Verloren Oudheid | Vroegste geschiedenis van de Arabieren

Vorige week schreef ik al over de Arabische koningen van Hatra. Het door hen opgerichte koninkrijk Araba was samen met het bekendere koninkrijk Nabatea een van de eerste staten die als ‘Arabisch’ te typeren zijn. Hoewel nomadische Arabieren al vanaf de negende eeuw v. Chr. in het Nabije Oosten aanwezig waren, lijken ze pas in de Parthische periode soevereine staten te zijn gaan vormen. Hoe is dit te verklaren?

Door: Foto: Verloren Oudheid

Jordaanse schrijver vermoord op trappen gerechtshof

De vooraanstaande Jordaanse schrijver Nahed Hattar is vandaag meermaals door het hoofd geschoten op de trappen van het hooggerechtshof in Amman. De dader werd ingerekend door vrienden en familie van de auteur en overgedragen aan de autoriteiten.

Hattar, een christen, zou daar terecht staan omdat hij op Facebook een spotprent had gedeeld van een anonieme tekenaar die als godslasterlijk en beledigend voor de islam werd aangemerkt.

Kennelijk heeft een of andere fanaticus het recht in eigen hand genomen. Volgens de correspondent van Al Jazeera is het land in shock over de moorddaad.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: michael loadenthal (cc)

Hoe telefoontjes uit Jeruzalem hielpen de Jordaanse regering overeind te houden

ELDERS - Vorige week schoten Israëlische soldaten een Jordaanse rechter dood. De resulterende diplomatieke rel werd door beide regeringen eendrachtig gesust.

De regering van Jordanië heeft dinsdag met gemak een motie van wantrouwen overleefd, die was ingediend naar aanleiding van de manier waarop Jordanië had geageerd op het doodschieten, vorige week, van de Palestijns-Jordaanse rechter Raed Zuayter net over de grens met Israël door Israëlische soldaten.

De dood van de rechter leidde tot een confrontatie tussen Jordanië en Israël en veel boze reacties. De Jordaanse minister van Buitenlandse Zaken Nasser Judeh ontbood de Israëlische zaakgelastigde om een krachtig protest te laten horen en een onderzoek te eisen. Het Jordaanse parlement stemde vorige week woensdag unaniem voor het uitwijzen van de Israëlische ambassadeur en het opzeggen van het vredesverdrag uit 1994 en gaf de Jordaanse regering een week om op een adequate manier te reageren. Indien de regering dit niet naar tevredenheid deed, zou een motie van wantrouwen volgen. En vorige week vrijdag was er een protestdemonstratie van enkele duizenden mensen voor de Israëlische ambassade in Amman.

Eergisteren, dinsdag, werd de motie van wantrouwen in stemming gebracht, uiteraard zonder dat het vredesverdrag daadwerkelijk was opgezegd of de ambassadeur inderdaad was uitgewezen. De gang van zaken die volgde, geeft goed aan hoe de veiligheidsdiensten in Jordanië er steeds in slagen om manifestaties van ongenoegen als in dit geval in een vloek en een zucht te neutraliseren. Of dat gaat met behulp van dreigementen aan het adres van de geachte afgevaardigden, dan wel met beloftes voor infrastructurele of andere verbeteringen in hun kieskring, is niet duidelijk. Maar uiteindelijk stemden dinsdag slechts dertig afgevaardigden vóór de motie van wantrouwen en waren 81 anderen tegen. De krant Jordan Times gaf aan dat aan de stemming ‘een week van lobbyen’ vooraf was gegaan.

Foto: Riccardof (cc)

Elders in de wereld raken regeringen in de problemen

,,It might not be too late to craft a compromise that convinces political forces of the depth of political change without intensifying the SCAF’s fears”, stelde de International Crisis Group vorige week nog bij de presentatie van haar nieuwste rapport over Egypte. De aankondiging van de Militaire Raad begin deze week om een aantal kabinetswijzigingen door te voeren, lijkt dan ook een tegemoetkoming aan de eis van het parlement, en dan met name van de Freedom and Justice Party van de Moslimbroeders, om zelf de regering samen te kunnen stellen. De vraag is of die handreiking niet te laat komt. De afgelopen week liet namelijk ook een toename van geweld en verdere polarisatie zien.

Zaterdagnacht werd bij het ministerie van Defensie aan het Abbasiya Plein een groep demonstranten aangevallen die onder meer protesteerde tegen de uitsluiting van de salafistische presidentskandidaat Abu Ismail en het Grondwetsartikel dat daaraan ten grondslag ligt. Gisteren vielen er minstens 11 doden. Politieke partijen veroordeelden het geweld, verkiezingscampagnes werden opgeschort en een gepland overleg met de Militaire Raad werd geboycot. Het leger wordt ervan beschuldigd het geweld te regisseren. En zolang de militairen de macht hebben zal er ook geweld blijven, stelt bijvoorbeeld de linkse kandidaat Khaled Ali. Ook andere partijen voeren de druk op de militairen de macht volgens planning over te dragen op. Woensdagavond kondigde de Militaire Raad aan vervroegd af te treden als er tijdens de eerste verkiezingsronde op 23-24 mei een presidentskandidaat direct een beslissende meerderheid haalt. Beelden van Ahram Online en Al Jazeera:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende