Kerstmuziek Tijd | Diva Song (The Fifth Element)

Wie de film The Fifth Element heeft gezien zal zich deze muziek wellicht nog kunnen herinneren. Het gaat om een uitvoering van een opera in de film door een alien. Op zich een grappig idee, en erg leuk uitgevoerd. De clip hierboven is van het bijzonderste stukje: de scene begint namelijk met echte zang, maar wordt halverwege overgenomen door een keyboard of synthesizer of iets in die trant, met de bedoeling dat het ook echt ‘buitenaards’ is en niet door een mens nagezongen kan worden. https://www.youtube.com/watch?v=NhBqgc0RW8Q ‘Wacht eens even’, dachten toen veel operazangers (of ‘hou mijn biertje ff vast’ in goed Engels), dat zullen we wel eens zien! En zo komt publiekslieveling Elizabeth Zharhoff om de hoek kijken, want ja, kerst op Sargasso is gewoon leuker met haar er bij. Zij vergelijkt en recenseert op geheel eigen enthousiaste wijze een aantal zangers die zich aan het onzingbare stuk hebben gewaagd: https://www.youtube.com/watch?v=785qBy7IQaQ&t=225s En voor de mensen die nu nieuwsgierig zijn naar het hele stuk, inclusief de scene uit de film: tata! https://www.youtube.com/watch?v=XnTE2h0ZY74  

Closing Time | South Park liedjes door orkest

Ik weet niet of Chocolate Salty Balls tellen als sinterklaassnoepgoed – zo ja dan is de CT van vanavond een beetje ‘on theme’ – maar ik betwijfel het. Hoe dan ook, een professioneel orkest en aantal operazangers hebben een aantal liederen van South Park uitgevoerd en dat klinkt best goed. Ik kan geen versie vinden van de hele uitvoering, dus jullie zullen het moeten doen met eentje die becommentarieerd wordt door ‘The charismatic voice’, maar dat is eigenlijk helemaal niet erg.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Katey Chambers

… okeeee. We hebben een countryzangers, die met een banjo één van de bekendste en meest gewaardeerde nummers covert van een populaire rapper. De Australische Kasey Chambers waagde zich bij een live optreden aan Lose Yourself van Eminem. Dat is op zichzelf al dapper. En sowieso leuk en origineel, en zelfs als het mis zou gaan wel een Closing Time-pje waard zou ik zeggen.

Maar fuck hell, lieve mensen, dit gaat niet mis. Als je nog iets doet vandaag, ga er rustig voor zitten en ga dit luisteren, tot het einde. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat je er geen spijt van krijgt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Electric Callboy

Electro, samen met metalcore en Duitse rap en… eh… ja, whatever. Maakt allemaal niet uit mensen, de liedjes zijn heerlijk catchy, het clipje ziet er gelikt uit en zowel beeld als geluid lopen over van de referenties naar Sci-fi klassiekers. Gewoon luisteren en kijken dus RAAAAAVE ON!!!!!!

Wellicht kenden mensen dit gezelschap vroeger nog onder hun oude naam, want Electric Callboy heette vroeger Eskimo Callboy, maar ja, dat doen we dus niet meer, stigmatiserende namen. Mocht je je trouwens afvragen wat Elizabeth er van vindt (en je een diepgaande professionele analyse van de vocalen wil), bij deze:

Closing Time | Fijn Halloween iedereen!

Speciaal voor Halloween hebben we iets bijzonders voor jullie. Twee YouTube vocal coaches (voor degenen die nu “huh?” denken: zie hier) hebben zich verkleed, gieten zich vol met wijn, role-playen, en nerden (ook) over zingen. En dat aan de hand van een liedje van het onvolprezen Cradle of Filth. Wat een geweldige manier om je geld te verdienen. En dan ook nog eens met kennis van zaken en humor enzo. Ik buig diep.

Closing Time | Skyrim – The Dragonborn Comes (VoicePlay)

Het was al eer een tijdje geleden dat we hier wat computerspelletjesmuziek hadden. Deze keer, in plaats van het (vaak ook heel gave) elektronische gepriegel, Heel Wat Anders: namelijk een a capella nummer van het computerspel Skyrim V – The Elder Scrolls. Nadat je een opdracht hebt vervuld, als ik het goed begrepen heb, kun je de barden die je tegenkomt in het spel het voor je laten zingen. Het spel schijnt een klassieker te zijn, maar uit eigen ervaring kan ik er niets over zeggen helaas. Deze uitvoering van het nummer is gemaakt door de a capella groep VoicePlay.

Closing Time – Tangerine Dream

Tangerine Dream maakt, op dit album in ieder geval, vage, instrumentale, psychedelische rock/elektronische muziek. Het album Force Majeure komt uit de late jaren 70, klinkt relaxed en heeft heel lekkere gitaar leads. De eerste minuut of 5 zijn een wel héél relaxed intro, dus als u ongeduldig bent kunt u dat wellicht beter overslaan.

Het ligt een beetje buiten mijn comfort zone, maar ik kwam dit tegen toen de fantastische Arjen Anthony Lucassen (van Ayreon) werd geïnterviewd door de even fantastische Elizabeth Zharoff. Lucassen noemde dit als invloed. Voor muziekliefhebbers en muziek-nerds is dit ook de moeite waard:

Closing Time | Wallflower

Alwéér een Jinjer? Ja. Sorry. Ze hebben een nieuw album, “Wallflower”. En het klinkt vet, en dat verdient een CT’tje, ook al vermijden we hier in de regel artiesten te vaak langs te laten komen. En voor de liefhebbers van Elizabeth Zharhoff, ja, zij kijkt ook naar de nieuwe liedjes van Jinjer:

Closing Time | Elizabeth Zharoff

Gisteren hadden we een Closing Time met Elizabeth Zharoff als recensent. Hierboven laat ze zien dat ze zelf ook best aardig een moppie mee kan zingen. Verder staat dit zó ver van mijn gebruikelijke muziek af dat ik hier werkelijk geen zinnig woord over kan zeggen, buiten dat een songtitel als “allerlei soorten martelingen” eigenlijk ook best prima had gekund in de genres waar ik meer bekend mee ben.

Closing Time | Elizabeth kijkt naar Tatiana

Ok, deze Closing Time gaat iets meer tijd kosten om uit te leggen, omdat anders niet iedereen direct zal snappen waar ze naar kijken. Er staat muziek op YouTube, dat weet u al (daar halen we iedere dag de Closing Times vandaan). Daarnaast bestaan er recensenten, mensen die Dingen Vinden van (bijvoorbeeld) muziek. Daarnaast heeft YouTube een genre ‘reaction videos’, dat bestaat uit filmpjes van mensen die ergens voor het eerst naar kijken, meestal naar iets bijzonders en wonderlijks, waarbij wordt opgenomen hoe ze reageren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.