De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
We’re all crash-test dummies now
Your must-read du jour: Mike Davis on the destruction of the three pillars of McWorld,
American consumption:
“Even if debt-limit doomsday is averted, Obama has already hocked the farm and sold the kids. With breathtaking contempt for the liberal wing of his own party, he’s offered to put the sacrosanct remnant of the New Deal safety net on the auction bloc to appease a hypothetical “center” and win reelection at any price. (Dick Nixon, old socialist, where are you now that we need you?)
As a result, like the Phoenicians in the Bible, we’ll sacrifice our children (and their schoolteachers) to Moloch, now called Deficit. The bloodbath in the public sector, together with an abrupt shutoff of unemployment benefits, will negatively multiply through the demand side of the economy.”
European stability:
“Across the Atlantic, the European Union is demonstrating that it is exclusively a union of big banks and mega-creditors, grimly determined to make the Greeks sell off the Parthenon and the Irish emigrate to Australia. One doesn’t have to be a Keynesian to know that, should this happen, the winds will only blow colder thereafter. (If German jobs have so far been saved, it is only because China and the other BRICs—Brazil, Russia, and India—have been buying so many machine tools and Mercedes.)”
Quote van de dag: Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder
[qvdd]
‘Zoals het vrijdag ging, kan het niet verder. We zijn bezorgd om Italie’, klonk het dit weekend in de Europese wandelgangen. De heftige koersschommelingen geven aan dat het marktvertrouwen in Italië snel daalt. Wat zorgwekkend is, want de komende maanden moet Rome op de markten bijna 70 miljard euro lenen om de enorme staatsschuld af te dekken. Volgens het Duitse Die Welt zou de ECB daarom werken aan een verdubbeling van het noodfonds tot 1.500 miljard euro.
Deze quote “van de wandelgangen” komt uit de Standaard van vandaag. Griekenland was om te oefenen, nu komt het echte werk: Italie, Spanje en Ierland. Iedereen is gefocused op de oorzaak van de schulden in Griekenland, maar dat is niet het echte probleem: het is een systeemcrisis van de Euro. Zie ook de twee andere posts over Europa vandaag. De mantra van de eurosceptici over de structurele euroscepsis en De euro: de vermarkting van een ideaal over de structurele problemen met de Euro. Bij elke crisis worden steeds noodmaatregelen genomen, voor echte oplossingen is geen meerderheid. Een ding is zeker: zo kan het niet verder.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Europa volgens de PVV
De euro: de vermarkting van een ideaal
Het begint er steeds meer op te lijken dat de Euro is mislukt. De komende weken en maanden zal blijken of Europa in staat is zich echt te hervormen of dat de hele zaak uit elkaar spat. Tijd om eens te kijken hoe het zover heeft kunnen komen en wat er verkeerd is gegaan.
1989, Ik kan het me nog goed herinneren: iedereen was opgelucht want het IJzeren Gordijn dat Europa had verdeeld was verdwenen. Het was nu voor iedereen duidelijk dat de hele wereld, van Nome in Alaska tot Kamchatka in Rusland, kapitalistisch en democratisch zou worden. De mislukking van het communisme had eens en voor altijd bewezen dat centrale aansturing van de economie niet werkt. Een andere les die we leerden was dat kapitalisme en vrijheid altijd samen gaan. Democratie en vrijheid zouden het beste gedijen bij de vrije markt en omgekeerd. Vrijheid was een voorwaarde voor bloeiende handel en welvaart. Maar de belangrijkste les was dat politiek de wereld niet kan veranderen, niemand geloofde nog in de maakbare samenleving. Ook de sociaaldemocratie, die een gemeenschappelijke voorouder heeft met het communisme, nam afstand van het oude denken en schudde haar ideologische veren af. Niet het collectief, maar het individu, bepaalde vanaf dat moment haar eigen lot. Dat lot wordt bepaald door de keuzes die je maakt. Kiest je goed, dan wordt je daarvoor beloond en eigen schuld dikke bult als je fout kiest! Maar dat is de moderne mondige burger wel toe te vertrouwen. Een nieuw tijdperk was begonnen. Francis Fukuyama kondigde het einde van de geschiedenis aan:
De mantra van de eurosceptici
EU-commissaris voor de digitale agenda Neelie Kroes doet in De Telegraaf een goed woordje voor Europa. Ze vindt dat de regering wel eens wat positiever mag oordelen over de EU. We hebben er tenslotte veel aan te danken. Minister Leers voor Immigratie en Asiel vindt dat Kroes een punt heeft. In TROS-Kamerbreed zei Leers dat het kabinet onlangs heeft afgesproken de boodschap over Europa mooier en beter te verpakken. De vraag is of de eurosceptici zich door de verpakking zullen laten bekeren. Zo langzamerhand wordt het verhaal waarmee rechts Nederland afstand neemt van de EU een mantra die de eurosceptici niet meer uit hun kop kunnen krijgen. Vrome praatjes à la Kroes helpen waarschijnlijk ook weinig. Al bekritiseert zij terecht het feit dat VVD, CDA en ook de PvdA te gemakkelijk meegaan met de populistische trend om de EU als zodanig negatief af te schilderen omdat het Nederlandse belang zou worden geschaad, er te veel geld wordt verspild en “Brussel” te veel macht heeft ten koste van de nationale beslissingsruimte. De angst om kiezers te verliezen aan extremisten ter linker of ter rechterzijde verlamt de middenpartijen in hun opstelling tegenover de EU. Een serieuze discussie over standpunten of besluiten van de Europese Raad of de Commissie is nauwelijks meer mogelijk. Het gaat er alleen nog maar om hoe je met een beetje of heel veel euroscepsis, als politicus in Nederland overeind kunt blijven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Quote van de dag: de kabouters uit Zurich
[qvdd]Slash government spending in a depressed economy; Reduce demand further by raising interest rates; ????? Recovery!
Paul Krugman citeert met instemming een van zijn commentors. Dit is in wezen het argument van de Zeer Verstandige Mensen die het economisch en monetair beleid in Europa bepalen. De titel “kabouters uit Zurich” komt van Harold Wilson die hiermee Zwitserse bankiers bedoelde.