Alledaags seksisme

Er zijn buurten waar je als modern geklede vrouw nauwelijks over straat kunt zonder akelig seksistische opmerkingen van doorgaans allochtone mannen naar je hoofd te krijgen. ’t Is verleidelijk hier eerst en vooral de staf te breken over deze hinderlijk ontremde mannen, maar misschien moeten we toch eens nadenken over onze eigen, heftig geërotiseerde cultuur, stelt ethicus Bart Voorzanger. De komkommertijd is bijna om. Maar aangezien die gevolgd wordt door verkiezingstijd zullen we nog vele weken terugverlangen naar het achteraf gezien verfrissend relevante nieuws en de achteraf gezien verrassend relevante mediadebatten van de zomer van 2012.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 11-11-2022

Marokkaanse en Algerijnse hufters en klootzakken

De documentaire ‘Femme de La Rue’ deed veel stof opwaaien. Gregor Hakkenberg van het weblog Hufterhunter laat zijn gedachten gaan over seksistische hufterigheid van allochtone mannen op straat, en van autochtone mannen op internet.

Mijn dochter is net 15 en bloedmooi. Dat zie je wel vaker met die half-om-halfbloedjes. Het is natuurlijk leuk om een mooie dochter te hebben. Ik ben een trotse vader. Maar het heeft ook zijn nadelen. Zo krijgt ze nogal veel aandacht van jongens. En soms zijn die jongens nét een beetje te oud voor leuk. Natuurlijk, zij vindt het reuze interessant als een achttienjarig vriendje van haar grote broer haar aandacht schenkt. Maar als diezelfde jongen haar probeert over te halen zich uit te kleden voor de webcam, is voor mij de lol er wel een beetje af. Mooie meisjes zijn kwetsbaar, hoe je het ook wendt of keert.

Aanhoudende Noord-Afrikaan

Een paar weken terug had ze een afspraak met een vriendje in ‘de grote stad’ Chalon-sur-Saône. Ze hadden in een parkje afgesproken, waar hij zijn skate-skills wilden showen. Helaas kwam de vriend een half uur te laat en werd mijn dochter gedurende die tijd lastig gevallen door een vasthoudende Noord-Afrikaan.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.