“Een laffe daad om Jahjah te ontslaan”
, door
Kuitenbrouwer beargmenteert waarom het onstlag van Abou Jahjah om zijn steun voor het doden van 4 Israëlische soldaten onterecht was
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Vluchtende Palestijnen doodschieten mag niet, gebeurt wèl
, door
B’tselem publiceerde een video van een veiligheidscamera waarin te zien dat de Israelische kolonel Yisrael Shomer op 3 juli een vluchtende Palestijnse jongen van achteren doodschoot.
COLUMN – Het Israelische leger heeft een order uitgevaardigd dat Palestijnen die geen bedreiging vormen voor het leven van soldaten niet mogen worden doodgeschoten. De order volgt op de spanning die is opgelopen na de brandstichting in het dorp Douma, waarbi eerste een baby en later ook de vader van het gezin Dawabshe om het leven kwam. Hij werd uitgevaardigd door het hoofd van het Centrale Commando (de legerafdeling waaronder de Westoever ressorteert), generaal-majoor Roni Numa.
De instructie is niet nieuw, het is in feite een herhaling van al bestaande voorschriften. Daarin staat bijvoorbeeld dat als een verdachte vlucht, alleen in de lucht geschoten mag worden. De krant Haaretz geeft als verklaring dat de diverse commandanten opdracht kregen de schietinstructies nog eens aan te scherpen na de gespannen situatie die ontstond door de brandstichting in Douma.
Ter illustratie van de opgelopen spanning maakte de krant melding van een incident waarbij drie militairen in het noorden van de Westoever werden aangereden en een ander, waarbij een Israeli op weg nr 443 bij Jeruzalem (een weg waar alleen Joden over mogen rijden) een steekwond opliep. De aanvaller van die steekpartij werd doodgeschoten (Haarezt vertelt er niet bij dat ook hij op dat moment op de vlucht was). Ook verwijst Haaretz naar het geval van de 15-jarige Laith Khalidi, die kort na de dood van de baby werd doodgeschoten in Ramallah. Daarbij merkt de krant op dat Laith ”volgens zijn vader” in de rug werd geschoten. (Haaretz laat weg dat ook de man die de drie soldaten aanreed is neergeschoten. Hij werd door vijf kogels getroffen en is zwaar gewond).
Foto:
Ted Swedenburg (cc)
Kolonisten nemen weer 10 appartementen over in Silwan in Oost-Jeruzalem
, door
Joodse kolonisten hebben in de nacht van zondag op maandag maandag opnieuw twee appartementsgebouwen overgenomen in de wijk Silwan van Oost-Jeruzalem. Het gaat bij de gebouwen om in totaal 10 appartementen. De kolonisten namen ze om twee uur in de ochtend onder gewapende begeleiding in bezit.
De eigenaars van de gebouwen, Salah al-Rajabi en Imran al-Qawasme, hadden de gebouwen verkocht aan een Palestijn, Shams al-Din al-Qawasme, die ze op zijn beurt aan de kolonisten verkocht, aldus het Informatie Centrum van Silwan dat het nieuws bekendmaakte.
Op 30 september namen de kolonisten in Silwan al 23 appartementen over, die op – in een aantal gevallen – dubieuze manier van eigenaar waren verwisseld. De oorspronkelijke eigenaars zijn nog bezig rechtszaken aan te spannen.
Aryeh King, een ultra-rechts lid van de Jeruzalemse gemeenteraad, maakte bekend dat negen families in de twee appartementsgebouwen zijn getrokken. De gebouwen heten nu respectievelijk “Beit Ovadia” en “Beit Frumkin”. Ze staan in wat wel het ”Jemenitische dorp” wordt genoemd, een deel van Silwan (Shiloach, zeggen de kolonisten), waar tot eind jaren dertig Joodse Jemenitische immigranten hadden gewoond, zo meldt de site van de tv van de kolonisten, Arutz 7.
De verjoodsing van Silwan, dat ligt naast en boven opgravingen van de kolonistenbeweging Elad in een bijbels park dat de naam ”Stad van David” draagt, gaat nu wel erg hard. De Amerikaanse regering tekende tegen de overnames van eind september bezwaar aan. Josh Earnest, de woordvoerder van het Witte Huis, zei toen dat de kolonisten “een agenda hanteren die alleen maar dient om de spanning aan te wakkeren”. De Israelische premier Netanyahu kwam daarop met de uitspraak dat “Arabieren in Jeruzalem appartementen kopen en dat niemand ze lastig valt. Om dezelfde reden ga ik niet Joden vertellend dat ze niets mogen kopen in Jeruzalem, inclusief Silwan. We kunnen niet discrimineren, die aanpak vind ik niet acceptabel”.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De Standaard stopt met columns Abou Jahjah
, door
Hij liet in een reactie op de dood van vier Israëlische militairen via Facebook weten het Palestijnse verzet, gepleegd met alle noodzakelijke middelen, goed te keuren.
Foto:
Talk Radio News Service (cc)
Waarom Israëlische politici geen vrede willen
, door
OPINIE - Angst voor het electoraat weerhoudt Israëlitische politici ervan te kiezen voor een duurzame oplossing van het conflict.
De situatie in het bezette Palestina lijkt tamelijk uitzichtloos. Er zijn de laatste jaren weliswaar een aantal langere rustige periodes geweest, maar vroeg op laat volgt er een weer periode van bomaanslagen en vergeldingsacties. Volgens mij gaat dat nog wel een aantal decennia duren. Waarom? Omdat de huidige patstelling voor elke Israëlische politicus de best haalbare toestand is.
Die conclusie begint met vast stellen wat voor de internationale gemeenschap aanvaardbare definitieve oplossingen zijn. Dat is 1) een Palestijnse staat bestaand uit de Gazastrook en in ieder geval het grootste deel van de Westelijke Jordaanoever, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad of Jeruzalem onder neutrale, internationale controle of 2) opname in Israël van de bezette gebieden met volledige Israëlische burgerschapsrechten voor de daar wonende Palestijnen, inclusief erkenning van Arabisch als officiële landstaal. Die laatste oplossing levert uiteraard een gedrocht van een land op, een tweede Bosnië-Herzegovina, maar het voordeel is dat het niet kan stuk lopen op Jeruzalem (bedenk ook dat de enige reden dat België nog bestaat de status van Brussel is) en dat de kolonisten kunnen blijven zitten waar ze zitten.
Foto:
NervousEnergy (cc)
‘Ik heb een droom’ in Israël
, door
OPINIE - Vredesactivist Uri Avnery verwoordt de schaamte die met name buiten Israël wordt gevoeld over de gevoerde politiek.
Voorafgaand aan de Algemene Vergadering van de VN waar gestemd werd over de erkenning van de Palestijnse staat, sprak oud-lid van de Knesseth en vredesactivist Uri Avnery.
Hij zei:
“De erkenning die de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties op het punt staat te geven aan de Palestijnse staat, te vormen naast Israël binnen de grenzen van 1967, had een feestdag moeten opleveren voor de bewoners van Israël. De Israëlische regering had de eerste moeten zijn om deze beweging te ondersteunen, in plaats van een hopeloze en zinloze strijd te voeren ter verhindering er van.
Het einde van de bezetting en het inrichten van een onafhankelijke Palestijnse staat is niet alleen in het belang van de Palestijnen. Het is een vitaal belang van Israël. De bezetting is een molensteen rond de nek van Israël, ons meeslepend in diepten van wreedheid, extremisme en racisme en uiterst corrumperend voor onze samenleving. De angstaanjagende lijst van extreem rechtse parlementskandidaten, waarmee de geregistreerde leden van de regerende Likud deze week te voorschijn kwamen, is maar één van de vele en snel in aantal toenemende voorbeelden.
Het verlossen van de Palestijnen van het juk van de bezetting zal de staat Israël bevrijden van de status van bezettende en onderdrukkende staat; een duisternis jegens de naties waarover de Joden in het buitenland –speciaal de jongeren- zich beschaamd voelen en waarvan zij zich steeds meer afkeren.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Verkiezingen in Israël: zo denken de partijen over bezetting en twee-statenoplossing
, door
Een Ander Joods Geluid zette de standpunten van de verschillende deelnemende partijen op een rij. En schreef er een factsheet over.
Morsi: ‘Israëliërs zijn afstammelingen van apen en varkens’
, door
Aldus de huidige Egyptische president in een twee jaar oud interview.
Afgelopen juli nog prees Morsi in een brief Shimon Perez, de huidige president van Israël, maar dat wordt nu heftig ontkend.
Is Morsi een onverbeterlijke jodenhater, een gigantische opportunist of een beetje van allebei?
This land is mine
, door
ANIMATIE - Van wie het Heilige land echt is.