Harbers visie op Griekse vluchtelingen ellende

Precies drie jaar geleden begon het topberaad tussen EU en Turkije en dat op 19 maart 2016 leidde tot ondertekening van de zgn. Turkije-deal. Een deal die onder andere resulteerde in erbarmelijke toestanden in Griekse opvangkampen op Lesbos en Samos. Afgelopen maandag stuurde staatssecretaris Harbers een verslag van zijn werkbezoek aan Griekenland naar de Tweede Kamer. Onderdeel van dat bezoek op 13 en 14 februari was o.a. een kijkje nemen in een paar opvanglocaties voor vluchtelingen. We nemen het verslag even door en plaatsen daar opmerkingen bij van Nederlandse artsen die als vrijwilliger op Lesbos werken (achter 'Harbers' citaten uit zijn verslag, achter  'Opm.' de reacties van de artsen).

Door: Foto: Steve Evans (cc)
Foto: Steve Evans (cc)

1000 gasten

, door

Kamervragen.

Vraag: Beschikt Griekenland over voldoende verwarmde opvangplekken om alle vluchtelingen in Griekenland de komende winter op te vangen? Welke verbeteringen zijn er ten opzichte van 2017 aangebracht om vluchtelingen beter te beschermen tegen de winterkou?

Antwoord: Het aantal adequate opvangplaatsen is voor het kabinet een punt van zorg, en heeft ook de aandacht van de Europese Commissie.

Sorry, dit is nepnieuws. Maar vervang in bovenstaande tekst het jaar 2017 door 2016 en dan is het wél de correcte tekst van de beantwoording van Kamervragen op 5 december 2017.

Staatssecretaris Harbers (Justitie en Veiligheid, migratiezaken), beantwoordde toen de schriftelijke vragen van Kamerlid Van Dijk, naar aanleiding van verslechterende omstandigheden voor asielzoekers die vastzitten in Griekse registratiecentra.

Het is bijna 5 december 2018. Pakjesavond. En we weten nu de verrassing al: er is geen spat veranderd. De ellende is nog steeds hetzelfde. Nog steeds een ‘punt van zorg’, meneer Harbers? Het heeft nog steeds de aandacht?

Zou het misschien een klein beetje kunnen helpen als Nederland pakweg 1000 vluchtelingen uit die ellende haalt? Mooi Sinterklaaskadootje. Fijn Kerstgeschenk.

Amnesty International en tien andere organisaties zijn deze week een petitie gestart om de regering te verzoeken 1000 vluchtelingen uit de Griekse kampen die zo roemruchte Nederlandse gastvrijheid te bieden. Portugal heeft die toezegging al gedaan.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Mededeling

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.