Demonstraties tegen Israël moeten koste wat kost verdacht worden gemaakt

Telkens als Israël zijn leger aan het werk zet - en dat gebeurt met enige regelmaat - wordt er gedemonstreerd. Dat is logisch. Human Rights Watch, Amnesty International, B'tselem, The Palestine Centre for Human Rights en iedereen die uit zijn ogen kijkt kan zien dat er bij al die campagnes steeds grof geweld wordt ingezet, dat er veel burgerslachtoffers vallen en dat enorme vernielingen worden aangericht. En dat is nog los van de vraag of Israël met die campagnes wel een redelijk doel nastreeft. Maar iedere keer wordt de indruk gewekt dat er met die demonstraties iets mis is. In 2002 bleken spandoeken met hakenkruizen te zijn gezien, in 2008/9 doken na een demo tegen de Operatie 'Cast Lead' in Gaza YouTube filmpjes op waarop 'Hamas, Hamas' werd geroepen, in 2012 was er ook iets en nu dus weer. Afgelopen zaterdag demonstreerden duizenden tegen de jongste aanval op Gaza. En wat lazen we maandagmorgen in 'de krant van wakker Nederland'? Onder de kop 'Tonen nazivlag bij demo "schandalig"' werden we vergast op een boze reactie van Esther Voet, de directeur van de Nederlandse Israëllobby, het CIDI.

Jalta loopt leeg

Nee, niet de stad op de Krim waar Roosevelt, Churchill en Stalin de nieuwe wereldorde na de Tweede Wereldoorlog overeenkwamen, maar het rechtsconservatieve digitale magazine dat een tegengeluid moest bieden aan fora als Joop en De Correspondent.

Reden zou de bestuursstijl van Joshua Livestro zijn. Tal van columnisten zoals Leon de Winter, Nausicaa Marbe en Annabel Nanninga waren al opgestapt, nu hebben ook Bart Schut, Esther Voet en Sietske Bergsma afscheid genomen van het opiniemagazine.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Esther Voet wordt adjunct-hoofdredacteur Jalta

Op twitter had Voet het namelijk beregezellig met Joshua Livestro, Bart Schut en Annabel Nanninga.

Ze zijn het namelijk over van alles en nog wat eens: Westen goed, Arabische wereld fout, moslims eng, Israël top.

Verder is Voet jarenlang hoofdredacteur van het Nieuw Israëlitisch Weekblad geweest, en heeft dus in tegenstelling tot de huidige adjunct Annabel Nanninga wél ervaring in het leiden van een redactie.

Logische wissel dus, al drukt Voet zich diplomatiek uit.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Esther Voet vertrekt bij CIDI

Goede zaak, maar je weet nooit wat je er voor terugkrijgt. Maar wat is die “nieuwe strategische lijn”?

h/t peter

Update: Esther Voet belicht haar kant van de zaak in de Volkskrant: te uitgesproken én te genuanceerd.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.