Rector Islamitische Universiteit van Rotterdam vliegt weer eens uit de bocht

Nadat de rector, Ahmet Akgündüz, twee jaar geleden al eens voor steniging had gepleit, moest nu - in het kader van de recente Turkse verkiezingen - de linkse, pro-Koerdische partij HDP het ontgelden: Mijn moslimbroeders die willen stemmen op HDP! Uw stem is bestemd voor homo’s, voor Armeniërs, terroristen, vijanden van de Islam en anti-Turkse media uit Europa en Amerika. Allah, bescherm ons land tegen instabiliteit en waardeloosheid. Suna Floret schreef daar - terecht - over: Ik ben veel liever een Armeense homo dan een rector – op een universiteit nota bene – die haat zaait. En vervolgens de Koran pakt en zijn studenten vertelt dat het allemaal om vrede en saamhorigheid gaat. Floret schreef ook: De Turkse Nederlanders, de Turkse Rotterdammers, hebben massaal op de pro-islamitische partij van Erdoğan (AKP) gestemd. Turken die hier zijn geboren en getogen, waarvan ik dacht dat ze enigszins wereldwijs zijn, hebben gekozen voor de religie in plaats van voor vrijheid. [...] Al die Turken die hier leven maar alsnog voor een corrupte vorm van religie kiezen, voor een dictatuur, voor een paleis met meer dan duizend kamers, voor hoofddoekjes en lange baarden; ik snap eerlijk waar niet waarom jullie hier nog wonen. Wat kun je hier nog betekenen voor de maatschappij, wat kan de maatschappij nog voor jou betekenen? Hoewel ze hier wat kort door de bocht gaat, lijkt ze toch een punt te hebben: als je zo dol bent op Erdogans autoritarisme en islamisme, waarom zou je dan nog in Nederland willen blijven? Heb je dan überhaupt nog wel iets met de Nederlandse samenleving? Het doet me een beetje denken aan mijn tijd in de VS. Daar had je mede-expats die vonden dat waar zij vandaan kwamen zo'n beetje alles veel en veel beter was. En die vrijwel uitsluitend omgingen met (voormalige) landgenoten of andere ontheemden. 'Maar waarom ben je dan hier?' vroeg ik me dan altijd af. Misschien is het best mogelijk pro-Erdogan te zijn en tegelijkertijd de positieve kanten van de Nederlandse samenleving te zien (mijn stemgedrag zou bij veel Amerikanen ook bepaald niet in goede aarde zijn gevallen). Maar hoe dat in de praktijk dan zou moeten werken, kan ik me - voor wat dat waard is - ook niet echt voorstellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.