Tegen de fototrollen

Argeloze internetgebruikers zoeken een fotootje en plaatsen het op hun website of delen het op sociale media. Veel van die foto’s zijn anoniem uitgegeven en staan zonder enige beveiliging online, de foto’s zijn in twee klikken te downloaden. Gastauteur Martine Bakx over misbruik van auteursrechten. Ook Sargasso heeft daar al diverse keren mee te maken gehad. Wat zijn fototrollen? Fototrollen zijn fotografen en bureaus die achteraf, na geconstateerd gebruik, auteursrechtvergoedingen komen incasseren, niet zelden ten onrechte en altijd te hoog. Dat doen ze met druk, bluf en chantage. Ze gebruiken computerprogramma’s om het web af te speuren op ‘overtreders’. Nogal wat fototrollen beweren dat zij de auteursrechten hebben van andermans foto’s en vorderen schadevergoeding voor het mislopen van inkomsten en het ontbreken van naamsvermelding. Deze inningspraktijken zijn al meer dan 15 jaar aan de gang en veroorzaken grote financiële problemen en emotionele stress bij getroffenen. Waarom doet niemand daar iets tegen? Iedereen denkt dat de claims van fototrollen kloppen omdat rechters meegaan in de absurde vorderingen en niet controleren of de rechten van de eiser daadwerkelijk worden geschonden. Rechters kennen claims dus regelmatig ten onterechte toe. In de media worden getroffenen 'fotodieven' genoemd. Zelfs de rechter gebruikt het woord diefstal voor onopzettelijk gebruik waarbij niks is ontvreemd. Als je een jurist om hulp vraagt krijg je vrijwel altijd het advies te betalen met ‘Je mag geen foto’s jatten’ of ‘bij de rechter lopen de kosten op’. De enkeling die, overtuigt van zijn gelijk, het voor de rechter laat komen is vogelvrij omdat rechters bij auteursrechtszaken de bewijslast vaak bij gedaagden neerleggen. Zoals ik zelf ook ondervond. Getroffenen kunnen weinig beginnen: ze kunnen geen aangifte van afpersing doen, want het is niet strafbaar voor een fototrol om te dreigen met een rechtszaak en te verwijzen naar jurisprudentie. Hoe raakte ik erbij betrokken? Eind 2018 stond ik zelf voor de rechter, deelde mijn ervaring online en uit de vele reacties leidde ik af dat procederen over stockfoto’s van een paar euro schering en inslag is. Inmiddels heb ik een eigen archief met jurisprudentie. Dat gebruik ik om mensen die onredelijke fotoclaims krijgen, te helpen: mensen kunnen nergens anders terecht. Een advocaat is duur, kost fors meer dan de claim en helpt ze meestal van de regen in de drup. Hoe kunnen we dit onrecht stoppen? Goede jurisprudentie uitlokken. Helaas is procederen zeer kostbaar én risicovol omdat je een foute rechter kunt treffen. Er loopt momenteel een inzamelingsactie om een vonnis met een beruchte fototrol te herroepen. Publiciteit. Een desinfecterend zonnetje voor praktijken die het daglicht niet kunnen verdragen. Helaas zijn getroffenen huiverig voor gerechtelijke procedures. Doch waarheidsgetrouw misstanden met naam en toenaam aankaarten mag. Ik verzamel hier ervaringsverhalen. Politiek. Er loopt alweer meer dan 3 jaar een petitie. Hoogste tijd dat daar meer handtekeningen onder komen zodat ik hem kan aanbieden aan de Tweede Kamer. Teken en deel.

Door: Foto: peetiedijk (cc)
Foto: Maria Willems (met toestemming)

Kunst op Zondag | Ze hoopte dat alles zo zou blijven

Ze hoopte dat alles zo zou blijven,
zou blijven zoals het was.
Steeds dezelfde leerlingen,
in steeds dezelfde klas.
En dat haar buurjongen niet zou verhuizen,
en dat haar ouders gingen voor eeuwige trouw.
Dat haar vriend haar vriend zou blijven,
en haar nooit verlaten zou.
En dat haar collega nooit elders
solliciteren zou. Ze wilde dat
alles zou blijven zoals het was.

Ze hoopte dat alles zo blijven zou.
Dat het feestje geen einde hebben zou.
Dat die zomer eindeloos duren zou,
dat de winter eindeloos duren zou
en nooit zou overgaan, hoogstens dan
vooruit, in een eindeloze zomer,
die nooit zou overgaan, hooguit dan in –
Ze hoopte dat het einde uit zou blijven,
ze hoopte op de eeuwigheid,
en dat die altijd blijven zou.

 

-o-o-o-
Van de redactie:
Niets blijft altijd. Dit is helaas de laatste Kunst op Zondag van M&M. Foto’s van Maria Willems werden gekoppeld aan gedichten van Michiel van Hunenstijn. Ze begonnen 8 maart 2020 en vandaag eindigen ze met hun 37e Kunst op Zondag. Je kan ze blijven volgen op hun eigen weblogs: het fotoblog van Maria en het weblog van Michiel.

Daarnaast hebben we ook kunnen genieten van M&M’s bijdragen aan Closing Time (463 x), Poetry du Jour, Quote du Jour, de verhalen uit Dirkswoud en nog zo het een en ander. In totaal zo’n 543 bijdragen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour | petitie tegen de copyrightmaffia

Het is hier niet gebruikelijk dat wij bij Sargasso allerlei petities aan de man proberen te brengen. Echter, onlangs verscheen een zeer interessante petitie: “Stop onredelijke fotoclaims“. Deze begint:

Wij, bloggers, publicisten, websitebouwers en websitebeheerders, constateren dat:

  • Foto’s met een bot opgespoord worden.
  • Juristen hiervoor sommatiebrieven sturen.
  • Er zelden sprake is van opzet.
  • Het regelmatig geen inbreuk lijkt te zijn.
  • De gevorderde schade flink opgeklopt wordt
  • […]
  • De “opbrengst” grotendeels terecht komt bij rechtenbeheerders en juristen.
Foto: Maria Willems (eigen foto – met toestemming) copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Kunst op Zondag | Corona, het eerste jaar

De groenbak moet aan de weg gezet

Coronaviruscrisis of niet,
de lente staat ondertussen
wel mooi voor de deur.
En het leven gaat, met ons
of zonder ons,
toch gewoon door. Wie weet
blijven, uiteindelijk,
alleen, de pissebedden,
over als hoeder van onze tuin,
ik kan me er geen
voorstelling van maken.
Daar vliegt al een vlinder,
daar groent al wat, en hier ook al,
en daar gaat al een bloem uit z’n bol.
Dus, schat, of je vanavond wel gewoon
even de groenbak aan de weg zet.

Foto’s maart-mei 2020

 20 maart 2020 - Maria Willems (eigen foto - met toestemming) groenbak   

   

     

   

   

   

       

Foto’s juni – september

  

   

   

  25 september 2020 - Maria Willems (eigen foto - met toestemming) groenbak

   

Foto’s oktober 2020 – maart 2021

   

   

  5-3-2021  27 februari 2021 - Maria Willems (eigen foto - met toestemming) groenbak

Foto: jpellgen (@1179_jp) (cc)

Kunst op Zondag | Verandering

De eerste ‘Kunst op Zondag’  verscheen 2 april 2006 en vandaag publiceren we vrolijk de 575e Kunst op Zondag. Maar we kunnen niet eeuwig met ‘hetzelfde kunstje’ doorgaan en daarom gaat er wat veranderen.

Kunst op Zondag gaat ruimte geven aan andere kunstbloggers, want er zijn meer goede Nederlandse kunstblogs. Een paar daarvan hebben we bereid gevonden op regelmatige basis hun bijdrage aan Kunst op Zondag te leveren.

Volgende week (1 maart) beginnen we met een bijdrage van Els Vegter, beeldend kunstenares, die ook als freelance journalist werkt voor (onder andere) tijdschriften. In februari 2008 begon ze Huidlandschappen, haar blog waarop vooral exposities, maar ook kunstwerken en kunstenaars worden belicht.

Maak nader kennis met Els Vegter zelf (een c.v. hier) en met haar werk. Zij zal op onregelmatige basis en hopelijk 1 x in de 2 maanden met een bijdrage komen.

Els Vegter – Polderlandschap I, 2019. Olieverf en jute op linnen, 60 x 60 cm.
© Els Vegter Polderlandschap I, 2019. Olieverf en jute op linnen, 60 x 60

Elke tweede zondag van de maand gaan M&M door Maria Willems gemaakte foto’s koppelen aan gedichten van Michiel van Hunenstijn.

Michiel blogt sinds december 2012 op blogspot met, zoals hij zelf ondertitelt, “meestal gedichten”. Sommigen anekdotisch van aard, zoals een vakantievers dat in een ‘schuldig pleziertje’ kan ontaarden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Paul van de Velde (cc)

2019

COLUMN - De laatste weken is bij het doornemen van het nieuws amper aan eindejaarslijstjes te ontkomen. Een populair format is die van het jaar 2019 in foto’s.

Het Britse persbureau Reuters heeft de hele wereld in beeld gebracht onder het motto één land, één foto, één jaar. We waren natuurlijk nieuwsgierig naar wat Reuters koos als het voor Nederland meest typerende 2019-beeld.

We dachten dat een van de vele fotogenieke momenten van de boerenprotesten wel in aanmerking was gekomen.  Bijvoorbeeld deze foto, bij dit bericht van EenVandaag, van politieagenten die onder een regen van stro, van een heftigheid die je eerder bij buitenlandse protesten verwacht. Maar nu dus ook in Nederland en daarom wellicht door Reuters gekozen? Nee.

Of deze foto bij een bericht van RTL Nieuws, van landsleider Rutte die boze boeren te woord stond.

Nee, het werd: An aerial view of tulip fields near the city of Creil, Netherlands April 18, 2019.

Een overwegend paars bollenveld! Bij Creil, waar vandaag van 10.00 uur tot 1 januari 2020 02.00 uur binnen en buiten de bebouwde kommen met carbid geschoten mag worden. Binnen de bebouwde kom alleen bij het trainingsveld aan de Galamalaan, buiten de bebouwde kom mag het overal.

Foto: flickr cc Djuliet

Fotos am Freitag | Franse Lente

Le hyperpresident heeft het veld moeten ruimen. Europa loopt het dun langs de benen. Brussel waarschuwt dat de drie procentsnorm overeind blijft staan. Merkel is niet van plan haar calvinistische beleid ook maar enigszins aan te passen.

Een flink deel van het Europese electoraat snakt echter naar een lente. Even geen bezuinigingen, nu investeren, straks oogsten en de schuld afbetalen. Nergens is dit zo duidelijk tot uiting gekomen als in de stembusuitslag van Frankrijk waar de wat fletse Hollande geacht wordt een nieuwe lente in te luiden.

Stel nou eens even dat het hem lukt, dat er een meer Keynesiaanse koers gevaren wordt en dat dat zijn vruchten afwerpt, hoe zou die lente zich vertalen in de Banlieus? Daar waar het ongenoegen van een nieuwe onderklasse telkens weer tot uitbarsting komt. Om een beeld te krijgen waar het om gaat, een fotoserie over de Banlieus, uit de rijke diepten van Flickr Creative Commons.

flickr cc mkebbe

flickr cc malias

flickr cc ...cave

flickr cc vanLyden

flickr cc mkebbe

flickr cc delaque79

flickr cc rodo.dentro

flickr cc ronniegrob

flickr cc Djuliet

flickr cc mkebbe

Thanks vanLyden, ronniegrob, Djuliet, malias, mkebbe, …cave, rododentro, delaque79.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende