Westelijke Sahara wil ook Israëlische bommen

De Israëlische overheid heeft vandaag besloten een wachtlijst op te stellen voor militaire acties van het leger. Aanleiding is het verzoek van verzetsbewegeging Polisario om de Westelijke Sahara te bombarderen. "Een Joodse bom heeft veel meer impact dan een Marokkaanse", aldus Polisario-voorman Abdelaziz. "De media-offshoot van een Joodse inval is enorm", zegt Mohamed Abdelaziz, voorman van Polisario, vanuit Parijs. "Wij verzetten ons al tientallen jaren tegen de bezetting van ons land door Marokko. Maar ja, daar hoor je nou nooit eens iemand over. We hebben gewoon de verkeerde tegenstanders. Ik denk dat we veel meer aandacht krijgen als Joden bommen gooien." Tegen talloze VN-resoluties in, houdt Marokko de Westelijke Sahara nog steeds bezet, de oorspronkelijke bewoners leven in kampen over de grens met Algerije. Polisario hoopt dat de zaak met wat Joodse plofjes op The Berm weer in de kranten belandt. Het Israëlische leger (IDF) neemt het verzoek van Abdelaziz in overweging. IDF-woordvoerder Avi Benayahu: "Voor ons maakt het totaal niet uit waar we moslims bombarderen. Zodra een officieel Polisario-verzoek

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie brengt Israël eindelijk tot bezinning?

De Verenigde Staten blokkeren een uitspraak van de Veiligheidsraad over de gewelddadigheden in de Gazastrook. Dat is een kwalijke zaak. Het Israëlische optreden in de Gazastrook verdient namelijk scherpe afkeuring. Voor dit standpunt is een aantal objectieve criteria aan te wijzen:

1. Zelfverdediging. Israël beroept zich op haar recht op zelfverdediging. Dit militaire optreden zou een reactie zijn op provocaties – willekeurige raketbeschietingen op Israëlisch grondgebied door Hamas vanuit de Gazastrook – en de beëindiging van de wapenstilstand door Hamas. Dat klopt. Ook Israël heeft recht op zelfverdediging, maar niet op de wijze zoals dit nu gebeurt (zie de volgende punten). Bovendien mag niet uit het oog worden verloren dat deze provocaties van Hamas niet het startpunt zijn van dit conflict. Israël houdt de Gazastrook al voor langere duur in een economische wurggreep en ontneemt de Palestijnen een menswaardig bestaan. Door deze wurggreep tracht Israël Hamas ‘los te weken’ van de Palestijnse bevolking. Punt is dat Israël ook de gematigdere partij van Abbas geen enkel perspectief biedt. Kort gezegd: Israël kan zich slechts in zeer enge zin op zelfverdediging beroepen, en nota bene in hoge mate in een situatie die door Israël zelf is gecreëerd.

2. Andere middelen. Alvorens geweldsaanwending aan de orde kan zijn, moeten alle andere middelen hebben gefaald. Israël heeft nagelaten alle andere middelen volledig te benutten. Zie ook punt 1.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Qoute du Jour | Go To hell, Israël

“Go to hell Israël!”

In tamelijk duidelijke bewoordingen trok een betoging in Antwerpen voorbije nacht van het Islamitisch centum van Antwerpen (Borgerhout, door Blangers Borgerrocco genoemd) naar het Joodse centrum, een kleine kilometer verderop. De ordediensten waren verrast, maar tot een confrontatie is het niet gekomen. Het citaat komt uit een nogal rauw verslag van de oudejaarsfestiviteiten in Antwerpen, hier een meer krantiger relaas.
Los van de smeulende spanningen tussen hormonengroepen, bange blanke mannen en boze bruine kereltjes – deze stelling: moet Israël zich niet tegenover de rest van de wereld wat voorzichtiger opstellen? Beseft het wel hoe provocatief het vuur aan de lont wordt gehouden in een wereld die er toch al niet vriendelijker op wordt?
Verantwoordelijkheid, en minder scoringsdrang (4 – 400 tussenstand)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oproep aan Israël ? leer de terreur te dulden

Israëlisch-Palestijns conflict (Foto: Flickr/FREEPAL)

In discussies over het Israëlische optreden in de Gaza-strook is de vraag die gesteld wordt of het Israëlische optreden wel rechtmatig is. Dit is niet de juiste vraag. De werkelijk relevante vraag is of het Israëlische optreden doelmatig is. De Israëli’s geven aan dat ze van zins zijn om de Hamas definitief de nek om te draaien. Israël heeft echter al zeer dikwijls met geweld op geweld geantwoord. Is dit onrechtmatig? In de optiek van deze columnist niet – het probleem blijft echter dat het geweld niets heeft opgelost. Tientallen jaren van gericht terroristen uitschakelen heeft de terreur niet beëindigd. Een vergelijkbare oorlog tegen de Hezbollah in Libanon heeft deze organisatie niet uitgeschakeld. Terroristen zijn moeilijk op te sporen en in te rekenen. De haat en de wanhoop van de Palestijnse bevolking zitten onderhand zo diep, dat Israëlisch geweld geen afschrikkingsfunctie meer heeft.

Maar wat is dan de oplossing? Concessies doen heeft ook niet geholpen. Op momenten dat Israël een grotere bereidheid tot het doen van concessies heeft getoond, zoals bijvoorbeeld in de maanden na de dood van Yitzhak Rabin, of onder het premierschap van Ehud Barak, is het geweld van Palestijnse zijde juist opgelaaid. Israël is niet in staat om de terreur te stoppen. De reactie op zowel meer Israëlisch geweld als op verzoenende gebaren van Israël zal hetzelfde zijn.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende