Closing Time | 7ebra

https://www.youtube.com/watch?v=tWeVpk0BM40 Veel muziek is er online of op de streamingdiensten niet te vinden van het Zweedse duo 7ebra, terwijl ze toch een hele set speelden op het festival Left of the Dial afgelopen weekend. Tot hun debuutalbum begin 2023 moeten we het dus doen met dit ene nummer. Op het festival werden ze aangekondigd als iets dat klinkt als Zero 7 of Air, maar dat hoor ik nou net weer niet in dit nummer. Toevallig viel mijn oog op het feit dat hun producer de 'huisproducer' van The Cardigans was, en ja, daar lijkt het ook wel een beetje op.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Closing Time | Keep Fishin’

, door

Ik sprak ooit een poppenspeler en die vond de Muppets maar niets. De poppen hadden lelijke kleuren en de grappen kon je van ver al zien aankomen. Hij was meer van het subtiele. Waarschijnlijk had hij deels gelijk, maar ik had altijd wel een zwak voor de stemmen van die poppen. De stem van Kermit, de stem van Miss Piggy, de stem van Beaker.

En de Muppets waren muzikaal. Er werd altijd veel gezongen en muziek gemaakt in hun shows. En er waren duetten en gastoptredens van bands. Hier was Weezer te gast met Animal als invallende drummer.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Pick Up The Phone

, door

 Ik deed vrijwilligerswerk bij een zorgboerderij. Een van de cliënten liep daar altijd rond met een wat verwilderde haardos en was vaak gehuld in een T-shirt van The Notwist. En ik had geen idee wat voor band dat was. Of waar ze vandaan kwamen. Ik dacht, het zal wel een soort uitbundige lawaaipunk zijn, dat paste wel in het plaatje.

Pas veel later heb ik ze een keer beluisterd. En ja, ze maken ook wel erg harde muziek, maar The Notwist heeft ook dit melancholische, wat droevige Pick Up The Phone gemaakt. Ik viel zo voor de klank van dit nummer, de vervorming van de geluiden, de ruis, de elektronica.

Closing Time | Body In The Mirror

, door

Het is voorgekomen, meer dan één keer, dat ik de wekelijkse ‘hitlijsten’ van pinguinradio en van KINK zat te bekijken, en me afvroeg: ‘deze kolom, deze rij, zijn dat nou de uitvoerende artiesten, of zijn dat nou juist de songs? Heet die band nou Body in the mirror, (goeie naam!) en is de track getiteld ‘Sungaze’, of is het juist andersom?’ Dan zie ik allerlei namen die ik niet ken, nooit van gehoord heb, maar in dit geval heet de band dus Sungaze en het nummer ‘Body in the mirror.’

Closing Time | The Mersey Line

, door

Haha, op haar twitter kenschetst ze zichzelf als the indie Britney Spears, tong-in-wang, dat is, want op festivals staat ze gewoon geprogrammeerd tussen de andere popbandjes. Ze staat daar niet omdat ze een leuk blond jong ding is, bedoel ik. Pixey schrijft haar eigen songs en doet zelf de productie. Vlotte pop, beetje surfgitaar, beetje drum ‘n’ bass en sterke, catchy melodieën en erg dansbaar. Bij The Mersey Line moest ik wel denken aan A Brimful Of Asha. En om Pixey niet helemaal te beoordelen op één liedje, en omdat het zo zomers is, hier nog een tweede: Just Move, wat weer een beetje jaren zestig is.

Closing Time | Alapathy

, door

Alapathy van Fenne Lilly stond in mijn mapje met favoriete liedjes van 2020. Alapathy is een verzonnen woord, een samenvoeging van apathie en allopathie. Het woord bestond voor deze single nog niet. En waarom belandde het op mijn favorietenlijstje van verleden zomer? Omdat het zo’n lekkere drive heeft, die gaat maar, eentonig of niet, gewoon door. Het is een vlot, zorgeloos zomerpopnummer.  En ik vond de video zo leuk omdat ze van een oud filmpje van zichzelf, waarop ze te zien is als blote-peuter-in-het-bos, een remake maakt, maar dan twintig jaar later. Alles in het nette hoor: we zien, aan het eind van de video, Fenne Lilly op de rug, in de schemering het bos in hollen, slechts gekleed in boots, waar ze verderop, na het roepen van ‘and cut’, wordt opgevangen door een iemand met een badjas. Je moet het maar durven.

Closing Time | Little Arithmetics

, door

Stond ik na het concert van dEUS wachtend op onze jassen bij de garderobe even met een toevallige medebezoeker te praten. Nou, hij had het maar niks gevonden, dat dEUS. Hun truc bestond eruit dat ze steeds twee liedjes tegelijk door mekaar speelden. Ja, zo kon hij het ook. Nou ja, als hij kon spelen natuurlijk. En nog andere muzikanten bereid vond om tegelijk hun liedje daar weer doorheen te spelen.

Closing Time |  It’s All So Incredibly Loud

, door

Plaat van The Glass Animals om onrustig van te worden. Zit je toch steeds te wachten op die dreun, die drums, dat moment dat die eronder gaat komen. Wanneer het intro overgaat in het dans gedeelte. Want zo doen ze dat bij die danceplaten: langzaam, beloftevol beginnen, en dan langzaam toewerken, beetje publiek plagen, naar de verlossende break. Maar dat komt dus niet. De beat versnelt niet. De dreun wordt niet harder en opzwepender. Het volume gaat niet omhoog. Wat je nu hoort, zo blijft het. Smooth. En dat is goed want zo is het af, niks meer aan doen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende