Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Brood en knieschoten voor het volk
Hoofd… schouders… knie en teen, knie en teen!! PVV-Kamerlid Raymond de Roon was ooit officier van justitie, daarna radicaliseerde hij en werd lid van het GPV om vervolgens bij de PVV uit te komen, das logisch. Nu is hij voor de PVV in Almere lijsttrekker gemeenteraadsverkiezingen. Raymond de Roon heeft last van ‘orgies van geweld’ in zijn hoofd. In zijn hoofd ja, want orgies van geweld bestaan in Nederland niet, dat is toch echt meer Rwanda ’94, Mogadishu ’93 of Warschau ’44, zum beispiel. Almere is een saaie slaapstad waar de laatste jaren wat grootstedelijke problematiek (wildplassen, overvallen, blowen, vandalisme) haar intreden heeft gedaan. Toch meent de Roon dat dit de inzet van stadscommando’s die knieschoten uitdelen rechtvaardigt? Zingt u even mee? Hoofd… schouders… knie en teen, knie en teen!!
Nederland mietjesland?
Waarom heerst er een taboe op geweld en confrontatie? We doen vaak net alsof we boven geweld moeten staan en op een rationele rustige manier elkaar tegemoet moeten treden. Terwijl het geven en incasseren van klappen heilzaam kan zijn.
We zijn bang voor geweld. Wie een klap uitdeelt in een café of discotheek, moet van het CDA een horecaverbod krijgen. Geregeld ligt het openbaar vervoer weer plat omdat een buschauffeur in zijn gezicht is gespuugd of een hengst voor zijn hoofd heeft gekregen. Politiemensen, ambulancebroeders en brandweermannen sjouwen steeds vaker camera’s mee om geweld tegen hen te registreren. En nu ligt er een actieplan klaar om geweldpleging tegen politieagenten op een landelijk uniforme wijze te bestrijden.
Hoe vervelend we het ook vinden, geweld is een vast gegeven in onze samenleving. Het is er altijd geweest en zal er vermoedelijk nog heel lang zijn. Daar kun je op twee manieren op reageren.
Je laat het optreden tegen agressieve of uitdagende groepen en individuen steeds meer aan ‘professionals’ over, die echter ook niet 24/7 aanwezig kunnen zijn. Dus verschuilen we ons maar achter cameratoezicht, winkel- en horecaverboden, toegangspoorten, protocollen, zwarte lijsten en andere uitsluitingsmechanismen die het leven voor iedereen onaangenaam maken – want sluit je gespuis uit of jezelf in? In toenemende mate kunnen die ‘professionals’ ook niet meer met geweld omgaan en laten zij zich weer omringen met camera’s, protocollen, etc.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Fotos des Tages | Staatsgreep Kyrgizië
Dit is zo’n beetje de enige vrolijke foto uit een serie over de staatsgreep in Kyrgizië. Ook al zijn enkele foto’s al verschenen in de media de selectie op TBP is zoals altijd toch weer verrassend en geeft een goed beeld van de korte hevige strijd in Bisjkek van afgelopen woensdag: Crisis in Kyrgyzstan
Quote du Jour | Honkbalknuppel
“mijn kinderen worden gepest, mijn huis zit regelmatig onder de mayonaise en pindasaus, kapotte bierflessen in de tuin, schreeuwende jongeren voor de deur”. (DePers)
Het in Sint-Annaland woonachtige PvdA-Kamerlid Luuk Blom ging op 9 januari jl. met een honkbalknuppel achter een groepje jongeren aan dat zijn gezin terroriseerde. Dat wekte nogal wat commotie, “mag dat wel” vroeg men zich in Den Haag en op Tholen af? Ja dat mag, zo stelt de PvdA die genoegen neemt met Blom’s verklaring. Vorige week schreef collega Dimitri een postje waarin hij ervoor pleitte dat agressie op straat door burgers mag worden beantwoord met een corrigerende tik. Her en der viel in de daaropvolgende discussie het woord ‘allochtoon’ al weer, die zouden toch heel anders t.o.v. geweld staan. Gelukkig kan de discussie over de straatterreur in Sint-Annaland zuiver gevoerd worden, want de stijlloze Allochtoon-o-Meter leert ons dat in de gemeente Tholen, met in totaal 3560 inwoners, slechts 30 niet-westerse allochtholen wonen. Zeer waarschijnlijk waren het dus enkel autochtonen die het gezin Blom terroriseerden. Maar ook die mag je als burger op een bepaald moment best wegjagen met een honkbalknuppel, zolang je maar niet al te hard doorslaat…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.