Israël vertrouwt op Poetin
, door
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Duimen voor Ahmadinejad
, door
In juni 2011 werd Stuxnet ontdekt, een virus dat zich twee jaar eerder in de besturingssystemen van Iraanse kernreactors had genesteld en daar de boel platlegde. Vanwege de omvang en complexiteit ervan constateerden westerse onderzoekers eendrachtig dat Stuxnet door een overheid ontwikkeld moest zijn.
De verdenking viel op Israël en Amerika, beiden immers gebrand op de stopzetting van het Iraanse kernwapenprogramma. Inmiddels zijn diverse documenten opgedoken die bevestigen dat Stuxnet vrijwel zeker door die twee landen op Iran is losgelaten.
Wat moet je daar nu van vinden? Het westen grossiert al jarenlang in conferenties over het risico van computerterrorisme en -oorlogsvoering, en dan blijkt ineens dat wijzelf op dat vlak de grootste agressor zijn. Je zou haast denken dat die vergaderingen vooral dienden om het gewone volk te rijpen voor de gedachte dat de rest allang cyberoorlogje speelt en dat onze aanvallen daarom ‘eigenlijk’ slechts een vorm van verdediging zijn.
Het nieuwe van cyberwarfare is niet dat-ie via computers wordt uitgevoerd; dat doen we immers al sinds de Golfoorlog. Het waarlijk moderne eraan is dat Israël en de VS tegenwoordig kennelijk oorlogen beginnen zonder dat daar enige parlementaire beslissing aan te pas komt. De bevolking wordt zelfs geheel onkundig gehouden dat haar overheid systematisch aanvallen uitvoert op vreemd grondgebied.
Elders in de wereld kan China vrede brengen
, door
Het conflict in tussen Soedan en Zuid-Soedan gaat over olie. De meeste olie wordt gewonnen in Zuid-Soedan, maar de pijpleidingen bevinden zich in het noorden. De twee landen houden elkaar in een ongemakkelijke wurggreep.
China is de grote puppet master die van bovenaf aan de touwtjes trekt. China heeft flink geïnvesteerd in de beide Soedans en de enige manier waarop de Soedans dat geld kunnen terugbetalen is door olie te verkopen. China piekert er echter niet over om pijpleidingen in Zuid-Soedan aan te leggen.
Gek genoeg kan deze positie een vredesoplossing dichterbij brengen. Niet dat China nu graag zijn diplomatieke spieren laat rommelen en zich bemoeit met de interne zaken van de twee ruzieschoppers, maar China heeft een groot economisch belang dat de investeringen worden terugbetaald. Een vredessituatie is profijtelijker.
Een goede analyse vind je hier, bij Al Jazeera. Er wordt flink de tijd genomen om de verschillende belangen bloot te leggen.
Een tweede prima verhaal gaat over de groeiende discriminatie van en het toenemende geweld tegen Afrikanen in Israel. De plaatjes op het blog van Al Jazeera zeggen eigenlijk al genoeg: verbrand speelgoed op een kinderdagverblijf voor Eritrese en Soedanese vluchtelingen. Het feit dat de Israelische regeringen veel van deze vluchtelingen als ‘infiltranten’ bestempelt, maakt de geweldsdrempel er niet hoger op.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 18-10-2022
De nieuwe erfzonde
, door
Er was eens een geschiedenis die geen geschiedenis werd. Ik heb het over de nieuwe erfzonde die antisemitisme heet en de historische gruwel die eraan kleeft.
Laten we bij het begin beginnen.
De oudste wortel van de Europese boom die antisemitisme heet, schiet min of meer met de kruisiging van Jezus Christus, zo’n 2000 jaar geleden, de grond in. Het is een magisch moment, waarop de ene erfzonde ongezien overgaat op de andere, ijverig gevoed door de Katholieke Kerk om aan het christenvolk te laten zien dat wie niet aan Christus gelooft een ellendig lot beschoren is.
Eind 19e eeuw beginnen in Europa nieuwe antisemitische wortels te groeien. De ene heet nationalisme, dat joden uitsluit vanwege hun anders-zijn; de andere is de rassentheorie van enkele pseudowetenschappers die zogenaamd wetenschappelijke wegen zoeken om joden op basis van erfelijke kenmerken tot minderwaardige wezens te degraderen. Voor de Europeanen is dan duidelijk waarom joden eeuwenlang onder erbarmelijke omstandigheden leven: ze zijn inferieur, de rassentheorie zegt het.
Niet lang na het aantreden van Hitler als president van Duitsland in 1933, worden tal van anti-joodse maatregelen genomen. Met de Neurenbergerwetten uit 1935 verliezen ze al hun burgerrechten, Duitsland moet volledig worden ‘ontjood’. En dan schiet een joodse jongen, waarschijnlijk uit woede en wanhoop over het nieuws dat zijn in Duitsland woonachtige familie naar Polen wordt gedeporteerd, een Duitse diplomaat neer. Het gebeurt op klaarlichte dag, 7 november 1938, te Parijs. En vormt de opmaat naar de grootste pogrom uit de wereldgeschiedenis. Naziminister Goebbels verspreidt de leuze dat niet een enkel individu voor de moord op de diplomaat verantwoordelijk is, maar het gehele Jodendom. Twee dagen later breekt in Berlijnse straten de hel los. Joden worden in elkaar geslagen en hun winkels vernield. Hitler laat in een toespraak weten dat het ‘Joodse ras’ in de komende oorlog vernietigd zal worden. Dat gebeurt bijna.
Elders in de wereld raken regeringen in de problemen
, door
,,It might not be too late to craft a compromise that convinces political forces of the depth of political change without intensifying the SCAF’s fears”, stelde de International Crisis Group vorige week nog bij de presentatie van haar nieuwste rapport over Egypte. De aankondiging van de Militaire Raad begin deze week om een aantal kabinetswijzigingen door te voeren, lijkt dan ook een tegemoetkoming aan de eis van het parlement, en dan met name van de Freedom and Justice Party van de Moslimbroeders, om zelf de regering samen te kunnen stellen. De vraag is of die handreiking niet te laat komt. De afgelopen week liet namelijk ook een toename van geweld en verdere polarisatie zien.
Zaterdagnacht werd bij het ministerie van Defensie aan het Abbasiya Plein een groep demonstranten aangevallen die onder meer protesteerde tegen de uitsluiting van de salafistische presidentskandidaat Abu Ismail en het Grondwetsartikel dat daaraan ten grondslag ligt. Gisteren vielen er minstens 11 doden. Politieke partijen veroordeelden het geweld, verkiezingscampagnes werden opgeschort en een gepland overleg met de Militaire Raad werd geboycot. Het leger wordt ervan beschuldigd het geweld te regisseren. En zolang de militairen de macht hebben zal er ook geweld blijven, stelt bijvoorbeeld de linkse kandidaat Khaled Ali. Ook andere partijen voeren de druk op de militairen de macht volgens planning over te dragen op. Woensdagavond kondigde de Militaire Raad aan vervroegd af te treden als er tijdens de eerste verkiezingsronde op 23-24 mei een presidentskandidaat direct een beslissende meerderheid haalt. Beelden van Ahram Online en Al Jazeera:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 18-10-2022
Wat De Winter ons vanachter zijn keukentafel schenkt
, door
Aan zijn Bloemendaalse keukentafel beziet Leon de Winter de wereld en ziet dat alles goed is in Israël en de wereld. Toen hij een keertje Zomergast mocht zijn, onttrok Joris Luyendijk hem de bekentenis dat hij al jaren geen voet meer in het Midden-Oosten heeft gezet. Maar ja, De Winter leest Elsevier en de New York Times dus wat moet je verder nog weten? Leon heeft de wereld door. Wie kritiek heeft op Israël is een anti-semiet, dat weet hij zeker.
Het moet daarom ook pijn hebben gedaan toen hij in zijn geliefde New York Times een gedicht las van Günter Grass waarin de Duitse schrijver vraagtekens zet bij de hysterie rondom Iran en erop wijst dat er meer landen, in casu Israël ook niet bepaald de regionale vrede bevorderen. Uiteraard schoot De Winter in zijn Godwin-reflex en besloot een sinterklaasgedichtje te sturen aan Die Welt. De titel geeft al zijn intenties aan: Günter schenkt de Joden een gedicht. Günter heeft het nergens over joden, maar over Israël. De ‘de enige democratie in het Midden-Oosten’ is toch geen theocratie? Maar dat terzijde.
Hij zet al lekker in:
Güntertje kon het niet laten,
over oude Duitse waarheid moest hij praten:
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Wat gezegd moet worden
, door
Günter Grass
Waarom zwijg ik, verzwijg ik te lang
wat overduidelijk is en in oefeningen
werd doorgespeeld, aan het einde waarvan als overlevenden
wij hooguit voetnoten zijn.
Het is het beweerde recht op de eerste aanval
die het door een praatjesmaker onderworpen
en tot georganiseerd gejuich geleide
Iraanse volk zou kunnen uitwissen,
omdat op hun gebied de bouw
van een atoombom wordt vermoed.
Toch waarom sta ik mij niet toe
dat andere land te noemen
waarin sinds jaren -al wordt het geheim gehouden-
een groeiend nucleair potentieel beschikbaar,
maar niet controleerbaar is,
omdat er niemand toezicht op houdt?
Het algemene zwijgen over dit feit,
waar zich mijn zwijgen aan heeft ondergeschikt,
voel ik als een belastende leugen
en als dwang, die straf in het vooruitzicht stelt
zodra hij niet wordt geaccepteerd;
het oordeel van het „antisemitisme“ is bekend.
Maar nu, omdat uit mijn land
dat van hoogsteigen misdaden,
die met niets te vergelijken zijn,
keer op keer ingehaald en beticht wordt,
alweer en puur zakelijk, zij het
genereus als „Wiedergutmachung“ gedeclareerd,
nog een onderzeeër aan Israël
zal worden geleverd, die vooral geschikt is
om alles vernietigende explosieven
daarheen te kunnen sturen, waar het bestaan
van een enkele atoombom niet is bewezen,
maar als vrees voldoende bewijs wil zijn,
zeg ik wat gezegd moet worden.
Maar waarom heb ik tot nu toe gezwegen?
Omdat ik dacht dat mijn afkomst,
die altijd besmet zal blijven,
verbiedt, dit feit als uitgesproken waarheid
het land Israël aan te doen,
waar ik een band mee heb
en dat wil blijven houden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.