Hulspas weet het | Oerbrein en erfzonde

Wat is er toch mis met ons? Waarom vliegen we nog steeds naar Thailand? Waarom leggen we onze daken niet vol zonnepanelen? Kortom, waarom hebben we zo weinig over voor onze planeet? Om deze prangende vragen te beantwoorden is een nieuwe wetenschap opgericht: klimaatpsychologie. De psychologie van de desinteresse, zogezegd. Het komt allemaal doordat we nog over een ‘oerbrein’ beschikken, zo las ik in De Volkskrant van zaterdag 16 juni. Een brein dat (ik hoef het u nauwelijks uit te leggen) twee snelheden kent en waarbij het snelle brein, dat op basis van een handjevol stelregels snel een beslissing neemt, het altijd weer wint van het langzame deel, dat bedachtzame besluiten bedenkt.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pervers bestuur

Een groot bedrijf in de gemeente dient een bouwaanvraag in voor een nieuw kantoor. Het kantoor herbergt duizenden arbeidsplaatsen, dus de gemeentebestuur  is welwillend. Er wordt wat onderhandeld over infrastructuur en kostenverhaal. Maar iedereen is blij en de vergunning wordt verleend. Dan komt een vervelende aap uit de mouw; het oude kantoor, dat nog vrij nieuw is komt leeg te staan en blijft leeg. Het is in de huidige economie niet te verhuren. Leegstand van een groot complex was  niet de bedoeling van de nieuwbouw.
Dan komt de VPRO langs en begint vragen te stellen.

Had de oud-wethouder dat niet kunnen voorzien?

– “ Nou, achteraf misschien, maar wij gaan niet over gebruik van lege kantoren en een gebruiker van zo’n complex tover je niet uit de hoge hoed.”

Maar had je dan wel ja moeten zeggen tegen de nieuwbouw?

– “Als ik nee hadgezegd, was de bouwvergunning door een buurgemeente wel verstrekt; dan waren de arbeidsplaatsen weg en had ik niettemin een leegstaand kantoor.”

Heb je de beslissing met voldoende steun en achtergrond genomen?

– “Ja, de gegevens zijn in de gemeenteraad aan de orde geweest en er was weinig tegen.”
Wie het programma van VPRO TV zag, “de slag om Nederland”  weet inmiddels dat ik het heb over Amstelveen en de bouw van kantoren van KPMG. KPMG wilde een nieuw en duurzaam kantoor. Ik vond niet alle vragen even sterk in het programma en ik miste ook nog wel wat informatie, zoals de eigenaar van het leegstaande kantoor, of  een antwoord op de vraag waar de verliezen van de leegstand worden gedragen. Want dat zei een klassieke kapitalist in Tegenlicht, onmiddellijk daarna: dat is de grondregel van het kapitalisme, je neemt risico en als je het fout doet, moet je veel geld kwijtraken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.