De Poolse katholieke kerk wil godsdienstles verplicht stellen voor alle scholen. Een poging om de nieuwe generatie op te voeden met conservatieve waarden. Het Poolse centrum-linkse weekblad Polityka maakt zich zorgen over de conservatieve waarden die kinderen in Polen meekrijgen via de godsdienstlessen (360 Magazine, nr. 50, alleen voor abonnees). Het godsdienstonderwijs op openbare scholen is nu nog vrijwillig. Maar de meeste scholieren kiezen het om niet uit de toon te vallen en lastige vragen te vermijden als het vak op hun eindlijst zou ontbreken. Kinderen staan onder grote druk om mee te doen, ook als hun ouders dat niet willen. Niet-godsdienstig opgevoede kinderen worden zo via de school opgenomen in de katholieke kerk. Een veelgehoord motief is ook dat je langs deze weg kunt deelnemen aan het 'vormsel', een katholiek ritueel dat in Polen verplicht is als je in de kerk wilt trouwen. Toen het godsdienstonderwijs in 1989 werd ingevoerd leek er geen kwaad te steken in een kennismaking met de catechismus. Maar in de praktijk gaan de godsdienstleraren wel een stukje verder. Kennis over godsdienst is in Polen praktisch nihil volgens Jozef Baniak van de Universiteit van Poznan. Wat er wel wordt overgedragen is een "infantiel beeld van seksualiteit". Middelbare scholieren leren dat masturberen erger is dan de atoombom (volgens anderen is het gelijk aan gewond raken op het slagveld). Anticonceptie zou tot tot onvruchtbaarheid leiden. Het gebruik van voorbehoedmiddelen is volgens de gebruikte leerboeken een "godslasterlijke daad die de macht van de goddelijke schepping schendt."
Een zeldzaam verschijnsel in de Middellandse Zee, een cycloon. Maar deze extreme storm kwam wel over Sardinië heen met zeker 14 doden tot nu toe als gevolg. Groot deel van het eiland heeft te kampen met schade en overstromingen.
Het front trekt verder naar Napels maar neemt in kracht af. Wel is er nog steeds sprake van hevige regenval.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
COLUMN - Wat betekent de term ‘recessie’ eigenlijk nog?
De Franse economie is in het tweede kwartaal met 0,5 procent gegroeid in vergelijking met een kwartaal eerder. Dat maakte Insee, het Franse bureau voor de statistiek, vandaag bekend op basis van een voorlopige raming. Daarmee is Frankrijk dus ‘officieel’ uit de recessie. Nederland zit ‘er’ volgens nieuwe cijfers van het CBS nog ‘in’. De term ‘recessie’ geeft cachet aan een nieuwsbericht. Het gaat ergens om, mensen!
Maar betekent ‘recessie’ eigenlijk nog wel iets? De Franse economische groei oscilleert al twee jaar rond het nulpunt – het is een reeks miniplusjes en miniminnetjes waar gewoon niet zoveel over te zeggen valt. Maar omdat we nu eenmaal hebben afgesproken dat twee kwartalen krimp ‘recessie!’ betekent, en één kwartaal groei ‘recessie afgelopen!’, kan een minimale verandering ineens groot nieuws zijn, als het nulpunt maar even wordt gepasseerd.
Ik zeg ‘afgesproken’, maar dat is nooit gebeurd. Er is geen ‘officiële’ definitie. Hoe je economische groei – de verandering van het BBP – meet is een internationale afspraak waar de CBS-en van deze wereld zich aan houden. Maar dat een recessie twee opeenvolgende kwartalen krimp is, is meer een gewoonte die er vooral bij de pers is ingesleten. De oorsprong is ook niet helemaal duidelijk – vele lijntjes lijken te lopen naar een artikel in de New York Times in 1974, waarin de Amerikaans overheidsstatisticus Julius Shiskin meerdere voorstellen deed om een recessie te definiëren. Op de een of andere manier is twee kwartalen krimp dominant geworden, tegen de wens van Shiskin in overigens.
ACHTERGROND - Noorwegen werd deze week pijnlijk herinnerd aan het drama van twee jaar geleden toen Anders Breivik bij een regeringsgebouw in de binnenstad zware bommen liet ontploffen, die aan acht mensen het leven kostten, waarna hij op het eilandje Utoya in het wilde weg 69 jonge socialisten dood schoot.
Dinsdag arresteerde een antiterrorisme eenheid van de Franse geheime dienst DCRI de Noor Kristian Vikernes op de verdenking dat hij een massaslachting zou voorbereiden. Vikernes is een Black Metal muzikant die eerder is veroordeeld voor moord en die een zonderlinge rechts-extremistische beweging leidt. Hij woont nu in Frankrijk met zijn Franse vrouw en kinderen. De verdenking van de Franse autoriteiten was gebaseerd op het feit dat zijn vrouw onlangs wapens had gekocht. En op zijn recente uitlatingen op het internet waar volgens de politie een gevaarlijk antisemitisme en vreemdelingenhaat uit sprak. De Franse autoriteiten en de meeste media legden onmiddellijk de link met Breivik. Maar volgens de Noorse journalist en extreemrechtsdeskundige Øyvind Strømmen gaat het hier om een heel andere soort extremisme.
Kristian Vikernes, bijgenaamd Varg (Wolf), is een cultfiguur die met zijn band Burzum prehistorische Scandinavische mythen idealiseert. Hij preekt een oude heidense religie en zet zich af tegen alle andere godsdiensten. Voordat hij twintig jaar geleden een van zijn compagnons vermoordde had hij ook al drie christelijke kerken in de as gelegd. Sinds hij weer op vrije voeten is schrijft hij over de ondergang van Europa als gevolg van massale immigratie en joodse samenzweringen. Zo beweerde hij dat het treinongeluk vorige week ten zuiden van Parijs veroorzaakt was door niet-Europees ‘uitschot’. Dat dit feit niet in de media kwam was volgens hem te wijten aan de joodse samenzwering waaraan media en overheid waren onderworpen, een uitlating die hem wellicht fataal is geworden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Aldus Krugman
COLUMN - Nog altijd wordt er in Frankrijk heftig geprotesteerd tegen adoptie door homostellen. Maar vreemdgaan lijkt oké te zijn.
De beelden van de maîtresse van Mitterand, naast zijn echtgenote aan het graf, gingen ooit de wereld over. Met bewondering/verbijstering/jaloezie werd er vanuit de rest van de wereld gekeken naar de schijnbaar moeiteloze wijze waarop beide vrouwen elkaars verdriet om dezelfde man verdroegen. Frankrijk, het land van amour, films vol (niet) functioneel naakt, ingewikkelde relaties en een vrije seksuele moraal.
Uit dat Frankrijk is het succes van Gleeden geboren: een buitenechtelijke datingsite van Amerikaanse origine, maar groot in Frankrijk. Gleeden adverteert op enorme billboards in alle metrostations. Wekenlang zag ik de poster van een wat ordinair aandoende bruid die haar vingers achter haar rug kruist. Op het moment dat ze eeuwige trouw belooft, liegt ze. En dat is oké in Frankrijk. Want tot mijn verbazing bleven de posters onbeschadigd hangen. De Fransen keken ernaar en dachten blijkbaar: dat moet kunnen, zo’n site die vreemdgaan faciliteert. Nooit zag ik een protestleus op een van de posters, laat staan een scheur. Geen cri de coeur van een bedrogen echtgenoot, geen noodkreet van een kind dat het huwelijk van z’n ouders zag stranden. Fransen en de seksuele moraal, het blijft verbazen.
OPINIE - Morgen vindt een stemming plaats in het Europees Parlement over het handelingsmandaat van de Europese Commissie om te komen tot een trans-Atlantisch handelsverdrag. Maar de Fransen liggen dwars. Een slechte zaak, vindt Europarlementariër Marietje Schaake (D66).
De Franse angst voor ´hollywoodisering´ van hun cultuur door een trans-Atlantisch handelsverdrag brengt historische onderhandelingen in gevaar nog voordat ze zijn gestart. Juist nu er tijdens de crisis een positief bericht uit Brussel komt: banengroei en stimulering van de economie zonder overheidsinvesteringen.Ook in Frankrijk geen overbodige luxe.
Bedrijven en lidstaten smachten naar de toegevoegde waarde die kan worden gerealiseerd als bestaande handels- en investeringsbarrières tussen ’s werelds twee grootste economieën worden afgebroken. Structureel zou er 120 miljard euro aan het Europese bruto binnenlands product kunnen worden bijgeschreven. De EU en de VS starten naar verwachting in juni de onderhandelingen.
Tenzij de Fransen echt dwars gaan liggen en groen licht voor het onderhandelingsmandaat voor de Europese Commissie blokkeren. Parijs vreest dat het de mogelijkheid verliest om via quota te bepalen welke films of tv-programma’s de Franse consument te zien krijgt. President Hollande trekt een rode streep en wil zwart op wit dat er met de Amerikanen überhaupt niet over cultuur gesproken wordt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ELDERS - In Marseille is deze week het proces begonnen tegen Jean-Claude Mas, de Franse fabrikant van de borstimplantaten die niet bleken te deugen, maar pas na jaren uit de markt werden gehaald.
Wereldwijd hebben naar schatting 400.000 vrouwen prothesen van het merk PIP gekregen bij een plastisch chirurgische ingreep om cosmetische redenen of na een borstkankeroperatie. Enkele jaren geleden bleek dat de implantaten gemakkelijk konden gaan lekken en dat de gel van inferieure kwaliteit en mogelijk kankerverwekkend was. In Frankrijk zouden al 15.000 van de 30.000 PIP-vrouwen hun implantaten hebben laten vervangen. In Nederland adviseerden de Inspectie Gezondheidszorg en de Nederlandse Vereniging voor plastische chirurgie vorig jaar ook om de PIP-prothesen om te ruilen. Het zou hier gaan om ongeveer duizend vrouwen.
Ruim vijfduizend voornamelijk Franse vrouwen zijn nu de aanklagers in een proces tegen de Franse directeur van PIP, Jean-Claude Mas, die er van verdacht wordt de boel bewust belazerd te hebben. Ze worden bijgestaan door 300 advocaten. De vrouwen zullen een forse vergoeding eisen als Mas schuldig wordt bevonden. PIP zit niet slecht bij kas. Doordat ze een minderwaardige gel gebruikten die tienmaal goedkoper is dan de aanbevolen gel Nusil, kon het bedrijf jaarlijks meer dan een miljoen euro besparen. Mas presenteerde zich woensdag op de eerste dag van het proces tot grote woede van de aanwezige vrouwen als gepensioneerde die leefde van een inkomen van 1800 euro per maand. Maar is hij de enige die aangeklaagd zou moeten worden in deze zaak?
ANALYSE - Last month, French military forces freed the main population centres in northern Mali from jihadist control. Progress on the military front has created new political momentum as Malians plan to go to the ballot box this summer, ending fifteen months of interim rule.
But as the European Union deploys a training mission to build the Malian armed forces, the hardest work still lies ahead. A fragile transition phase approaches as the French get ready to hand over responsibilities to AFISMA, the African-led mission. Recent clashes in Gao and a car bomb in Kidal show that the peace has not yet been won. Political reconciliation is a long way away, regional spillover of the conflict is increasing and a jihadist threat remains. Superficial comparisons with the EU’s effort in Somalia are misleading; European member-states will need to play a more central role and commit for the long term to increase the prospects for stability in the Western Sahel. Four challenges in particular stand out.
The first is to continue to pursue the jihadists. This requires sustained counter-terrorist operations and considerable human and signals intelligence efforts. The military phase has now concentrated on the inhospitable Adrar des Ifoghas mountain range on the Mali-Algerian border. Chadian forces, US and British surveillance assets and US, British and Italian refuelling aircraft are supporting the French. The threat of ambushes, improvised explosives and shoulder-fired missiles, coupled with the unknown terrain, means that the operation may last several weeks or months. Concern for several European hostages – thought to be held captive in the Ifoghas – also commands caution.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Ook in Frankrijk is het crisis, merkt de verhuurder van Vrouwke van Stavast op. Tijd voor hem om het land te verlaten.
‘Weet u waarom Frankrijk een haan in het wapen voert?’ vraagt mijn verhuurder, de oudere rijke monsieur T. tijdens een onverwacht avondlijk bezoek. ‘Nee,’ zeg ik. Waarop T. antwoordt: ‘Omdat het het het enige dier is dat met z’n poten in de stront staat en toch vrolijk door kraait.’
‘Madame, de situatie is desastreus,’ verklaart hij zich nader. ‘Buitenlandse bedrijven vertrekken vanwege de hoge belastingen en een totaal afwezige arbeidsethos. Maar de regering, de vakbonden en ja zelfs de top van het Franse bedrijfsleven hebben elkaar gevonden in een duivels pact, waarbij ze almaar roepen hoe onterecht het toch is dat Frankrijk zo verketterd wordt door de rest van de westerse wereld.
Het zijn gevaarlijke tijden madame. Dit land is een communistische staat aan het worden, op de rand van een totale collaps. Ik kom dan ook mijn vertrek uit Parijs aankondigen.’
‘Wow, monsieur T., u gaat Depardieu achterna?’ ‘Ik ben niet gek madame, ik zal mij in Marrakech vestigen.’ Even dacht ik dat hij alleen gekomen was om mij zijn persoonlijke visie op de zorgwekkende toestand van de Franse staat te geven en een toelichting op zijn aanstaande vertrek. Maar monsieur T. komt nooit zomaar langs voor een praatje.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.