Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag weer een stuk van publicist, jurist en oud-redacteur van het tijdschrift ‘Filosofie’ Ron Ritzen. Vrijheid van meningsuiting. De VVD staat er pal voor. Behalve als je Ramadan, Eddaoui of Budak heet. De jurist Ron Ritzen meent dat de VVD rommelt met grondrechten. De VVD neemt het niet erg nauw met de grondrechten als het om islamieten gaat. Nu Tariq Ramadan bij de Erasmus Universiteit Rotterdam is ontslagen, blijft het muisstil. Waar Rutte de ontkenning van de holocaust niet strafbaar wilde stellen tenzij deze aanzet tot geweld, is het ontslag van Ramadan vanwege een privé-activiteit, het presenteren op Press.TV, kennelijk geen reden om daar ook maar één woord aan vuil te maken. Er zijn toch echt goede redenen te geven dat de academische vrijheid hierdoor onder druk staat. Vreemd? Nee, als het om grondrechten gaat, rommelt de VVD wel vaker met die rechten. Zo ijverde de VVD voor een verbod van de boerka, maar omdat dit juridisch niet haalbaar was, opteerde men daar voor een verbod van gezichtbedekkende kleding. Volgens VVD-kamerlid De Krom levert gezichtsbedekkende kleding een gevaar voor de openbare orde op. Het is een veiligheidskwestie. Maar uit het recente onderzoek van de commissie-Suyver blijkt echter dat diensten die zich in de praktijk bezighouden met terrorismebestrijding (politie, justitie, bestuur en veiligheidsdiensten) van mening zijn dat er voldoende nieuwe bevoegdheden zijn gecreëerd en dat veel anti-terrorisme wetten niet of nauwelijks worden gebruikt. Bovendien, zo merkt de commissie zelf op, is er waarschijnlijk nu al sprake van strijd met de mensenrechten.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Iedere Nederlander heeft gelijkelijk recht de leden van algemeen vertegenwoordigende organen te verkiezen alsmede tot lid van deze organen te worden verkozen, behoudens bij de wet gestelde beperkingen en uitzonderingen.
Er kwamen geen stemmingen van de Staten Generaal aan te pas, er was geen wet met een uitzondering, iedereen vond het gewoon prima, inclusief de Raad van State. Maar heden is artikel 4 van de grondwet afgeschaft.
Het woord “gelijkelijk” is namelijk niet meer van toepassing. Alleen Nederlanders die een geldig identiteitsbewijs hebben mogelijk namelijk stemmen. Het is niet langer voldoende om Nederlander te zijn. Je moet dokken om dat aan te tonen. En vervolgens moet je te pas en te onpas je Persoonsbewijs laten zien. Tot zover de grondrechten, de vrijheid en de democratie in dit land. En niemand die de straat op gaat.
Een Grondwet is bedoeld om basisrechten en -eisen aan te geven waaraan de overige wetten moeten voldoen. Stel bijvoorbeeld dat een nieuwe wet discrimineert, dan kan een burger deze wet door de rechter ongeldig laten verklaren. Zo heeft het in Nederland (als enige land in Europa) nooit gewerkt: nieuwe wetten mogen door rechters niet getoetst worden aan de Grondwet.
Dit levert vreemde situaties op omdat onze wetten wegens Europese verdragen indirect wél getoetst kunnen worden. Zo bleek de door de IND gehanteerde regel dat asielzoekers zelf moeten bewijzen dat ze bij uitzetting gevaar lopen in strijd is met de Europese Rechten van de Mens.
Aan deze situatie komt nu mogelijk een eind. Femke Halsema heeft een voorstel tot Grondwetswijziging ingediend die met de krapst mogelijke meerderheid door de Eerste Kamer is geloodst. Een van de consequenties – merkte Halsema gister fijntjes op in een vraaggesprek – is dat het onmogelijk wordt om wetten in te voeren die uitgebreid censureren, zoals het verbieden van de Koran.
De weg voor het voorstel is nog lang, daar het voorstel in een tweede stemronde in zowel Eerste als Tweede Kamer een tweederde meerderheid moet halen. Dat is allerminst zeker, want de partijlijnen wijzigden zich de afgelopen jaren vaak. Zo adviseerde het Kabinet ditmaal de Eerste Kamer om tegen te stemmen, terwijl vier jaar geleden het advies omgekeerd was.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we (uiteraard met toestemming) overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Huub Bellemakers. Het verscheen eerder op zijn eigen weblog.
De afgelopen dagen werd in de Eerste Kamer het voorstel behandeld dat toetsing van wetten aan de Grondwet mogelijk maakt. Een goed plan. Waar in 2004 nog een ruime Tweede Kamermeerderheid vóór het plan was, doet de Eerste Kamer nu moeilijk. Zo ook de regering. Jammer, maar de stemming komt nog!
Een uitvoerig debat (.doc-alert, vanaf p.27) in de Eerste Kamer. Zoals het hoort met eerbiedwaardige fatsoenlijke argumenten van bedaagde senatoren. Ook aan het woord: Femke Halsema als indienster en Minister Ter Horst. De tegenargumenten uit de Senaat kwamen vooral van het CDA, maar ook de PvdA sputterde tegen.
De tegenargumenten gingen vooral in op de mogelijke politisering van de rechterlijk macht, zoals we uit de VS kennen, en op het ondergraven van de macht van het parlement. Het eerste argument, daar valt er nog wel wat voor te zeggen, maar er is geen enkele reden om aan te namen dat rechters dan meer politiek zouden bedrijven dan nu het geval is. Het tweede argument is gewoon behoudzucht. De Eerste Kamer is bang nog meer invloed te verkiezen. Banenbehoud is nu ergens anders nodig.
Zoals we hier al eerder bespraken, is de regering bezig met het herzien van de grondwet. Dat gaat natuurlijk niet zo snel. We zitten nu pas op het punt dat er een opdracht geformuleerd wordt voor een staatscommissie. Afgelopen week was daar een debat over.
Eigenlijk is dit debat nog niet echt spannend, want de werkelijke voorstellen moeten nog komen. Maar er zaten toch al een aantal interessante schoten voor de boeg in.
Maar voordat ik u die geef eerst even het advies van de Raad van State bij dit onderwerp. Dat was nogal kritisch. In essentie is het eerste stuk uit de conclusie het meest uitgesproken:
“De Raad van State stelt vast dat uit de adviesaanvraag niet duidelijk wordt om welke problemen het eigenlijk gaat, waardoor die problemen worden veroorzaakt en waarom wijziging of aanvulling van de Grondwet op de in de adviesaanvraag genoemde punten de meest in aanmerking komende oplossing voor die problemen zou zijn. Die punten zijn niet alleen ongelijksoortig van gewicht, maar missen ook samenhang. Het is mede daardoor ook niet duidelijk waarom alle punten aan een staatscommissie moeten worden voorgelegd en wat de betekenis van die staatscommissie is.”
Maar in deze uitspraak staat iets niet. Dat kan ook niet, want dat is niet de rol van de RvS. Maar in het debat komt dat wel naar voren. Is de gewenste verandering van de grondwet, zoals vastgelegd in het coalitieakkoord niet vooral politiek ingegeven?
Daar lijkt het wel op. En dat is bedenkelijk voor iets fundamenteels als een grondwet.
Maar bijvoorbeeld de wens van het CDA en de CU om “het recht op leven” in de grondwet op te nemen is wel een duidelijke aanwijzing. Daarnaast is er nog het gedweep met het vastleggen van Nederlands als enige officiele taal van ons Koninkrijk. Duidelijk bedoelt om de nationalistische sentimenten te gebruiken.
Dhr de Roon (PVV) verwoorde dit eigenlijk uitstekend:
“Samenvattend in mijn eigen woorden: de Grondwet wordt dus door de regering ingezet als verdovend middel voor psychosociale pijn.”
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Er lijkt zich een interessante strijd af te gaan spelen tussen de staat en de net opgerichte rokerskerk. De nieuwe kerk zegt de sigaret te aanbidden en zich daarom niet aan het rookverbod te kunnen en willen houden. Afgelopen weekend kreeg het eerste gebedshuis een waarschuwing.
Voorganger Co Busch blijft zijn geloof echter trouw en wijst op de Grondwet, waarin vrijheid van religie is opgenomen. Hij zal daarom dagelijks Sint Sigaret blijven aansteken, zoals bij andere religies kaarsen of wierook worden aangestoken.
Mocht het tot een rechtszaak komen, dan zal deze door heel het land met interesse gevolgd worden, en niet alleen door rokers. Want wat maakt het ene meer een godsdienst dan een ander? En wie mag dat bepalen? Bijvoorbeeld, een christen zal zeggen dat hij of zijn niet zonder zijn god kan. Een roker ook, waarbij alleen bij de laatste aangetoond kan worden dat dat ook echt zo is. Elke peuk brengt hem verlossing.
En net als de ‘echte’ kerk kent de rokerskerk schismata: sigarenrokers, filterrokers en shagrokers kunnen elkaar vaak niet luchten of zien.
Hirsch Ballin, die het verbod op godslastering recentelijk nog wilde uitbreiden naar alle religies zou wel eens meer kunnen krijgen dan waar hij om vroeg.
Democratische vernieuwing is dood in Nederland. De laatste stuiptrekking was die van de Nationale Conventie. De aanbevelingen daarvan, ook die over de grondwet, zijn met oorverdovende stilte ontvangen en in de onderste la van een minister verdwenen.
Een klein sprankje hoop kwam er toch nog naar boven toen ik de kop van een persbericht van Binnenlandse Zaken las: “Staatscommissie adviseert over versterking Grondwet“.
Maar nee, het bleek een illusie. Het “versterken” is eigenlijk alleen een beetje actualiseren. Maar venijn zit hem in de geformuleerde hoofddoelstelling:
“Doel hiervan is een Grondwet die bijdraagt aan versterking van het burgerschap.”
Klinkt mooi, toch? Maar laat het rustig eens bezinken en lees wat over het hoe en waarom van een grondwet.
Mijn simpele visie op waarom we een grondwet hebben: Die vertelt ons op welke wijze we de staat inrichten om de burger te dienen en welke rechten/plichten iedereen heeft. De staat is er voor de burgers, de burgers niet voor de staat.
De boodschap die ik lees in het doel van de regering is dat de burger dienbaar moet zijn aan de staat. Het burgerschap als keurslijf. Leuk de grondwet een beetje op, dan weet de burger wat er van hem verwacht wordt en kan hij/zij er misschien een beetje trots op zijn en gedraagt hij/zij zich gedwee. Maar dat past wel geheel in het straatje van het “normen en waarden” verhaal van het CDA. Pas je aan en houd je mond, vadertje staat weet wel wat goed voor je is.
Vooral geen burgers betrekken bij deze staatscommissie, dat is alleen maar lastig.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
