Verschraalde kinderopvang
De kwaliteit van de Nederlandse kinderopvang is door privatisering in het slop geraakt. NRC Handelsblad had afgelopen zaterdag een fraai verhaal waaruit duidelijk werd dat de verzelfstandiging van de crèches niet de gedroomde vruchten heeft afgeworpen. Ik kreeg de vraag van enkele lezers hoe dat in New York zit.
Eerst nog even Nederland. De droom was dat het makkelijker moest worden om een kinderdagverblijf te beginnen. Daarnaast zouden de zorg verbeteren en de kosten dalen. De praktijk is dat sprake is van marktconcentratie. Het bedrijf Catalpa, in handen van een Amerikaanse investeringmaatschappij, bestiert al meer dan 400 kinderdagverblijven. Negentig procent van de markt is in handen van vier partijen. De kwaliteit neemt ondertussen af (steeds minder leidsters op een groep), terwijl de kosten voor ouders flink toenemen.
Dat dit scenario nogal voorspelbaar was, hoef ik eigenlijk niet meer te zeggen. Het hele idee van privatisering is dat je de markt in beweging zet door kapitaal vrij te maken. Het is alleen altijd jammer dat dat kapitaal steevast uit de betreffende sector lekt naar buitenstaanders, investeerders in binnen- en veelal in het buitenland.
De toenmalige ambtelijke werkgroepen hadden ook een paar tripjes naar de VS kunnen maken. Hier is marktwerking in de kinderopvang al jaren heel normaal. Marktwerking betekent niet het einde van kinderopvang. Wel dat het schaarser en duurder wordt en voor veel mensen onbereikbaar. Het is ook jammer dat de beste les in de VS niet is geleerd, maar daarover zo meer.