In een opiniestuk in het NRC somt Marcel Levi, bestuursvoorzitter van het AMC, een waslijst aan redenen op waarom medicijnen niet op een vrije markt thuishoren. Genoeg aanknopingspunten dus om de gezondheidszorg goedkoper te maken. Maar of dit ook in het straatje van minister Schippers past?
Reacties (5)
Ik verbaas me weer over waarom een pleidooi als dit nauwelijks likes en geen aandacht krijgt. Zijn we met ons allen verblind door de IS? En dat terwijl het zeer zinnige pleidooi in feite een aanklacht is tegen een systeem waarin de private partijen met steeds hogere winsten weglopen voor zaken die ons allemaal aangaan.
Het neoliberale beleid in de zorg van de VVD kan alleen maar leiden tot Amerikaanse toestanden. Kosten 160% van die van ons en een fors deel van de bevolking daar dat niet verzekerd is tegen vermijdbaar doodgaan of levenslange pijn en ongemakken die weg te nemen zijn.
En het zijn niet alleen de (niche) medicijnen die niet op een vrije markt thuishoren.
In 1988 presenteerde een collega een – nooit gepubliceerd – onderzoek naar prijzen van medicijnen in Europa. Eén conclusie daaruit is mij bijgebleven: de prijs van een medicijn in een land is omgekeerd evenredig met het gebruik. Zo worden de medicijnkosten per inwoner van een land min of meer gelijk aan elkaar, terwijl het voorschrijfgedrag van artsen per land sterk kon verschillen. Omdat in Nederland (erg) voorzichtig werd voorgeschreven, waren medicijnen hier (veel) duurder.
Er is ook een simpele hypothetische verklaring voor: als landenmanagers een verkooptarget hebben dat evenredig is aan de omvang van de bevolking in hun land, dan worden de prijzen geduwd in de richting van het hierboven beschreven patroon.
Al zouden we voorlopig maar het Kiwi-model van Nieuw Zeeland volgen:
http://tegenlicht.vpro.nl/nieuws/2012/november/Kiwi.html
Ook Rutger Bregman gaf nog een update over medicijnen,
https://decorrespondent.nl/1856/Waarom-de-farmaceutische-industrie-niet-in-nieuwe-medicijnen-investeert/141356872448-ed303ca5
Minster van Tabakszaken Schippers laat weer kritiekloos de oren hangen naar de wensen en eisen van de medicijnenlobby, als daar een zakcentje tegenover staat.