Als we nu korten op 100.000 hectare natuurgebied, dan zullen we in de nabije toekomst alleen maar meer geld kwijt zijn aan het reguleren en beschermen van onze biodiversiteit, zeggen gastredacteuren Carijn Beumer, onderzoeker Duurzame Ontwikkeling aan de Universiteit Maastricht en Marlies Hanifer, Cultuurwetenschapper
Deze week presenteerde het kabinet Rutte de nieuwe begroting voor 2012, met daarin zoals verwacht veel hervormingen en bijbehorende bezuinigingen om ons land koersvast door de eurocrisis te helpen. Daarbij is ook besloten te korten op thema’s zoals duurzaamheid, klimaat en het behoud van biodiversiteit. Zo wordt bijvoorbeeld de Ecologische Hoofdstructuur (EHS), het netwerk van Nederlandse natuurgebieden, 100.000 hectare kleiner dan gepland. Dat lijkt in deze roerige tijden, een schappelijke beslissing. Maar de inkrimping van de EHS heeft te veel lange termijngevolgen voor de Nederlandse biodiversiteit én voor de economie om deze plannen door de Tweede Kamer goed te laten keuren.
Dit kabinet schrapt namelijk de kern van het Nederlandse ruimtelijke ordeningsbeleid: het maken van robuuste verbindingen tussen natuurgebieden. Die zijn er voor bedoeld om de natuur zichzelf zo veel mogelijk te reguleren bij een veranderend klimaat. Gebeurt dat niet, dan gaat de kwaliteit en diversiteit van onze omgeving steeds meer achteruit. De volledige EHS maakt het mogelijk dat de Nederlandse flora & fauna zichzelf in stand houdt, zonder dat de overheid zich in de vingers snijdt met enorme natuurbeheerkosten. Het behoudt van de EHS van 700.000 hectare, zou dus eigenlijk een rechtse hobby moeten zijn.