Grote gasvondst Israël schudt geopolitieke verhoudingen op

"Veertig jaar liet Mozes ons door de woestijn dwalen om ons uiteindelijk naar de enige plek in het Midden-Oosten te leiden waar geen olie is", aldus Golda Meir, voormalig minister-president van Israël. Dat Israël’s zeebodem schatten herbergt, kon ze toen nog niet weten. Dit is onlangs pas boven water gekomen. Israël: 'Land van melk, honing en aardgas' kopte de website van het Nederlandse ministerie van Economische Zaken boven een bericht in maart dit jaar. De ontdekking van het Tamar-gasveld van 238 miljard m3 was toen groot nieuws. Inmiddels is er een nog veel groter gasveld ontdekt: het Leviathan-gasveld van 453 miljard m3. Leviathan is een bijbels monster stammend uit de oertijd dat zijn oorsprong kent in de Griekse mythologie. De vondst van dit gasveld vernoemd naar een reusachtige zeeslang doet de discussie over de maritieme grenzen in de Middellandse Zee weer oplaaien en brengt Israël en Griekenland nader tot elkaar. Er wordt gesproken over aanleg van een gaspijpleiding van het Levathian gasveld naar het Griekse deel van Cyprus en dat is tegen het zere been van Turkije. Van het ooit innige strategische verbond tussen Israël en Turkije is na het doorzeven van de Freedom Flotilla toch al weinig meer over.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Zeldzame metalen

“We will probably never be the largest [mine] in the world again. It will be hard to overcome China’s status in that regard, but we do think we will be a very significant supplier.” (Guardian)

Mark Smith, CEO van Molycorp Minerals maakt bekend dat zijn bedrijf weer gaat graven naar zeldzame metalen in een mijn in de Mojave woestijn. China heeft 97% van de wereldproductie van deze zeldzame grondstoffen in handen en nu ze de export hiervan met bijna driekwart heeft teruggeschroefd zijn de afnemers, waaronder de VS nerveus. Veel van deze zeldzame metalen zijn cruciaal voor de productie van hi-tech producten zoals telefoons en computers. Maar ook de ‘groene revolutie’ is er van afhankelijk: windmolens en hybride auto’s kunnen niet zonder metalen met illustere namen als neodymium en europium. Een mijn nabij Las Vegas die in 2002 sloot zal daarom weer geopend worden. Eigenlijk zijn er nog 10 tot 20 van dit soort mijnen nodig aan de groeiende vraag naar zeldzame metalen te voldoen. De uiteindelijke oplossing ligt dus in het zoeken naar alternatieven voor deze grondstoffen en het opschalen van recycling.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oplaaiend geweld en nog geen oplossing in fosfaatrijke Westelijke Sahara


Afgelopen zondag vielen Marokkaanse ordetroepen in de Westelijke Sahara een tentenkamp van demonstrerende Saharanen binnen. In het daarop volgende geweld dat zich ook naar de nabijgelegen stad Laayoun verspreidde vielen elf doden en 732 gewonden onder de Saharanen. De Marokkaanse autoriteiten spreken van vier doden onder de Saharanen en zeggen zelf zes politieagenten te hebben verloren. De onlusten vonden plaats aan de vooravond van onderhandelingen op VN niveau tussen onafhankelijkheidsbeweging Polarisario en de Marokkaanse overheid. De onderhandelingen leverden niks concreets op.

Sargasso: een door rechtse krachten verguisd blog waarvan sommige redacteuren zelfs tegen de Israëlische bezetting van de Palestijnse Gebieden zijn, presenteert u ‘exclusieve youtube beelden’ van het gewelddadige optreden van de Marokkaanse autoriteiten in de Westelijke Sahara na de doorklik:

Na afloop van de onderhandelingen stelde Khadad Mhamed, leider van de onafhankelijkheidsbeweging Polisario dat “het is noodzakelijk dat de Veiligheidsraad onschuldige burgers beschermt en een onderzoekscommissie instelt“. Toch zegt de Marokkaanse minister van Buitenlandse Zaken, Taib Fassi Fihri, dat zijn land “klaar is en open staat” voor onderhandelingen. Hij sprak zich echter ook uit tegen een referendum waarin de Saharanen kunnen kiezen uit verschillende opties, inclusief de mogelijkheid tot onafhankelijkheid van het Marokkaanse bestuur. Marokko houdt de Westelijke Sahara sinds 1976 bezet, daarvoor was het in handen van het koloniale Spanje van de fascistische generaal Franco.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Het Saoedi-Arabië van het lithium”

Afghanistan herbergt waarschijnlijk de grootste voorraad lithium ter wereld (NYT). Dat zeggen Amerikaanse geologen die met hulp van het Amerikaanse leger voor bijna duizend miljard dollar (820 miljard euro) aan onaangeboorde mineralen in Afghanistan hebben ontdekt (Volkskrant). Naast het voor de industrie essentiële metaal lithium dat verwerkt wordt in batterijen zijn er ook onder meer grote hoeveelheden ijzer, koper, kobalt en goud aangetroffen.

In 2006 bracht het Amerikaanse leger met een Orion vliegtuig al de Afghaanse ondergrond in kaart. Dit was de basis voor nader veldonderzoek. Een gevalletje: ‘nu we er toch zijn’? Of ziet u hier een handeling met voorbedachte rade? Hoe dan ook de Afghanistan Geological Survey (intrigerende url) beschikt nu over kaarten die veelbelovende voorraden grondstoffen tonen.

Het Pentagon rept al enthousiast van “het Saoedi-Arabië van het lithium”. Maar de échte test moet nu nog komen: kan de Afghaanse overheid haar nieuwe rijkdom ten goede laten komen aan de Afghanen? De Wereldbank hielp Afghanistan met het schrijven van een nationale mijnbouwwet, maar of deze de spanningen tussen de nationale overheid, regionale overheden en de tribale leiders kan weerstaan valt nog te bezien? De burgeroorlog in DR Congo heeft (in grote gebieden) mijnbouw jarenlang praktisch onmogelijk gemaakt. Voor de winning van de mineralen is buitenlandse expertise, materieel en financiering nodig. De Amerikanen vonden de jackpot maar de Chinezen staan te trappelen om het over te nemen. China was eind 2007 al succesvol bij de overname van een Afghaanse kopermijn. Worden de Afghanen hier straks beter van en rijden ze net als Arabieren allemaal in dure Mercedessen? Het valt nog te bezien of de zwakke staat Afghanistan de vrijwel onvermijdelijke grondstoffen vloek kan vermijden…

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende