Schaliegas winning momenteel niet rendabel door lage gasprijs.
, door
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Heilig (vakantie)huisje
, door
Vakanties zijn kostbaar en we hebben ze niet echt nodig. Door een paar vakantiedagen in te leveren zouden we alle overheidstekorten kunnen oplossen. Maar dat gaat nooit gebeuren, betoogt Arjo Klamer, hoogleraar culturele economie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Nederlanders gaan weer massaal op vakantie. Het jaarlijkse ritueel wordt zoals gewoonlijk met man en macht uitgevoerd, crisis of geen crisis. Niets lijkt zo heilig voor Nederlanders als hun vakantie. Wee degene die durft te suggereren dat het wel wat minder kan met die vakanties.
De Nederlandse vakantie is een uiterst kostbare aangelegenheid. Nederlanders geven ongeveer zeven procent van hun inkomen uit aan vakanties. Voor een belangrijk deel doen ze dat in het buitenland, dus dat geld vloeit weg uit de Nederlandse economie. Tel daarbij de tijd dat niet wordt gewerkt op, en de de totale kosten van de Nederlandse vakantie komen te liggen tussen de 12 en 14 procent van het bruto binnenlands product. Breng het geld in mindering dat verdiend wordt aan de vakanties van Nederlanders in Nederland, en dan blijkt dat Nederlanders nog steeds flink meer uitgeven aan hun vakanties dan aan hun gezondheidszorg.
Onproductief
De vergelijking met de gezondheidszorg heeft meer kanten. Want net als wanneer zieke mensen onproductief zijn, zo zijn vakantievierders dat. Op vakantie voeren ze niets uit. Dat is ook de bedoeling van vakanties. Nederlanders zijn minstens vijf weken per jaar inactief.
Wat kost zittenblijven nou echt?
, door
DATA - Afgelopen zaterdag scheef Ferry Haan, docent economie, in de Volkskrant dat we in Nederland eigenlijk af moeten van het ‘zittenblijven’. Nederland heeft relatief veel zittenblijvers, zeker in vergelijking (p.2) met de Britten, Finnen of Zweden. Volgens Haan levert al dat gedoubleer niets op, behalve frustratie. En dat terwijl de kosten van extra jaar voortgezet onderwijs maar liefst 4000 euro zijn. Je zou met de helft van dat geld al een goede zomerschool kunnen organiseren – dan kunnen docenten die geen behoefte hebben aan een lange vakantie meteen ook wat extra’s verdienen. Een sympathiek idee. Te meer ook omdat de kosten van zittenblijven eigenlijk nog veel hoger zijn. Maar hoeveel hoger?
Allereerst die 4000 euro. Ik weet niet waar Haan die vandaan haalt, maar in het huishoudboekje van Nederland (twee keer doorklikken) staat dat een leerling in het voortgezet onderwijs 7400 euro per jaar kost. En daarmee zijn we er nog niet. Eigenlijk zou je ook willen weten wat een leerling (en de maatschappij) misloopt door een jaar langer op school te blijven, de zogenaamde ‘opportunity costs’. Een leerling komt bijvoorbeeld ook een jaar later op de arbeidsmarkt.
De OESO bracht de totale kosten van zittenblijven voor o.a. Nederland in kaart. In 2009 hadden 50.000 leerlingen van 15 jaar ergens in hun schoolcarrière een jaar overgedaan, wat de overheid met bijna 400 miljoen dollar aan ‘directe kosten’ opzadelde, omgerekend (ook naar PPP) ongeveer de eerder genoemde 7000 euro per leerling. De ‘indirecte kosten’ van het later op de arbeidsmarkt komen zijn volgens de OESO, afhankelijk van het uiteindelijke onderwijsniveau, zo’n 2 tot 2,7 miljard dollar, gebaseerd op wat iemand zou verdienen (gemeten met ‘arbeidskosten’, om een voor mij onduidelijke reden).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 02-03-2022
Yanis Varoufakis: The global Minotaur
, door
Yanis Varoufakis laat in The Global Minotaur zien dat de financiële crisis het resultaat is van een proces dat al in de jaren zeventig is begonnen.
Er zijn veel theorieën over oorzaak van de crisis, maar ik vraag me af of ze de kern van de zaak raken. Ja, het is waar dat bankiers er een potje van maken. En ja, het is ook waar dat het marktdenken te ver door slaat: deregulatie en privatisering maken het systeem instabiel. Onder het motto greed is good laten we ons bestelen door de onzichtbare hand van de vrije markt terwijl zogenaamde toezichthouders passief toekijken. De rekening van dit feest wordt ons nu gepresenteerd. Maar is dit echt de verklaring van de grote crisis van nu? Hebzucht, domheid en bedrog zijn van alle tijden, zo bijzonder is onze tijd nou ook weer niet. Of wel?
Volgens Yanis Varoufakis, auteur van The Global Minotaur: America, the True Origins of the Financial Crisis and the Future of the World Economy, kun je de afgelopen zeventig jaar economisch in twee perioden indelen. In de eerste dertig jaar na de Tweede Wereldoorlog werd de wereldeconomie ingericht volgens een zorgvuldig ontworpen plan dat was opgesteld tijdens de Bretton Woods conferentie. Varoufakis noemt dit het Globale Plan. Deze jaren worden gekenmerkt door stabiliteit en welvaartsgroei die eerlijk wordt verdeeld. Er zijn geen grote crises en er is weinig inkomensongelijkheid. De tweede periode, de tijd van de Globale Minotaurus, begint in de jaren zeventig en wordt gekenmerkt door lagere economische groei, grote ongelijkheid en instabiliteit. De economie wordt overheerst door de Global Minotaurus: het financieel systeem met Wall Street als epicentrum. Gedurende deze periode treden steeds grotere economische crises op, waarvan die van 2008 de heftigste is.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Dominant geld
, door
Geld domineert de wereld, maar wie of wat domineert het geld? Een poging om in stappen het grote geld in perspectief te plaatsen.
Grote getallen vliegen je om de oren de laatste tijd. Landen en banken krijgen honderden miljarden euro’s toegeschoven. Het voelt als een kaartenhuis waar iemand luciferstokjes gebruikt om te voorkomen dat het omvalt. Maar hoe groot is het kaartenhuis eigenlijk? Hier de resultaten mijn persoonlijke hinkstapsprongspeurtocht.
Laten we even beginnen met mijn invloed op de globale lolly-markt. Die is niet zo sterk meer sinds ik grotendeels van alle suikerproducten afgekickt ben. Ik waardeer deze op 5 euro per jaar:
Dat is natuurlijk heel bescheiden. Iets interessanter is al mijn inbreng in de goededoelenmarkt. Die stimuleer ik met zo’n 600 euro per jaar:
Wel beschouwd is mijn economische impact beperkt tot de bruikbare inkomsten die ik haal uit mijn werk. Afgerond maken we daar 75.000 euro per jaar van:
Dat valt natuurlijk in het niet bij de totale omzet van het bedrijf waar ik voor werk, toch al snel 5 miljoen euro per jaar:
Vergelijk je het echter met de begroting van de provincie waar we in gehuistvest zijn, is het wederom peanuts. Dan spreken we over minimaal 550 miljoen euro per jaar:
En dit alles leidt op nog grotere schaal weer tot 47 miljard aan loon- en inkomstenbelasting voor heel Nederland. Daar kan je al een investeerder voor wakker maken:
De internationale schuldenmarkt is nog interessanter. Alleen voor Nederland gezien hebben we al meer dan 2 biljoen aan schuld uitstaan. Nee, dat is niet de staatsschuld:
De totale schuldmarkt is overigens ongeveer 60 biljoen euro groot. Maar net iets groter dan de aandelenmarkt. En grofweg gelijk aan het wereldwijde GDP. Maar het is pas echt spannend als we naar de derivatenmarkt kijken. De waarde van de OTC-derivaten (de bulk) is grofweg 530 biljoen euro eind 2011.
En daarmee zijn we aan de basis van het kaartenhuis gekomen. Per aardbewoner staat er ongeveer 60.000 euro aan derivaten uit. Enige binding met de relevante economie (waarin je een brood en een mes kan kopen) ontbreekt. Maar het domineert wel ons leven. Kleine onzekerheden over bijvoorbeeld staatsschulden of winsten leveren grote schommelingen in waarde van de derivaten op, met alle bijbehorende reflexen.
Misschien is een jaarlijkse derivatentax van 0,1% geen slecht idee.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Gedragseconoom Dan Ariely citeert Stapel (nog)
, door
Het leven van een Fortune 500 CEO in 1955
, door