Bananenrepubliek Jumbo

Een greep uit een brief van Jumbo aan de vakbond, die mij per ongeluk onder ogen kwam. “Er komt immers geen cao.” “Afzien van het arbeidsvoorwaardenreglement (avr) levert helemaal niets op.” “Nu niet en later niet.” “De strijd voor een cao is onacceptabel.” “De cao is verleden tijd.” “Wij gaan onder geen beding meer praten.” “Het avr is de nieuwe standaard.” “U moet per direct stoppen met het misleiden…” De dictatoriale taal die Karel de Jong, directeur supply chain bij Jumbo, over vakbondsrechten en het recht op collectieve onderhandelingen bezigt, is ongehoord. Ik hoor van alles over vakbondsrechtenschendingen over de hele wereld. Maar zelfs in de meest corrupte landen zetten directies dit niet op papier. Karel wél. Hij is de schaamte allang voorbij. Karel leest de vakbond de les over het schenden van belangen van hun medewerkers. Daar heeft hij immers verstand van.

Door: Foto: FaceMePLS (cc)

Quote du Jour | Kletskassa


Bij een Jumbofiliaal in het Brabantse Vlijmen moet je niet gek opkijken als je even staat te wachten bij de kassa omdat ouderen eens even flink de tijd nemen. Een speciale kletskassa moet ervoor zorgen dat mensen even terloops iets kwijt kunnen. “Het is ook iemands moeder of oma.”

RTL Nieuws meldt dat Jumbo Supermarkten naast de koffiecorner, nu ook een kletskassa inzet tegen eenzaamheid van ouderen. Dat is natuurlijk een lovenswaardig alternatief. Maar als Jumbo z’n sociale imago echt glans wil geven, dan starten ze nu met het behandelen van  hun medewerkers in de distributiecentra als mensen in plaats van als moderne slaven. Daar werkt immer ook “iemands moeder / dochter / vader / zoon / etc”.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Het systeem, weetjewel

OPINIE - Twee berichten uit de Trouw van gisteren:

Rabobank ziet af van fiscale aftrek Libor-boete

De Rabobank ziet vrijwillig af van de mogelijkheid om de bijna 775 miljoen euro boete die het kreeg opgelegd voor de manipulatie van het Libor-rentetarief fiscaal te verrekenen. ‘Het volledige bedrag komt dus ten laste van de Rabobank’ […]

Maar dan:

Jumbo: spotjes van Wakker Dier doen pijn

Supermarktketen Jumbo heeft veel last van de radiospotjes van Wakker Dier, waarin consumenten worden opgeroepen ‘geen vreselijke plofkip meer te kopen’ bij Jumbo. Toch is de supermarkt niet van plan om te stoppen met de verkoop van goedkoop vlees, zegt topman Frits van Eerd […]

Van Eerds vindt het goed voor de bewustwording van het publiek dat veel mensen zich druk maken over goedkoop vlees. Hij is echter niet van plan om het uit de schappen te halen. ‘Beleid is beleid. Vlees met een laagste-prijsgarantie is een belangrijke succesfactor voor ons.’

Is de Jumbo-consument eventjes gewetenlozer dan de Rabo-bankier? Het lijkt er wel op.

Misschien is dit een aardige gelegenheid om te benadrukken dat bankiers in eerste instantie doorgaans geen winstgeobsedeerde sociopaten zijn, maar dankzij institutionele druk (targets, bonussen, bedrijfscultuur etc.) wel winstgeobsedeerde sociopaten worden – althans in professioneel opzicht.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Met een grote snuit

Wat op deze plek besproken wordt is niet zelden betrekkelijk obscuur nieuws. Het haalt dikwijls de kranten niet, laat staan het journaal. Ontwikkelingen rondom ons eten staan nu éénmaal niet zo op de radar bij de grote media. Maar heel soms kan ook de mainstream niet om ons voedsel heen. Bijvoorbeeld als super nummer 3 super nummer 2 opslokt.

Het is tekenend voor de krachtsverhoudingen onder de grootgrutters dat Jumbo, de relatieve nieuwkomer onder de Nederlandse supers, daarmee niet in één klap de grootste wordt. Daarvoor is het verschil tussen de Blauwe Reus en de rest te groot. Wel is AH niet langer ruim tweemaal zo groot als de nummer twee, die met deze overname een marktaandeel van 23% heeft, tegen 34% voor ’s lands grootste kruidenier.

De reacties zijn over het algemeen positief. Jumbo heeft kennelijk qua imago de wind in de rug en staat bij consumenten kennelijk beter aangeschreven dan C1000 en AH. Ook bij een aantal marktpartijen konden tevreden reacties worden opgetekend. Groente- en fruitspecialisten nieuwe stijl Willem en Drees twitterden “Jumbo en C1000 samen, dat is goed nieuws voor lokaal-voor-lokaal eten!”. Ook de Consumentenbond ziet de zaken zonnig in.

Uit andere hoeken kwamen somberder reacties. Dan wordt er gesproken van een oligopolie: een situatie waarin een product of dienst in handen is van een extreem klein aantal partijen. Dan heerst er ook onbegrip dat deze overname kennelijk genade kan vinden in de ogen van de NMa, hoewel ze ertoe leidt dat de grootste twee marktpartijen samen 57% van de markt in handen hebben.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.