Hoe de Huffington Post internet heeft opgegeten
, door
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De toekomst van content
, door
De overname van the Huffington Post door AOL vorige week voor maar liefst 315 miljoen dollar was groot nieuws. 315 miljoen! Voor een site met echte originele artikelen nog wel! Dat is veel meer dan Van Thillo neertelde voor alle kranten van PCM. In een tijd waarin bijna ieder journalistiek bedrijf op internet zoekt naar een verdienmodel wordt zoiets dan ook met argusogen bekeken. Is dit goed nieuws? Kan het dus toch, geld verdienen met gratis online journalistiek?
AOL is een moloch uit het internetverleden. Een 1.0-bedrijf dat groot werd met het aanbieden van ouderwetse inbelverbindingen. Maar het aantal mensen dat een internetaansluiting had via AOL daalde en daarmee de winst. Onlangs deed een voormalige CEO een bizarre onthulling: De inkomsten zijn nog steeds voor het overgrote deel afkomstig van mensen die denken dat ze nog internetten via AOL, maar dat al lang niet meer doen; mensen die niet snappen dat ze geen modem meer hebben en niet weten dat ze AOL helemaal niet hoeven te betalen om hun webmail te lezen.
Los van deze twijfelachtige ethiek, kan je je afvragen of een bedrijf met een dergelijk bedrijfsplan ook de juiste strategie heeft om te overleven op internet. Op zoek naar een nieuwe inkomstenbron wil AOL een content-bedrijf worden. Het wil zoveel mogelijk mensen naar eigen websites lokken die daar op advertenties klikken, zoals bij de Huffington Post. Is dat zoveel geld waard?
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Van Jole en de rechtse dominantie
, door
Als Francisco van Jole iets zegt, ongeacht wat, dan kan je ervan uitgaan dat een deel van het internet over zijn nek gaat. Of hetgeen hij zegt nu steek houdt of niet, dat is irrelevant. Waarom? Omdat Van Jole Van Jole is. Op het net is het bon ton om het per definitie met hem oneens te zijn. Toegegeven, dat heeft hij gedeeltelijk aan zichzelf te danken door wat onhandige media-optredens waarbij hij vooraanstaand bloggend Nederland tegen zich in het harnas joeg.
En het internet ging dan ook gevoegelijk over zijn nek toen Van Jole zijn site Joop.nl aankondigde, een site die de Nederlandse Huffington Post wil worden. Links en progressief, want volgens Van Jole “domineert in Nederland de rechtse mening op internet“. En dat vindt hij een ongezonde situatie.
En daar heeft hij een punt. Maar als je kijkt naar aantallen blogs, dan kan je niet anders dan concluderen dat het aantal linkse blogs in de meerderheid is. Echter, deze zijn bijna allemaal zonder uitzondering erg klein, zeker als je het afzet tegenover het grootse rechtse blog, GeenStijl. In augustus van dit jaar bezochten ruim 8 miljoen mensen de site.
Laten we dat eens afzetten tegen het aantal bezoekers van Sargasso.nl, toch het grootste links-progressieve opinieblog van Nederland. In augustus bezochten ruim 117 duizend mensen die site. Grofweg gesproken is GeenStijl dus zo’n 75 keer zo groot als Sargasso.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol