De praatpolitiek voorbij?

Hieronder treft u een gastbijdrage van Remko van Broekhoven, politiek filosoof en docent op de School voor Journalistiek. Opnieuw mooie woorden. Miljoenen mooie woorden, met slechts hier en daar een valse toon. Minder mocht je ook niet verwachten van een week waarin de leiders van de wereld bijeenkwamen in New York en Pittsburgh. Alleen al de bezielende leiding van Barack Obama stond ervoor garant, de politicus die het nog geen jaar geleden tot president schopte door vaak, veel en vooral heel fraai te praten. Nu wil ik best blij zijn met politici die kunnen spreken. Niet alleen omdat we in Nederland nogal eens opgescheept zitten met bestuurders die zelfs op de meest kritieke momenten clichés debiteren, en dat niet eens goed geacteerd. Maar belangrijker nog: spreken en schrijven, overleggen en overtuigen… het hele verbale arsenaal behoort tot de democratie. Zoals bevelen, schieten en braaf zwijgen thuis horen in een dictatuur. Er steekt echter een gevaar in al dat democratische gepraat: het blijkt ook uitermate geschikt om daden uit te stellen of zelfs uit te sluiten. Dus enerzijds is praten de essentie van democratie; anderzijds leidt het af van de actie die ieder politiek systeem behoeft om te blijven functioneren. Ook, misschien wel juíst diezelfde democratie. En daarmee wordt de praatpolitiek op de lange duur tamelijk hypocriet. Niet voor niets is in het woord ‘parlement’ volgens cynici niet alleen ‘parler’ ofwel spreken terug te vinden, maar ook ‘mentir’: liegen. Waarmee de volksvertegenwoordiging een machine wordt die tegelijk praat, liegt en sust, in plaats van oplossingen te produceren waarmee burgers aan de slag kunnen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Nederland in G20?

“De president heeft aangegeven zeer veel waarde te hechten aan onze inbreng. Het is niet voor niets dat Obama ons land persoonlijk heeft uitgenodigd volgende week aan te zitten bij de G20 in Pittsburgh. Bij het afscheid zei hij dat hij een absoluut voorstander is dat Nederland bij de G20 betrokken blijft en dat hij zich daar ook voor zal inzetten.”

Prins Willem Alexander en Prinses Máxima hebben ‘het idee’ dat Obama Nederland graag permanent in de G20 van grootste wereldeconomiën zou willen zien. Eigenlijk is het al vreemd dat de [url=http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_GDP_%28nominal%29]16e economie van de wereld niet in de G20 zit[/url].

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oude rotten leren bloggen

Bloggen is de bom! Dat krijgt nu ook de oude garde van columnisten door. Het is de manier om de aansluiting te vinden met het volk, zo bleek de laatste jaren. Dus zijn ze ook maar aan de slag gegaan, ruim 10 jaar na het op gang komen van het fenomeen.
Deze groep zit een beetje ter rechter zijde van het politieke spectrum en heeft daarom voor de naam “Dagelijkse Standaard” gekozen. Dromen moet kunnen namelijk. De stukjes zijn tot nu toe aardig en er komen zowaar ook reacties binnen, waar ze zelfs af en toe op in gaan. En zoals bij een modern weblog hoort, moet je op z’n tijd een weblog van een andere signatuur aanvallen. Hulde! De cursus bloggen voor beginners is goed begrepen.
Het vraagt alleen nog wat oefening voordat het effectief gaat worden. Neem deze paasbijdrage van de gerespecteerde columnist Joshua Livestro. Hij steekt ons elegant een veer in de reet om vervolgens het pek te gebruiken. Jammer dat hij nu net een onderwerp kiest waar weinig eer aan te behalen valt.
We worden beticht van stemmingmakerij door een dronkenlap die na een duwtje van de politie een tijdje later aan een hartaanval overlijd neer te zetten als een direct slachtoffer van politiegeweld.
Twee kanttekeningen daarbij. Ten eerste melden wij in de betreffende waanlink slechts wat er in Engeland uit en te na in het nieuws gekomen is. De hele heisa die daar op volgende, inclusief kamervragen, geeft aan dat het gaat om meer dan een struikelpartij. Kom dan niet met als belangrijkste bewijsstuk aan met de vermeende slechte gezondheid van het slachtoffer.
Ten tweede is de keuze van het woord “doodslaan” misschien niet 100 procent feitelijk maar wel geoorloofd. Op het moment van schrijven was het een redelijke aanname dat er een direct verband zat tussen het slaan en duwen van de politieagent en de door van Ian Tomlinson.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Multimedia protest


Sinds Seattle is het een stuk makkelijker om aandacht te krijgen voor je protest tegen globalisering en zo. De journalist-tot-actievoerder ratio leek wel 1:1.
Zie de hele, wederom fraaie, serie van Boston Globe. En let vooral op de foto’s 11, 12, 19, 20 en 24.

Quote du Jour | Een ding is hier duidelijk geworden…


“Een ding is hier duidelijk geworden: de financieel-economische wereld van morgen mag niet lijken op die van gisteren. We zien dag in, dag uit kortetermijnhebzucht. We zijn verplicht aan de mensen die daarvoor nu de prijs betalen en aan onze kinderen om het anders te doen.” (minister-president J.P. Balkenende na afloop van de uiterst succevolle G20-top in Londen).

Wat nog maar net ontbreekt in deze tekst is het slotwoordje Amen. Dan had deze hele tekst namelijk een nog veel diepere indruk op het Nederlandse volk gemaakt. Opmerkelijk was verder dit interview met de BBC, waarin Balkenende ver boven zichzelf uitsteeg met het benoemen en analyseren van alle financieel-economische problemen in de wereld. Nooit eerder zag u hem zo to-the-point!

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende