Pechtold als idool van Breivik?

Gedachte-experiment. Niet Geert Wilders was het idool van Breivik, maar D66-voorman Alexander Pechtold. Wat was er dan gebeurd? Waarschijnlijk had de nare Noor een lijvig document geschreven over ‘de noodzaak tot het openbreken van de woningmarkt’ en de wens ‘tot meer directe democratie’. Waarschijnlijk had hij zijn magnum opus naar al zijn virtuele vriendjes gestuurd. En dan? Dan niets. Hij had geen bommen geplaatst, geen massaslachting aangericht. Hij was nooit de geschiedenisboekjes ingegaan als de massamoordenaar van Oslo. Al is Anders Breivik de enige schuldige aan zijn misdaad, dat ontslaat anderen niet van de plicht tot nadenken en zelfreflectie. Volgens Malou van Hintum -en vele anderen- hebben we te maken met een gek. Om haar stuk extreem kort samen te vatten: gekkies interpreteren de buitenwereld op een rare manier en komen zo tot onverwachte, soms zelfs gruwelijke daden. Alleen zij zijn verantwoordelijk. Haar conclusie lijkt te kloppen. Met de nadruk op lijkt. Het ‘Pechtold-experiment’ laat namelijk zien dat van Hintum’s conclusie te makkelijk is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Klimaatexpert” Lord Monckton is van mening veranderd

Christopher Walter Monckton, 3rd Viscount Monckton of Brenchley, is geen onbekende in de debatten over klimaatverandering. Hij staat met name de laatste jaren bekend om zijn beruchte ongenuanceerde uitlatingen als het gaat om antropogene klimaatverandering. Nu bestaat scepsis omtrent deze complexe materie in diverse gradaties. Zo zijn er, al zijn ze in de minderheid, serieuze wetenschappers te vinden die (terecht overigens) kritisch de ontwikkelingen volgen, zelf resultaten evalueren en tot andere conclusies komen dan het merendeel van de deskundige collegae op dit vakgebied. En aan de andere kant van het spectrum vinden we de min of meer ignorante boeroepers. Slecht geïnformeerde individuen die ronduit ontkennen dat er enige klimaatverandering is als het een keer sneeuwt, die temperatuurstijgingen weigeren te zien of die er paranoïde waanbeelden op nahouden en denken in complotten.

Tot die laatste categorie behoort Lord Monckton. Hij zag eerder een groots communistisch complot in het doel van de klimaatconferentie in Kopenhagen. Enig verdrag dat hier getekend zou worden, zou leiden tot een mondiale communistische wereldregering. Volgens Monckton althans. Menig weldenkend mens zou iemand als Monckton inmiddels scharen onder andere geijkte complotdenkers. Roswell, Bilderberg, JFK, 9/11, New World Order, noem het maar op. Doch, als het gaat om klimaatverandering, dan wordt de opinie van dergelijke lieden uitgebreid belicht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Legaliseer alle foute films!

Moet je films vanwege hun demonische boodschap verbieden? Films zijn in Nederland niet echt verboden, maar niet alle films zijn vrij verkrijgbaar. Duitse propagandafilms uit de nazitijd mogen in Nederland alleen voor wetenschappelijke doeleinden en onder strikte voorwaarden worden bekeken. Een film als Der ewige Jude (1940) is niet zomaar in de videotheek op de hoek af te halen. Dat betekent niet dat nazifilms op internet lastig zijn te vinden. Tik de juiste zoekterm in en je kunt de films direct gratis bekijken. Dient het verbieden van films een doel of gaat de vrijheid van meningsuiting boven alles?

Gelijkenissen tussen Fitna en der ewige jude
Der ewige Jude wordt net als Fitna als een op feiten gebaseerde documentaire aan het publiek voorgeschoteld. We zien de negatieve gevolgen van de veronderstelde massa-immigratie van ‘anderen’. Er wordt selectief geknipt en geplakt uit de Heilige Boeken om het extreme, perfide en politieke karakter van de vreemde ‘godsdiensten’ duidelijk te maken. Waar Geert Wilders bepaalde delen van de Koran selectief selecteert, doet regisseur Fritz Hippler (1909-2002) exact hetzelfde met de Thora. Het centrale thema, dat ‘de ander’ geen geloof aanhangt, maar aanhanger is van een gevaarlijke politieke ideologie, komt in beide films duidelijk naar voren. Waarom is de Duitse film verboden en Fitna niet? De nazifilm lijkt niet zozeer verboden om de inhoud an sich, maar doordat men de film ziet als een radertje. Een radertje in de propagandamachine van de nazi’s, die de Duitse geesten rijp maakte voor de Shoah. Is dat niet meten met twee maten?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De ‘hagepreek’ en het herinneren

Zou het waar zijn dat de oorlog opnieuw taboe is? Het is een steen in de vijver, rond 4 mei. Ik geloof er niets van. In Duitsland vraagt een oude man van 88 jaar waar ik vandaan kom. “Ah, Arnheim? Eine Brucke zu weit!” De avond voor onze ontmoeting heeft hij op de Duitse TV een film gezien over de slag om Arnhem en iedereen spreekt er over. Als er nieuw taboe op de oorlog is, niet bij onze oosterburen. Gretig raakt hij met me in gesprek over de oorlog en zijn belevenissen, zijn geluk als krijgsgevangene van de Amerikanen. Geen ‘kriegssmertz’, maar nuchter.

De historicus Jan Romein vond het begrip “onvoltooide geschiedenis” uit: dé geschiedenis bestaat niet, want elk heden schept zijn eigen relatie tot het verleden. Dat is ook logisch: toen Europa in puin lag was niemand geinteresseerd hoe het allemaal zo was gekomen, want er moest puin worden geruimd en weer opgebouwd. Pas veel later werd interessant hoe in het land van dichters, componisten en filosofen de barbaren zo’n voedingsbodem hebben kunnen vinden.

“Waarom weet u er zo veel van?”, vroeg de oude soldaat. Ik zei dat het nuttig was te begrijpen waarom de geschiedenis zo kon ontsporen en ook wat het in de hoofden van mensen betekende en hoe miljoenen daders weer als normale mensen in de wereld moesten worden opgenomen en aanvaard: het thema van verzoening en waarheids-commissies over de gehele wereld. Dat leek hem interessant.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zeg nou maar niks

Ik kan wel wéér een stukkie pennen over vergelijkingen tussen politici uit het verleden en die uit het heden, maar het is allemaal zinloos. De intellectueuze goegemeente heeft besloten dat dat allemaal niet constructief is, en niet mag, en niet helpt, en geen zin heeft, en zelfs het tegenovergestelde bereikt van wat je wilt bereiken, en dus…

…dus doet de intellectueuze goegemeente met de PVV precies wat ze zoveel jaar geleden deed met de buitenlanders. Dezelfde types, hetzelfde braaf genuanceerde geneuzel, deze keer niet bijgestaan door enge relifanaten uit de immigrantenhoek maar enge fellow travellers van de Groot-Geertse Gedachte.

Hoewel het mechanisme van de verdoezeling van problemen geleid heeft tot de hel die gedoogkabinet heet – een overtuigender bewijs van het falen van die tactiek kan ik me bijna niet voorstellen – zetten we het gewoon wéér in gang. Heus, er is niks aan de hand, ga maar lekker slapen, die bende zwangerevrouwenmeppende brievenbuspissende kopstootuitdelende zuipschuiten is echt niet zo slecht als jullie denken. Het zal allemaal zo’n vaart niet lopen en zeg nou maar niks, want anders radicaliseren ze.

Niemand kan me vertellen wanneer vergelijkingen tussen Hitler en Wilders wél gerechtvaardigd zouden zijn, maar langzamerhand ontstaat de indruk dat er altijd iemand zal opstaan om met een of ander detail aan te tonen dat de vlieger niet op gaat. En dat kan dus tot het bittere einde – aan de poorten van een toekomstig Westerbork zal er een apologeet staan die je er op wijst dat die moslims toch maar met intercitytreinen worden afgevoerd. Dus waag het niet om…!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Toen, nu en het morele gelijk

Ik heb het niet zo op met dat hele Godwingebeuren, eerlijk gezegd. Ik word er langzaamaan een beetje moe van – en dan is 4 mei pas over een dikke week… Wat me tegenstaat is niet eens de tenenkrommende stompzinnigheid van de vergelijking, of de morele hypocrisie van de Godwinsirene die vervolgens onvermijdelijk afgaat, maar eerst en vooral de mate waarin beide ‘kampen’ voor eigen parochie preken: men spreekt publiekelijk schande, verkneukelt zich aan beide zijden om het eigen gelijk, en bekommert zich niet om wat de ander wél probeert te zeggen. Het is niet eens een parodie op maatschappelijk debat. Het is een democratisch falen. Falen, want een democratie werkt – zeker in Nederland – alleen als je bereid bent te luisteren naar wat andersdenkenden vinden. En luisteren, dat doen er momenteel toch verdomd weinig.

Natuurlijk is het bizar om, zoals Michael Blok doet Wilders op basis van een zelfbedacht lijstje van ‘criteria’ met Adolf Hitler te vergelijken. De criteria zijn vooral heel suggestief, en over menig kruisje in de tabel kan men nog wel een uur of wat soebatten. Vanwaar bovendien de fixatie op Hitler? Waar zijn Stalin, Mussolini, Mao en Franco, om maar een paar willekeurige voorbeelden te noemen? Als Hitler relevant is, zijn zij dat evenzeer. Maar dat is nou net het hele punt: historisch gezien is niet de vergelijking met zeventig jaar geleden primair relevant, maar de vergelijking met Europese politici die in onze tijd, en in onze wereld een rol spelen of speelden. Denk aan Jean Marie Le Pen. Jörg Haider. Umberto Bossi. Silvio Berlusconi, wellicht. Pim Fortuyn – zeker. Filip DeWinter. Pia Kjaersgaard….

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hardleers

Stel je voor dat je een lezing moet houden over het liberalisme en dat je daar zo ontzettend weinig zin in hebt dat je besluit je tekst dusdanig krenkend te maken tegenover D66 en de VVD dat die partijen zich zullen beijveren om het uitspreken van de rede te verbieden. Wie dat probeert, kruipt onwillekeurig automatisch in de huid van een PVV’er, maar zelfs dan is moeilijk voorstelbaar welke aantijgingen nodig zijn om je doel te bereiken. Waarschijnlijk kun je gewoon je gang gaan en word je achteraf voor het gerecht gesleept als je hebt opgeroepen tot geweld; vrijheid van meningsuiting vinden ze namelijk een groot goed, daar bij de liberalen.

Thomas von der Dunk is het afgelopen week wel gelukt de PVV zodanig op stang te jagen dat het CDA en de VVD, want dat is de inmiddels geijkte constructie, zich genoodzaakt zagen die hele Arondéuslezing af te gelasten. Het moet gezegd dat Thomas er aardig zijn best voor gedaan heeft. Hij godwint er als vanouds op los, en rechtvaardigt dat met een fascinerende redenering: de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog is zo beladen geworden dat we hem ook niet meer durven te maken als hij terecht is – en nu is hij terecht, dus maakt hij hem. Dat is nog eens een makkelijke manier om recht te praten wat krom is; misschien kan Robert M. nog bepleiten dat de kinderen met wie hij seks had zo veel van hem hielden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende