”, spreekt de immer creatieve en begaafde poëet De Mos retorisch. Ik vermoed dat, waarschijnlijk ergens binnen de komende weken, De Mos ook een initiatief wetsvoorstel gaat indienen naar het voorbeeld van die slimme Amerikanen. Maar zo ver zijn we nog niet. Eerst moet Joop Atsma nog wat vragen beantwoorden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende