Minder gamen helpt gameverslaving niet

Het aantal uren dat besteed wordt aan gamen is geen onafhankelijke voorspeller voor een gameverslaving. Gebrek aan zelfcontrole wel, laat het promotieonderzoek van Maria Haagsma zien. Minder gamen is daarom niet automatisch een oplossing. Technologische ontwikkelingen en de komst van het internet hebben ertoe geleid dat gaming de afgelopen dertig jaar sterk is gegroeid. Ondanks de voordelen die videogames kunnen bieden (zoals entertainment en serious gaming in zorg en onderwijs), heeft de toenemende populariteit ook geleid tot zorgen over mogelijke negatieve gevolgen. Er bestaat toenemend bewijs dat sommige gamers gamegewoonten vertonen die ten koste gaan van hun dagelijks functioneren. Overmatig gamen kan leiden tot serieuze problemen in het leven van een gamer, bijvoorbeeld als het ten koste gaat van werk of schoolprestaties, sociale relaties en andere vrijetijdsactiviteiten.

Zijn online gamers onpopulair, asociaal en te dik?

Een nieuwe studie onderzocht of het stereotype dat bestaat van online gamers klopte. Over het algemeen niet, hoewel het wel opgaat voor zeer actieve online gamers. De gemiddelde leeftijd van de onderzoeksgroep lag boven de dertig, dus het idee dat vooral tieners de hele dag zitten te gamen lijkt niet te kloppen. Of dat beeld is al vijftien jaar oud.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe ‘bedreigd’ is Piet Kaashoek eigenlijk?

kaashoek. Foto: Pietkaashoek.comDocent Piet Kaashoek van de Fontys Hogeschool Journalistiek in Tilburg, is met de dood bedreigd door een 19-jarige student. Kaashoek (“taalkundige, publicist, neerlandicus, columnist”, maar helaas geen begenadigd webeditor, getuige zijn site) googlede zichzelf en ontdekte op een site voor gamers de volgende tekst van ene Kwark: “Kent iemand trouwens Piet Kaashoek? Dood hem, mensen. Ouwe met pornosnor, kale hoofd en één übercharisma. Geeft mij onvoldoende voor toets.”

Volgens de Journalist kwam Kaashoek achter de ware identiteit van de student dankzij het speurwerk van zijn zoon die werkt voor een ‘onderzoeks- en adviesbureau dat werkt op het gebied van innovatie’, whatever that might be. Nu ken ik de geschiedenis tussen de student en de heer Kaashoek niet, en gamen heb ik nooit begrepen, laat staan internetfora over gamen. Maar in hoeverre is de term ‘doodsbedreiging’ van toepassing?

De beste man werkt al sedert 1981 op de journalistiekopleiding in Tilburg. Dertig jaar later en hij wekt de indruk niet helemaal de waarde in te schatten van internetfora over gamen, krabbels op Hyves, berichten op Facebook, comments op blogs. Natuurlijk, posters verwarren nogal eens de publieke met de private ruimte en de goede met de slechte smaak. Maar kan je de kreet van de 19-jarige direct vertalen naar een doodsbedreiging? Als we op alle grove verwensingen op het net af moesten gaan was half politiek Den Haag al afgeslacht. En een moord hebben we helaas nooit kunnen voorkomen dankzij mails en verklaringen op websites van daders. Maar de zin “Dood hem”, die is ingebed tussen de woorden “ouwe met pornosnor”, is die niet van een andere orde?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.