Benedictus XVI hield het nog best lang uit

Het is opmerkelijk dat Paus Benedictus er na acht jaar de brui aan geeft. Toch heeft hij het nog best lang volgehouden. Zelfs de perschef van de Heilige Stoel stond gisteren met zijn mond vol tanden bij het zelfverkozen ontslag van Paus. Het is een opmerkelijke stap, al eeuwen niet vertoond, want Paus ben je totdat je sterft. Ik bedoel, Jezus heeft ook netjes zijn rol vervuld en liep daarover niet te miepen (al wilde Andrew Lloyd Webber ons anders doen geloven). Dus wie denkt Benedictus wel dat hij is door er na acht jaar al tussenuit te piepen? Het lijken dan acht schamele jaartjes, maar de plaatsvervanger van Christus heeft het eigenlijk nog best lang volgehouden.

Foto: erinhickey (cc)

Identiteit en verleden

OPINIE - Kun je de identiteit van een natie vaststellen op basis van zijn geschiedenis?

De mens is de maat der dingen, en dat is best onhandig. Natuurlijk, wanneer we het hebben over de kruin van een boom of de voet van een berg, heeft iedereen in de gaten dat dit beeldspraken zijn. Ook denken archeologen niet werkelijk dat amforen een voet, buik en schouders hebben. Het wordt echter al moeilijker als we naar dieren kijken. Hoe makkelijk projecteren we geen menselijke eigenschappen als “tevredenheid” en “vrolijkheid” op een spinnende kat of een blaffende hond? Het wordt nog moeilijker onszelf niet als maat der dingen te nemen als we het hebben over het verleden.

Wie u als individu bent, wordt voor een deel door uw historie bepaald, zozeer zelfs dat niemand ervan opkijkt als we iemands identiteit zouden definiëren als de som van zijn ervaringen. U bent als kind door een hond gebeten en bent daarom nog steeds bang voor honden; u had een oom die u vaak meenam naar het museum en daarom houdt u nu van mooie schilderijen. Wanneer u komt te overlijden, draagt uw grafsteen uw historische coördinaten: geboren in 1964, overleden in 2039. Uw identiteit wordt voor een stevig deel beschreven aan de hand van uw geschiedenis en daar is niets mis mee.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: IISG (cc)

Formatie hoort bij kortste van na de oorlog

DATA - De kabinetsformatie tussen VVD en PvdA lijkt uit te komen op een duur die fors ligt onder het na-oorlogse gemiddelde van 90 dagen. Maandag is dag 47 sinds de verkiezingen van 12 september.

Als het loopt zoals nu verwacht wordt, kan het kabinet in de week van 5 november op het bordes staan met koning Beatrix. Dan heeft de formatie een duur van tussen de 54 en 58 dagen. We moeten terug naar de jaren 80 voor formaties die relatief zo kort duurden. Lubbers-1 werd in 1982 in 57 dagen geformeerd, Lubbers-2 in 1986 nog iets sneller, in 53 dagen.

Sindsdien duurden formaties allemaal fors langer. Voor Paars-1 waren 111 dagen nodig en Paars-2 89 dagen. Balkenendes eerste kabinet stond er in 68 dagen, zijn tweede in 125 en zijn derde in 93. Voordat Rutte in oktober 2010 met zijn eerste kabinet op het bordes stond, waren er sinds de verkiezingen 127 dagen verstreken.

VVD-leider Mark Rutte en PvdA-leider Diederik Samsom spiegelen zich nu meer aan de kortste formaties. De snelste van na de oorlog was die van het kabinet-Drees-1, dat in 1948 al 31 dagen na de verkiezingen een feit was. Louis Beel had in 1946 binnen 48 dagen een kabinet rond en Piet de Jong in 1967 in 49 dagen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Ruinenlust

COLUMN - Het is lastig dilemma: wanneer laat je historische gebouwen vergaan in een vlaag van’ ruinenlust’ en wanneer probeer je ze uit alle macht te beschermen?

Nederland, zo lees ik, maakt zich op voor een zuidenwind die Saharazand met zich meebrengt. Dat is goed nieuws voor de ramenwassers, maar ik geloof dat het verder niet veel zal uitmaken. Op Sicilië is dat wel anders. Daar neemt de wind wel vaker poederzand mee, dat vervolgens de monumenten kaal slijpt.

De bovenstaande foto maakte ik in Eraclea Minoa, de ruïne van een oude Griekse stad in het zuidwesten van Sicilië. De banken van het theater zijn door de winderosie vrijwel weggevreten, en het theater is daarom geplaatst onder een metalen afdak om verdere schade te voorkomen.

Ik beken dat ik teleurgesteld was. Weliswaar zijn antieke theaters allesbehalve zeldzaam – ik heb in mijn collectie 1101 foto’s van 94 theaters – maar het is toch jammer als je een keer niet naar boven kunt klimmen om het standaardkiekje te nemen van de onder je uitwaaierende tribune. Van die aanblik wil ik kunnen genieten, ook als het straks zal gaan om theater numero vijfennegentig.

Er is hier een spanning tussen enerzijds de wetenschappelijke eis dat een monument wordt geconserveerd en anderzijds wat de Duitsers zo mooi “Ruinenlust” noemen: het romantische genieten van de aanblik van een oude ruïne.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

45 jaar kleurentelevisie

DOCUMENTAIRE - 45 jaar geleden, op 21 september 1967 werd de kleurentelevisie in Nederland geïntroduceerd. Het zal niet meteen een groot succes zijn geweest, want ik kan mij nog herinneren dat we op kleur overgingen – en dat moet ergens eind jaren zeventig zijn geweest. Of misschien waren wij gewoon laat, dat kan natuurlijk ook.

Ja mensen, het waren andere tijden. Niet alleen is het moeilijk voor te stellen dat kleuren-tv zo’n noviteit was, maar ook de snelheid traagheid van dit amusante uitlegfilmpje neemt je terug naar die goede oude tijd, waarin we nog geen Boer Zoekt Vrouw hoefden te dulden op de beeldbuis. Het filmpje komt van het instituut voor Beeld en Geluid.

 

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende