Strategisch geblunder van Mark Rutte

Hadden Opstelten en Teeven eerst moeten debatteren om pas dan hun hoofd te buigen en met hun ontslagbrief ‘voor volk en vaderland’ richting Koning te togen? Een retorische vraag. Aftreden in een persconferentie waar niemand vragen mag stellen, getuigt van weinig respect voor het parlement. Misschien wel de reden dat het zo vaak gebeurt. Met meer besef van die verhoudingen zou Opstelten waarschijnlijk nooit zo in de problemen zijn gekomen. Maar dat terzijde. Aftreden voordat een debat kan plaatsvinden is kwalijker dan de minachting die de bewindspersonen ermee uitdrukken; het laat vragen onbeantwoord terwijl het vertrek wel verschoont. Het parlement moet hele goede redenen hebben om over de Teevendeal te praten met de nieuwe minister en staatssecretaris. Twee geslachtofferde bewindspersonen sluit onderwerpen voor langdurige tijd af. Maar niet voor altijd. En daarmee blijft de deal als een zwaard van Damocles boven Justitie en Veiligheid hangen. Iedere opvolger daar zal allereerst de zuurkast met de gewraakte overeenkomst moeten schonen voordat het onherstelbare gaten in zijn reputatie brandt.

Dijkhoff en Van der Steur adviseerden Ministerie over communicatie Teevendeal

Parlementariërs die op het hoogtepunt van een affaire een departement adviseren over haar (pers)communicatie, teneinde zoveel mogelijk de schade te beperken voor hun partijgenoten in de regering.

Dat riekt toch naar belangenverstrengeling, zou je zeggen. Was het niet juist de taak van de Tweede Kamer om regering en overheid te controleren, ipv die te helpen partijgenoten uit de wind te houden?

En helpt evenmin dat beide parlementariërs vervolgens zelf zijn bevorderd tot minister en secretaris. Je zou bijna aan een beloning voor bewezen diensten denken.

Foto: NiederlandeNet (cc)

Deals buiten de Kamer om: de parallellen tussen de ministers Opstelten, Korthals en Van Aardenne

ACHTERGROND - De situatie rondom het aftreden van minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten (VVD) en staatssecretaris Fred Teeven (VVD) over de berichtgeving inzake de deal met Cees H. vertoont opmerkelijk veel overeenkomsten met twee situaties uit de recente parlementaire geschiedenis. De eerste leidde tot het vertrek van minister van Defensie Benk Korthals (VVD) in 2002, de tweede tot een discutabel aanblijven van minister van Economische Zaken Gijs van Aardenne (VVD) in 1984/85.

Alle drie de ministers raakten in opspraak vanwege het verwijt de Kamer onjuist en/of onvolledig te hebben geïnformeerd en alle drie vanwege een gebeurtenis uit een eerdere kabinetsperiode. Alle drie ook behoorden tot de voorste gelederen van de liberale partijelite: Van Aardenne was vicepremier in het eerste kabinet-Lubbers, Korthals speelde een vooraanstaande rol in de VVD-fractie, Opstelten stond aan de wieg van het kabinet-Rutte en wordt beschouwd als godfather van de premier. En tot slot zijn alle drie qua opleiding (studie in Leiden) en voorkomen (type: vaderlijke bestuurder) duidelijk van de klassiek-liberale snit.

Aftreden Benk Korthals

Tussen Korthals en Van Aardenne zit een belangrijk verschil: de een vertrok, de ander bleef aan. Korthals bood op 12 december 2002 de koningin zijn ontslag aan. Hij was demissionair minister van Defensie, daarvoor was hij minister van Justitie in het tweede kabinet-Kok.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Opstelten verdraaide feiten over wietteelt

Uit het NRC:

Onderzoekers zijn niet te spreken over hoe hun publicaties over wietteelt door hun opdrachtgever, veelal het ministerie van Veiligheid en Justitie, zijn gepresenteerd. Dat leert een rondgang langs wetenschappers en onderzoekers.

Onwelgevallige publicaties zijn uitgesteld, conclusies selectief naar buiten gebracht (‘cherry picking’) en vraagstellingen zo gestuurd dat de uitkomst het beleid ondersteunt. Oud-minister Ivo Opstelten (VVD) gebruikte de rapporten om de harde aanpak van wietteelt te rechtvaardigen, maar het wetenschappelijk fundament daarvoor is brozer dan voorgesteld.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Liegen, draaien, liegen, draaien

Het nieuwe normaal in de Nederlandse politiek: als wetenschappelijke onderbouwing beoogd beleid in de weg staat dan verdraai gewoon de conclusies en feiten of frustreer je de publicatie anderszins.

Eerder al wist Lodewijk Asscher onderzoek over de behoorlijk integratie van Turken in Nederland te verdraaien tot het tegenovergestelde door een klein wetenschappelijk voorbehoud te presenteren als de conclusie waarmee hij een klassiek PVV-tje deed. Diezelfde Asscher die zijn jarenlange prostitutiebeleid, eerst in Amsterdam en later nationaal, blijkt te baseren op twee grotendeels verzonnen werken over dwang in de prostitutie onder meer door Perdiep Ramesar.

Bonnetje deal Cees H. alsnog gevonden (update)

Nu.nl:

In 2001 is door het Openbaar Ministerie niet 1,25 miljoen gulden, maar wel degelijk 4,7 miljoen gulden aan crimineel Cees H. overgemaakt.

En dit betekent dat:

a) Opstelten de Kamer onjuist heeft geïnformeerd;
b) ook Teeven iedere geloofwaardigheid kwijt is.

De kans op een motie van wantrouwen tegen de politiek verantwoordelijke minister Opstelten door de voltallige oppositie is nu levensgroot.

Voelt ook de PvdA zich nu gedwongen de trekker over te halen?

‘Kamer onjuist geïnformeerd over deal Teeven en Cees H.’

Nu.nl:

Minister Ivo Opstelten heeft de Tweede Kamer verkeerd geïnformeerd over de deal die staatssecretaris Fred Teeven (beiden Veiligheid en Justitie) in 2000 als aanklager sloot met drugshandelaar Cees H.

Dat concludeert het televisieprogramma Nieuwsuur woensdagavond op basis van eigen onderzoek.

Opstelten:

Opstelten meldt in een verklaring dat hij de Tweede Kamer niet verkeerd heeft geïnformeerd. Volgens de minister is niet bekend hoeveel precies is overgemaakt aan Cees H. […]

Volgens de minister kan hij ”geen ultieme duidelijkheid verschaffen over de afwikkeling van de schikking”. Er blijft volgens hem altijd de mogelijkheid bestaan dat bankafschriften alsnog door derden worden overgelegd. De advocaten van Cees H. beroepen zich op hun beroepsgeheim.

Opstelten legt uitspraak rechter terzijde

De Volkskrant:

Minister Ivo Opstelten van Justitie heeft een uitspraak van het gerechtshof in Den Haag naar de prullenmand verwezen. In het vonnis staat dat de Europese Octrooi Organisatie (EOO) de fundamentele beginselen van een open en democratische rechtsstaat schendt. Volgens Opstelten geniet de Europese organisatie echter immuniteit.

Dit is de achterliggende zaak:

Bij de EOO speelt al jaren een conflict tussen de leiding en een groot deel van de werknemers. Directeur Benoît Battistelli zou een schrikbewind voeren en wars zijn van tegenspraak. Hij erkent vakbonden niet en weigert met hen in gesprek te gaan. […]

Om georganiseerd verzet tegen te gaan, heeft de leiding van de organisatie het mailverkeer tussen de bonden en hun leden geblokkeerd. Het stakingsrecht is ingeperkt en medewerkers die hun onenigheid uiten worden met tuchtmaatregelen en ontslag bedreigd. Ook zijn de vakbonden niet welkom aan de onderhandelingstafel.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende