De reorganisatie van de zorg is nu aardig op gang gekomen. En wat een mooie resultaten hebben we geboekt! Tienduizend bejaarden van wie is vastgesteld dat ze dringend behoefte hebben aan opname in een verpleeg- of verzorgingstehuis, omdat het thuis absoluut niet meer gaat, wachten op een plaats. Vijfduizend van hen wachten al meer dan een jaar. Maar daar hebben we de participatiemaatschappij voor. Meer mantelzorg, meer aandacht voor elkaar, en we moeten echt niet denken dat we alles zomaar op het bordje van de overheid kunnen schuiven. Ach, dat die oudjes een serieuze zorgindicatie hebben zegt toch niets? De overheid heeft de thuiszorg naar de gemeentes overgeheveld en kortte tegelijkertijd op het beschikbare budget. Via ‘keukentafelgesprekken’ zou de gemeente gaan bepalen welke lacunes vrijwilligers en mantelzorgers voortaan moesten opvullen. Veel voorzieningen, vergoedingen en posten werden abrupt geschrapt.
Internationaal onderzoek gezondheidszorg 11 westerse landen: Nederland scoort gemiddeld. Dat is weer eens wat anders dan dat Scandinavische onderzoek. Enige pluspunt: punctualiteit.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Concurrentie, marktwerking, efficiëntie, schaalvergroting, protocollen, transparantie, prestaties, bedrijfsmatig denken – om zulke termen draait tegenwoordig zowat alles. Studenten hebben daar de buik van vol, net als hun docenten en wetenschappelijk onderzoekers. Het hoger onderwijs is vastgelopen in een bureaucratisch moeras waar kwantificering het allang van kwaliteit heeft gewonnen.
Ook het lager en middelbaar onderwijs draaien dol. Scholen zijn te groot, de cohesie valt weg, scholieren presteren matig, en de overhead is niet meer te overzien. Godlof zijn de vrije scholen aardig in opmars: daar wordt minder met vooropgezette leergangen gewerkt, en tot zowat ieders verrassing zijn de prestaties van de leerlingen uitstekend. De voornaamste winst: leerlingen die lol krijgen in leren en lezen, docenten die kunnen onderwijzen en minder hoeven te vergaderen.
Afgelopen week kwamen de huisartsen in opstand tegen exact diezelfde rits termen. Het ‘Manifest van de bezorgde huisarts’, dat inmiddels door bijna tweederde van alle huisartsen is getekend, maakt de balans op van de veranderingen in de zorg die minister Schippers erdoor heeft geduwd, waarbij alle macht bij de verzekeraars is komen te liggen. Zij bepalen welke medicijnen de huisarts mag voorschrijven, zij leggen de huisartsen eenzijdig contracten op, waarover de huisartsen niet eens onderling mogen overleggen, zij wijzen de laboratoria aan waar huisartsen hun testjes moeten laten uitvoeren. En zij willen bepalen naar welk ziekenhuis en welke specialist uw huisarts mag doorverwijzen.
ANALYSE - Een strijdbare Samsom: daar moet de PvdA het van hebben in de verkiezingscampagne voor de Provinciale Statenverkiezingen. Maar bij het Parijsdebat vorige week haalde Samsom zo hard uit naar Wilders dat hij zijn doel faliekant voorbij schoot.
Tijdens het partijcongres, afgelopen weekeinde, weigerde hij zijn hoofd te laten hangen naar de desastreuze peilingen. Hij heeft zin in de campagne en hij gaat voor een goed resultaat. Maar dat zal met de gekozen campagnestrategie niet lukken. De PvdA is niet bereid de handschoen in het gezicht van de coalitiepartner VVD te werpen. Daarmee brengt de partij zichzelf in een lastig parket.
Right or wrong, my party
Voor de kiezers zijn drie politieke thema’s van belang: zorg, economie en integratie, immigratie en islam. Daarnaast vinden kiezers de omgangsvormen in de maatschappij erg belangrijk. Op de eerste twee thema’s heeft de PvdA eigenlijk geen verhaal, en op het derde thema is de partij tot op het bot verdeeld — evenals de kiezers.
Geen makkelijke uitgangspositie voor een heldere boodschap in de campagne. Die is wel hard nodig om Samsom een platform te bieden, want de PvdA staat na twee verkiezingsnederlagen al weken tussen de tien en vijftien zetels in de peilingen. Alleen hardcore sociaaldemocraten overwegen nog een stem op de PvdA. Linkse kiezers wijken teleurgesteld uit naar GroenLinks, SP of Partij van de Dieren en veel Samsomites uit 2012 lijken thuis te blijven. Ze zullen niet terugkeren als Samsom oppositie voert tegen de PVV.
Gezondheidszorg
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Te veel specialisten zouden hun patiënten te lang doorbehandelen. Ze zouden de patiënten liever doorbehandelen dan met hen over de dood te praten.
Dat stelt de artsenfederatie KNMG […]
Zo’n 60 procent van de artsen behandelt volgens KNMG te lang door. Daarom wil de organisatie dat het gesprek over de dood in de richtlijnen van elk specialisme worden opgenomen.
“Dokters schieten door in de wil om mensen beter te maken. Ze kunnen steeds meer, maar dat is lang niet altijd wenselijk”, zegt Gerrit van der Wal.
Hij is hoogleraar Kwaliteit van zorg aan de VU University medical center en leidt een stuurgroep bij KNMG. Van der Wal was eerder inspecteur-generaal van de Inspectie voor de Gezondheidszorg.
REPORTAGE - In Griekenland ligt de gezondheidszorg aan het infuus. Jaren van bezuinigingen hebben geleid tot gesloten ziekenhuizen, emigrerende artsen en een tekort aan medicijnen.
Omdat Griekenland een ziektekostenverzekeringssysteem heeft dat grotendeels gekoppeld is aan werk, is met de hoge werkloosheidscijfers van nu een gigantisch probleem ontstaan. Zeker drie miljoen Grieken zijn onverzekerd voor ziektekosten. Dat is bijna één op de drie. En zij die wél verzekerd zijn, krijgen niet altijd de zorg waar ze recht op hebben omdat die is wegbezuinigd.
Eind vorige maand is er een nieuwe hervorming in werking getreden. De regering belooft dat met minder middelen en minder geld een meer effectief systeem opgetuigd wordt. Maar niet iedereen gelooft nog in de woorden van minister van Gezondheid, Adonis Georgiadis.
De hervorming is de zoveelste aanpassing van de afgelopen jaren. In 2011 vond een omvangrijke verschuiving plaats van vier branchegerelateerde ‘zorgfondsen’ naar de EOPYY, vanaf dat moment dé verzekeringskas voor staatszorg én pensioenen. ‘De overheid heeft door die fusie een tijdje met geld van het ene fonds naar het andere kunnen schuiven om te proberen de tekorten te verdoezelen. Maar uiteindelijk bleek het meeste geld dat voor medische dekking bedoeld was, aan pensioenen uitgekeerd te zijn en stortte het systeem in’, zegt Apostolis Veizis, directeur van Artsen zonder Grenzen (AzG) Griekenland.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Althans volgens een onderzoek van de Zweedse denktank Health Consumer Powerhouse.
Zelfs met vrij ruime voorsprong op de concurrentie:
“Eerst zijn daar de Nederlanders, dan niets en daarna pas Zwitserland en zeven andere landen die boven de 800 punten scoren”, aldus onderzoeksleider Arne Björnberg.
In een opiniestuk in het NRC somt Marcel Levi, bestuursvoorzitter van het AMC, een waslijst aan redenen op waarom medicijnen niet op een vrije markt thuishoren. Genoeg aanknopingspunten dus om de gezondheidszorg goedkoper te maken. Maar of dit ook in het straatje van minister Schippers past?
Fundamentally with health care, until people have to pay for what they’re buying it’s not going to work. Purchasing health care is almost exactly like purchasing any other good in the economy. If we’re going to pretend there’s a market for it, let’s just make a real market for it.
Steven Levitt, spraakmakend econoom verbonden aan de Universiteit van Chicago en auteur van populair-wetenschappelijke bestsellers, denkt dat mensen eerst maar eens moeten sparen voordat ze uit pure hebzucht een super-de-luxe chemotherapie aanschaffen, want met nieuwe auto’s werkt het ook zo:
Als Edith Schippers haar zin krijgt tenminste.
Zorgverzekeraars hebben bij zogeheten ‘natura’-verzekeringen nu al een stevige vinger in de pap over de artsenkeuze van hun patiënt, al zijn ze wettelijk verplicht tachtig procent van de kosten van een behandeling te dekken. Schippers wil deze bepaling nu uit de wet schrappen, om zo de medische kosten (in de eerste plaats voor de verzekeraar) te drukken.
In principe geldt dit overigens alleen voor natura-verzekerden, mensen die vergoed worden in zorg, niet in geld. Mensen die bereid zijn iets meer te betalen voor een restitutiepolis, aldus Schippers, kunnen gewoon nog hun eigen behandelaar kiezen. Maar hoe lang nog, is onduidelijk. In het regeerakkoord is ook het voornemen opgenomen om de restitutiepolis te laten verdwijnen uit het zorglandschap, waarmee vrije artsenkeuze definitief verleden tijd lijkt.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
