In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | Keep Fishin’
, door
Ik sprak ooit een poppenspeler en die vond de Muppets maar niets. De poppen hadden lelijke kleuren en de grappen kon je van ver al zien aankomen. Hij was meer van het subtiele. Waarschijnlijk had hij deels gelijk, maar ik had altijd wel een zwak voor de stemmen van die poppen. De stem van Kermit, de stem van Miss Piggy, de stem van Beaker.
En de Muppets waren muzikaal. Er werd altijd veel gezongen en muziek gemaakt in hun shows. En er waren duetten en gastoptredens van bands. Hier was Weezer te gast met Animal als invallende drummer.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Closing Time | Pick Up The Phone
, door
Ik deed vrijwilligerswerk bij een zorgboerderij. Een van de cliënten liep daar altijd rond met een wat verwilderde haardos en was vaak gehuld in een T-shirt van The Notwist. En ik had geen idee wat voor band dat was. Of waar ze vandaan kwamen. Ik dacht, het zal wel een soort uitbundige lawaaipunk zijn, dat paste wel in het plaatje.
Pas veel later heb ik ze een keer beluisterd. En ja, ze maken ook wel erg harde muziek, maar The Notwist heeft ook dit melancholische, wat droevige Pick Up The Phone gemaakt. Ik viel zo voor de klank van dit nummer, de vervorming van de geluiden, de ruis, de elektronica.
Closing Time | Body In The Mirror
, door
Het is voorgekomen, meer dan één keer, dat ik de wekelijkse ‘hitlijsten’ van pinguinradio en van KINK zat te bekijken, en me afvroeg: ‘deze kolom, deze rij, zijn dat nou de uitvoerende artiesten, of zijn dat nou juist de songs? Heet die band nou Body in the mirror, (goeie naam!) en is de track getiteld ‘Sungaze’, of is het juist andersom?’ Dan zie ik allerlei namen die ik niet ken, nooit van gehoord heb, maar in dit geval heet de band dus Sungaze en het nummer ‘Body in the mirror.’
Closing Time | The Mersey Line
, door
Haha, op haar twitter kenschetst ze zichzelf als the indie Britney Spears, tong-in-wang, dat is, want op festivals staat ze gewoon geprogrammeerd tussen de andere popbandjes. Ze staat daar niet omdat ze een leuk blond jong ding is, bedoel ik. Pixey schrijft haar eigen songs en doet zelf de productie. Vlotte pop, beetje surfgitaar, beetje drum ‘n’ bass en sterke, catchy melodieën en erg dansbaar. Bij The Mersey Line moest ik wel denken aan A Brimful Of Asha. En om Pixey niet helemaal te beoordelen op één liedje, en omdat het zo zomers is, hier nog een tweede: Just Move, wat weer een beetje jaren zestig is.
Closing Time | Alapathy
, door
Alapathy van Fenne Lilly stond in mijn mapje met favoriete liedjes van 2020. Alapathy is een verzonnen woord, een samenvoeging van apathie en allopathie. Het woord bestond voor deze single nog niet. En waarom belandde het op mijn favorietenlijstje van verleden zomer? Omdat het zo’n lekkere drive heeft, die gaat maar, eentonig of niet, gewoon door. Het is een vlot, zorgeloos zomerpopnummer. En ik vond de video zo leuk omdat ze van een oud filmpje van zichzelf, waarop ze te zien is als blote-peuter-in-het-bos, een remake maakt, maar dan twintig jaar later. Alles in het nette hoor: we zien, aan het eind van de video, Fenne Lilly op de rug, in de schemering het bos in hollen, slechts gekleed in boots, waar ze verderop, na het roepen van ‘and cut’, wordt opgevangen door een iemand met een badjas. Je moet het maar durven.
Closing Time | Little Arithmetics
, door
Stond ik na het concert van dEUS wachtend op onze jassen bij de garderobe even met een toevallige medebezoeker te praten. Nou, hij had het maar niks gevonden, dat dEUS. Hun truc bestond eruit dat ze steeds twee liedjes tegelijk door mekaar speelden. Ja, zo kon hij het ook. Nou ja, als hij kon spelen natuurlijk. En nog andere muzikanten bereid vond om tegelijk hun liedje daar weer doorheen te spelen.
Closing Time | It’s All So Incredibly Loud
, door
Plaat van The Glass Animals om onrustig van te worden. Zit je toch steeds te wachten op die dreun, die drums, dat moment dat die eronder gaat komen. Wanneer het intro overgaat in het dans gedeelte. Want zo doen ze dat bij die danceplaten: langzaam, beloftevol beginnen, en dan langzaam toewerken, beetje publiek plagen, naar de verlossende break. Maar dat komt dus niet. De beat versnelt niet. De dreun wordt niet harder en opzwepender. Het volume gaat niet omhoog. Wat je nu hoort, zo blijft het. Smooth. En dat is goed want zo is het af, niks meer aan doen.
Closing Time | Lola Marsh
, door
Lola Marsh is een indiepopduo uit Tel Aviv (met soms wat versterking). Het neuzige accent van zangeres Yael Cohen zorgt voor een extra dosis charme.
Closing Time | Kakkmaddafakka
, door
Kakkmaddafakka is een vrolijk indiepopbandje uit Bergen, Noorwegen. Met een aardig clipje over de liefde tussen een gans en een hond erbij.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.