De gebeurtenissen in Nederland zijn altijd een soort Madurodam-versie van wat er in de wereld gaande is. De politieke moorden en terreurdaden in Nederland vallen in het niet bij 9/11 en andere terreurdaden in het buitenland. In de jaren zeventig en tachtig hebben wij dan misschien Duyvendak gehad, maar in vergelijking met de Duitse terroristenleider Andreas Baader is hij toch echt niet meer dan een vriendelijk geitenwollen-sokkentype. Ook in Duitsland is men op dit moment weer bezig met het radicaal-linkse verleden. In Duitsland is de manier om met het verleden om te gaan om er een film over te maken. Zodra er een belangrijke film over een onderwerp wordt gemaakt, betekent het dat het onderwerp in kwestie bespreekbaar is geworden. Dit gold voor het nazi-verleden, met Der Untergang, en voor de DDR, met Das Leben der Anderen en Good Bye Lenin. Deze week komt de film Der Baader-Meinhof Complex uit, over de Duitse radicaal-linkse beweging de Rote Armee Fraktion, waarvan Andreas Baader de bekendste leider was.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Some seem to believe that we should negotiate with the terrorists and radicals, as if some ingenious argument will persuade them they have been wrong all along. We have heard this foolish delusion before. As Nazi tanks crossed into Poland in 1939, an American senator declared: ?Lord, if I could only have talked to Hitler, all this might have been avoided.? We have an obligation to call this what it is ? the false comfort of appeasement, which has been repeatedly discredited by history.
Aldus George W. Bush, tijdens een toespraak voor het Israëlische parlement, ter ere van zestig jaar Israël.
George Bush knows that I have never supported engagement with terrorists, and the president?s extraordinary politicization of foreign policy and the politics of fear do nothing to secure the American people or our stalwart ally Israel.
Aldus Barack Obama, in reactie op de toespraak van George W. Bush.
What the President did in that regard is beneath the dignity of the office of the President and unworthy of our representation at that observance in Israel. And I would hope that any serious person would disassociate themselves from the President’s remarks who aspires to leadership in our country.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“In seinem Gesichtsausdruck ist zu sehen, dass er kurz vor dem Ende ist”
Aldus de 32-jarige Stefan Wessels, de Duitser die het wassen beeld van Adolf Hitler kneedde en neerzette in de Berlijnse vestiging van Madame Tussauds.
Een stukje uit een christelijke preek, zoals gebruikt in het EO-programma ‘het onderzoek‘.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.