"De heer Van Dam verwijst in zijn speech naar Turkije als een Europees land, deelt u de mening dat hij dringend een opfriscursus aardrijkskunde nodig heeft? Zo neen, waarom niet?" Kamervragen van de PVV over de Nederlandse ambassadeur in Indonesië, Nikolaos van Dam. De ambassadeur sprak op een afstudeerplechtigheid van een Koranschool in Jakarta. De PVV vindt dat de ambassadeur daar niets te zoeken heeft. In de speech (.pdf) geeft de ambassadeur aan dat de bril waardoor je naar Turkije kijkt, bepaalt hoe je over het land denkt. Aziaten vinden Turkije erg Europees, terwijl vooral Europese tegenstanders van Turkije's EU-lidmaatschap het land afschilderen als Islamitisch. Wilders en zijn handlangers koppen de bal gelijk in, door kamervragen te stellen. Overigens is Turkije onderdeel van het Europees continentaal plat. Dat maakt het een - deels - Europees land. Extra aardrijkskundeles lijkt me niet nodig.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.
Champions League kijken in een Ierse pub: veel dichterbij Europa kom je niet als je een tijdje in de Verenigde Staten bent. Het oude continent is de afgelopen jaren onder George W. Bush verder afgedreven dan ooit. Maar dat ligt niet alleen aan de oud-president. Zowel fysiek als mentaal lijkt de afstand enorm. Nieuws uit Europa dringt zo goed als niet door tot de average Joe, tenzij het direct betrekking heeft op Amerika. Zoals: waar moeten we heen met die gevangen op Guantanamo Bay?
De verschillen tussen Europa en Amerika zijn regelmatig onderwerp van boeken, zoals The European Dream van Jeremy Rifkin. Altijd weer dezelfde conclusies: in Amerika kun je een stuk sneller rijk worden, in Europa verdelen we de poet. In Amerika werken de mensen harder en langer, in Europa leven de mensen langer met meer vrije tijd. Europa legt meer de nadruk op cultuur, geschiedenis en de waarde van mensenrechten, Amerika legt meer de nadruk op nut en waarde van dingen: kun je er geen prijskaartje aan hangen, wat zou het dan waard moeten zijn?
Verkiezingen voor het Europees Parlement zijn niet zo eenvoudig. Vooral niet omdat veel mensen niet weten waarvoor ze nou eigenlijk kiezen. Europa is in het leven geroepen om die dingen te doen die de individuele landen niet goed kunnen regelen. Het fraaie begrip “subsidiariteit” is hier van toepassing.
Maar de kieswijzers houden hier nog geen rekening mee. In de waan ziet u twee kieswijzers. Beide hebben een vraag over het zelfde onderwerp:
1: De EU moet zich inzetten voor erkenning van het homohuwelijk in alle lidstaten.
2: Het homohuwelijk (openstelling van het burgerlijk huwelijk voor stellen van hetzelfde geslacht) is een goede zaak.
Op het eerste heb ik “oneens” geantwoord, op de tweede “mee eens”. Dat klinkt tegenstrijdig, maar dat is het niet. Ik ben namelijk voor het homohuwelijk, maar ik vind het geen taak van Europa om hier regelgeving over af te dwingen.
Echter, de tweede stemwijzer maakt dit onderscheid niet en stuurt me dus naar verschillende partijen op basis van de verschillende antwoorden. Hoeveel mensen zullen zich dit realiseren en het verkeerde stemadvies overnemen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat wat wij in Nederland niet kunnen, kan op Europees niveau prima. Een site die netjes het stemgedrag van het Europees Parlement in kaart brengt. Per persoon, per land, per coalitie, wat je maar wilt.
Om het er hier in NL even goed in te wrijven geef ik dit dus meer dan een waanlink.
Hier zo’n mooie overzichtsplaat (zoek B6-0562/2008 of privacy onder Text) horende bij een stemming over een motie voor de bescherming van privacy:
Het mag geen verrassing zijn dan de coalitie waar het CDA toe behoort (European People’s Party (Christian Democrats) and European Democrats) de minste voorstemmers kende.
[Via David Rietveld]
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.