Weekendquote | Offer wat onschuldigen

"He had absolutely no concern that the vast majority of Guantánamo detainees were innocent ... If hundreds of innocent individuals had to suffer in order to detain a handful of hardcore terrorists, so be it." Aldus Kolonel Wilkerson over Dick Cheney. En eigenlijk ook over Rumsfeld en George W. Bush. En je zou er nog een heel klein beetje begrip voor kunnen opbrengen als het doel was om de terroristen te vinden die hoorden bij de groep van de 911 daders. Maar nee, belangrijker was het volgende: "...if some genuine militants were captured, leading to a better intelligence picture of Iraq at a time when the Bush Administration was desperate to find a link between Saddam Hussein and 9/11, 'thus justifying the Administration’s plans for war with that country'. " Oftewel het vinden van een excuus voor een oorlog die je toch al ging voeren. Hoeveel van dit soort verklaringen moeten er nog komen voor ze de heren voor het gerecht slepen?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De banaliteit van de oorlog

Een apache vlak na opstijgen (Foto: Flickr/E-Mans av8pix.com)

Op 12 juli 2007 werd op een straathoek in Bagdad een groepje rondhangende mannen onder vuur genomen door een Apache gevechtshelikopter. Een aantal van de mannen werd direct gedood. Een busje dat even later stopte om hulp te verlenen aan een gewonde, werd eveneens onder vuur genomen, waarbij de bestuurder van het busje om het leven kwam. Zijn twee kinderen, die hij naar bijles bracht, raakten zwaargewond.

Wellicht had niemand ooit enige aandacht geschonken aan dit incident, ware het niet dat onder de doden twee medewerkers van persbureau Reuters waren: de 22-jarige fotograaf Namir Noor-Eldeen en de 40-jarige chauffeur Saeed Chmagh. Reuters vroeg onder de Freedom of Information Act om openbaarmaking van de beelden vanuit de helikopter, maar dit werd geweigerd. Gisteren verscheen de video echter op Wikileaks onder de titel Collateral Murder.

De beelden zijn zeer schokkend en misselijkmakend: bemanningsleden maken zich vrolijk om legervoertuigen die over lijken heen rijden en lijken zich meer in een videospel te wanen dan dat ze ook maar enig moment beseffen dat ze zojuist twaalf levens hebben beeindigd. Kijk zelf hieronder.

WAARSCHUWING: DEZE VIDEO BEVAT GRUWELIJKE GEVECHTSBEELDEN


Wat echter het meest tragisch is, is dat dit drama verklaarbaar is als je begrijpt

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Collateral murder, de echte oorlog in Irak

Wikileaks heeft met hulp van een moedige anonieme bron en ondersteuning van Rop Gonggrijp een video online gezet van de dood van 2 journalisten en diverse Irakese burgers. Op collateralmurder.com de orginele video en transcripties ervan in diverse talen. Meer op het Youtube-kanaal van Sunshine press.

Gelieve deze video aan zo veel mogelijk mensen te laten zien. Als je relevante kennis, geheime documenten of geld beschikbaar hebt; neem contact op met Wikileaks.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Ongeschikt voor machtspolitiek…

SaillantLOGONederlandse regeringen hebben de laatste decennia bewezen ongeschikt te zijn voor het voeren van machtspolitiek.

Tot die conclusie komt defensiedeskundige en oud-Tweede Kamerlid Theo van den Doel in een column in de Volkskrant. Van den Doel voert verschillende redenen voor zijn conclusie op. In 2003 betuigde de Nederlandse regering politieke steun aan een oorlog waarvan de regering vooraf wist dat deze op politiek en militair drijfzand berustte. Anders dan andere Euopese landen die zich tegen een invasie van Irak keerden, zoals Duitsland en Frankrijk, besloot Nederland echter naar Irak te gaan. De Nederlandse regering bleek daarbij doof voor Europese argumenten tegen de oorlog.

Door wat er in 1995 gebeurd was in Srebrenica wist de regering bovendien dat de VS ons land – als er echt dringend hulp geboden was – volledig in de kou zou laten staan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Leg me dat eens uit

Davids is inconsistent. Je kunt niet enerzijds beweren dat Nederland geen eigen informatiepositie had en anderzijds het kabinet verwijten dat je met de informatie van die diensten te weinig rekening hebt gehouden. Commissie-Davids, leg me dat eens uit.

Jaap de Hoop Scheffer verdedigt zichzelf in de Volkskrant (papieren editie voor hele interview)

De zin is typerend voor zijn verdediging. Een typische technocraat die redeneert vanuit politieke onderhandelingen, machtsverhoudingen, consensus, dekken van ambtenaren en partijgenoten en zijn eigen positie.
Op geen enkel moment is iets van ethiek of moraal te bespeuren. Droog redenerend een oorlog in gaan waarin honderdduizenden doden vallen. Het kiezen voor een oorlog, het meest zware instrument dat een staat ter beschikking staat. Kiezen voor het instrument oorlog waarvan je hoopt dat je zelf nooit door een lichtzinnige of machtswellustige beslissing zelf het slachtoffer wordt. En nog steeds geen spijt.
Maar goed, dat zijn we van de Christenen van het CDA wel gewend.

Als we dan toch om uitleg vragen, beste heer de Hoop Scheffer, leg dan het volgende eens uit:
– Waarom stelt u niet alleen “Atlantisch” maar ook “Europees” gedacht te hebben, maar heeft u op geen enkele wijze de positie van Duitsland en Frankrijk serieus genomen?
– Waarom stelt u dat pas later bekend was dat er geen massavernietigingswapens waren terwijl al vanaf 2002 duidelijk was dat er door Blair, Cheney en Bush alleen maar met suggestie gewerkt werd en dat het verhaal van Powell begin 2003 direct onderuit gehaald werd? Waarom waren de woorden van leiders en inlichtingendiensten op afstand wel “waar” en de woorden van de VN-inspecteurs ter plaatse die keer op keer verklaarden dat op geen enkele plaats iets gevonden werd, niet “waar”?
– Waarom heeft u indertijd niet gevraagd om een inval in Noord-Korea, Iran, Egypte, Syrië of Libië? Als uw enige argument is dat een boze en schadelijke dictator weg moet, waarom gold dat dan alleen voor Irak?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | “Results, boy…”

“I remember when I was the commander in Baghdad in the first summer of the surge, and an old mentor of mine came over there, and it was really, really tough. We have forgotten how bad Iraq was, what it was like, in December of 2006, to have 53, on average, 53 dead bodies every 24 hours just in Baghdad, just from sectarian violence. Here we were in the late spring, early summer, of 2007, and my old mentor put his arm around me and said, ‘Dave, you know, you have a message problem over here.’ And I said, ‘Sir, with respect, we have a results problem here.” (David Petraeus, ex-opperbevelhebber in Irak)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regeren is terugkijken

9 Februari jl. heeft het Kabinet in een brief aan de TK gereageerd op het rapport van de commissie-Davids, betreffende de besluitvorming rond de politieke steun die Nederland heeft verleend aan de Amerikaans/Britse inval in dat land in 2003. Hachje gered, zo laat het zich aanzien, maar het Kabinet heeft zich ook enigszins klemgezet en zich beleidsruimte ontnomen.

De commissie heeft geconstateerd dat er sprake was van een ontoereikende volkenrechtelijk mandaat voor deze inval, hetgeen het Kabinet in genoemde brief (het duurde wel even) bevestigt: “(…) aanvaardt het kabinet dat voor een dergelijk optreden een adequater volkenrechtelijk mandaat nodig zou zijn geweest“.
In deze brief wordt ook een opmerking gemaakt voor situaties “waarin geen overeenstemming kan worden bereikt over een resolutie in de Veiligheidsraad, maar waarbij in de internationale gemeenschap een breed gedragen gevoelen bestaat dat militair optreden legitiem is.” Daarover wordt het volgende geschreven: “De manier waarop dit kabinet in de toekomst met dit soort situaties wil omgaan, is vastgelegd in de brief van 22 juni 2007. Zoals daarin staat, kunnen zich situaties voordoen waarin geen overeenstemming kan worden bereikt over een resolutie in de Veiligheidsraad, maar waarbij in de internationale gemeenschap een breed gedragen gevoelen bestaat dat militair optreden legitiem is. In de brief wordt beschreven dat deze situaties zich kunnen voordoen in geval van een (dreigende) humanitaire ramp, met inbegrip van genocide, ingeval van evacuatie van eigen onderdanen, en op verzoek van het desbetreffende land. Zoals bekend is zelfverdediging ook een volkenrechtelijk gelegitimeerde grondslag.”
De vraag is: ‘gaat dit werken’; voldoet een dergelijke aanpak? Ik betwijfel dat.

Aan deze benadering van het Kabinet ligt klaarblijkelijk de veronderstelling ten grondslag dat over het algemeen een zekere internationale overeenstemming bestaat over het Volkenrecht en de toepassing daarvan. Echter onze internationale (rechts-)orde is in toenemend mate onderhevig aan erosie en verliest steeds meer draagvlak. Iran daagt – met de voortzetting van haar verrijkingsactiviteiten (naar eigen zeggen voor vreedzame doeleinden) – voortdurend de internationale gemeenschap uit en voelt zich daarbij gesterkt door verschillende landen. Uit de discussies over nieuwe sancties tegen Iran blijkt dat bijvoorbeeld China en Brazilië die sancties niet zo nodig achten. Niet de eerste-de-besten. China kan in de Veiligheidsraad eenvoudig een veto uitspreken. Dat is lastig en kan tot een ‘bekende’ patstelling leiden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Reactie van het kabinet schreeuwt om politieke consequenties

SaillantLOGO
Het kabinet dient haar conclusies te trekken en op te stappen, ook al is dit voor de twee grootste regeringspartijen electoraal onwenselijk. En als ze zelf niet opstappen dan dient er een motie van wantrouwen te komen, gesteund door de volledige Kamer.

De vanmiddag naar de Tweede Kamer gestuurde reactie van het kabinet onderschrijft de belangrijkste conclusies van de commissie Davids, daarom is er nog maar één conclusie mogelijk: opstappen. Als zelfs het toegeven dat de Kamer niet goed is ingelicht in een kwestie van oorlog en vrede geen reden meer is om zelf je conclusies te trekken, wat is dat dan nog wel? Vooral Balkenende doet me hierin denken aan een hedendaagse Raskolnikov, waarbij ik hoop dat ook hij verscheurd wordt morele dilemma’s en uiteindelijk wroeging.

De Kamer moet vooral bij de lessons learned deze zeer opmerkelijke geleerde les goed tot zich door laten dringen. De eerste les die nu geleerd is, had dit kabinet namelijk al geleerd toen het huidige kabinet gevormd werd. En die les luidt:

In het coalitieakkoord dat ten grondslag ligt aan het huidige kabinet is bepaald dat een adequaat volkenrechtelijk mandaat is vereist bij deelname aan een missie met Nederlandse militairen. Het kabinet bevestigt expliciet dat dit ook geldt voor het geven van politieke steun door Nederland in situaties dat andere landen vergelijkbare missies ondernemen.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Respect

[qvdd]

“U hebt laten zien dat u het meent als u iets zegt. Als u iets een laatste kans noemt, is het echt een laatste kans.”

Volgens de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Miliband hebben ook de lokale tegenstanders van westerse troepen in Irak respect voor de Britten, omdat die doen wat ze zeggen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende