Europa gaat de wereld niet redden
Dit is een nieuwe gastbijdrage van Dirk Kloosterboer
Hieronder treft u een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet: lijsttrekker Newropeans in Nederland. Het is te betreuren dat Van Buitenen stopt als Europarlementariër. Europa heeft dit soort gedreven, moedige en gewetensvolle mensen hard nodig. Toch komt het besluit van Van Buitenen niet echt als een verrassing. Hij is nooit echt een politicus geworden. In zekere zin is hij altijd de boekhouder gebleven. Hij bleef zijn pijlen enkel richten op financiële misstanden. De institutionele oorzaak van fraude liet hij ongemoeid. Als parlementariër had hij daar meer aandacht voor moeten vragen. In die zin heeft hij vooral aan symptoombestrijding gedaan.
Dit is een nieuwe gastbijdrage van Dirk Kloosterboer
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat het niet zo goed gaat, dat kwartje is nu wel gevallen. Maar we zijn er nog niet: de totale uitwerking van de crisis is nog lang niet duidelijk; de ‘bodem’ is nog niet bereikt. De crisis – lijkt het – krijgt steeds weer een nieuwe wending en blijft verrassen.
Internationale samenwerking, investeringen en internationale uitbesteding van (economische) activiteiten hebben in belangrijke mate bijgedragen aan onze welvaart. Nu worden we vooral geconfronteerd met de keerzijde van deze eens productieve verwevenheid. Er is nu sprake van wat wel een systeem failure wordt genoemd, waarbij falende onderdelen van het financiële en economische systeem, door middel van een kettingreactie en lawine-effecten, steeds weer nieuwe falende onderdelen veroorzaken. En dat proces lijkt maar niet te stoppen.
Als gevolg van deze systeem failure wordt ook de Europese Unie geconfronteerd met een reeks uitdagingen. Waar we nu tegen aanlopen is dat enerzijds lidstaten niet meer onafhankelijk en effectief kunnen optreden tegen de gevolgen van deze crisis, maar dat anderzijds het Europese financiële besturingsmodel onvoldoende is ontwikkeld om snel en adequaat een antwoord te kunnen formuleren op allerlei ‘nieuwe’ bedreigingen.
Europese actie is nu onder andere vereist om banken in Oost en Centraal Europa te ondersteunen: door de economische en kredietcrisis – en de reactie van West-Europese banken daarop – is namelijk onvoldoende krediet beschikbaar in deze landen, waardoor banken dreigen te falen, begrotingstekorten niet meer kunnen worden gefinancierd, de lokale munteenheden verzwakken, waardoor vervolgens (nog terug te betalen) Euroleningen steeds duurder worden, etc. etc. Weer zo’n lastige kettingreactie. Gecoördineerde actie van de EU is helaas niet vanzelfsprekend: Europese landen (evenals de VS overigens) neigen in reactie op de crisis steeds vaker – reflexmatig – naar protectionistische maatregelen, terwijl juist die (op langere termijn) veel minder effectief, maar wel kostbaarder zijn. Eenheid is nu vooral geboden.
Hieronder treft u een gastbijdrage van Arno Uijlenhoet: beoogd lijsttrekker Newropeans in Nederland.
EU-verdrag ondermijnt defacto soevereiniteit
Democratische controle in Europa schiet hierdoor tekort
In Duitsland woedt een discussie over de vraag of het Verdrag van Lissabon, de vervanger van het voormalige Grondwettelijk Verdrag dat door Frankrijk, Nederland en Ierland bij referendum werd afgewezen, verenigbaar is met de Duitse grondwet. Het Duitse constitutionele hof is om een uitspraak gevraagd. Tegenstanders van het verdrag, partijen zowel ter linker als rechter zijde van het politieke spectrum, zijn van mening dat Duitsland steeds meer aan Brussel wordt ‘uitverkocht’. Volgens de middenpartijen, christen-democraten, sociaal-democraten en liberalen, doet het EU-verdrag geen afbreuk aan de soevereiniteit van Duitsland. De lidstaten blijven volgens hen de baas van het verdrag.
Hoewel de middenpartijen formeel gelijk zouden kunnen hebben (de lidstaten dragen namelijk op vrijwillige basis bevoegdheden aan de EU over, waarvan zij ook zelf weer deel uitmaken), op materiële gronden kan weldegelijk worden vastgesteld dat de soevereiniteit van de lidstaten in toenemende mate onder druk staat. Al eerder hebben de lidstaten hun munt opgegeven, met daarbij bevoegdheden op het punt van monetair toezicht. Bovendien werd met de Euro het stabiliteitspact geïntroduceerd. Dit pact beperkt de bewegingsruimte van lidstaten om eigenstandig begrotingsbeleid te voeren. Zo mag het financieringstekort van een lidstaat niet zomaar boven de grens van 3% van het nationale product uitstijgen. Ook de invoering van de interne markt laat een autonome werking op bijvoorbeeld de sociale arrangementen van de lidstaten zien. Wanneer bepaalde sociale voorzieningen, zoals in Nederland de verzekering tegen ziektekosten, worden geprivatiseerd, gelden de Brusselse mededingingsregels.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Uit een serie met verlaten gebouwen in Europa.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.