Closing Time | Dolphy’s basclarinet

We komen nog eens terug op bassen. Elke instrument heeft wel een basversie. De contrabas is natuurlijk een basviool, een tuba een bastrompet. Awel, laten de kenners deze flauwe formulering maar niet horen. De “hogere” versie van instrumenten kan ik steeds minder horen. Niet omdat ik er niet van hou, maar omdat mijn gehoor naar de knoppen is. Veel hoge frequenties herkennen mijn oren niet meer. De lage daarentegen wel. Nu was ik al een basliefhebber, dus dat komt dan weer mooi uit. Een klassieker uit de jazzmuziek is het overbekende “God bless the child”. Een echt pareltje is de solo improvisatie van Eric Dolphy op basclarinet. Eric Dolphy speelde sax, fluit en basclarinet en inspireerde veel andere muzikanten met zijn spel en zijn composities. Frank Zappa eerde de man in "The Eric Dolphy Memorial Barbecue". Op de jijbuis staan veel, heel veel “covers” van Eric Dolphy’s "God bless the child’. Daar zijn heel aardige bij, maar ik heb er geen ontdekt die mooier was dan het origineel. Gaat u er even voor zitten en zink in de adembenemende arpeggio’s van Eric Dolphy. https://www.youtube.com/watch?v=xQZ1c3ixoa4  

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.