Zwarte Pinksterdag

Ik had daar moeten zijn, op de Stadhouderskade, om mijn roekeloos fietsende jongen tegen te houden, hem op te vangen. Er was niemand in de kamer om me van iets te betichten, maar ik had geen beschuldigende vinger nodig om me tot in mijn merg schuldig te voelen, schuldig te weten. Naast Mirjam zat ik te beven en te zweten van schuldbesef om wat ik ’s ochtends vroeg zomaar had laten gebeuren. Dit is geen fictie, maar realiteit. Het enig kind van A.F.Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich komt op de Eerste Pinksterdag van 2010 bij een verkeersongeval om het leven. Van der Heijden doet het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinnering graven, aantekeningen maken en schrijven. Een bijna dwangmatig schrijven waaruit ruim zeshonderd bladzijdes zijn voortgekomen. ‘Tóóóóóóó-niii-ióóóóó…!’. De naam waarmee de roman begint, en die nooit vaker is geroepen dan in de krap vier maanden die verstreken sinds Zwarte Pinksterdag.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Mysterie in de Oeral onopgelost

The Dyatlov Pass incident refers to an event that resulted in the deaths of nine ski hikers in the northern Ural mountains on the night of February 2, 1959. It happened on the east shoulder of the mountain Kholat Syakhl. The lack of eyewitnesses has inspired much speculation. Soviet investigators determined only that ‘a compelling unknown force’ had caused the deaths.

Investigators at the time determined that the hikers tore open their tent from within, departing barefoot in heavy snow. Though the corpses showed no signs of struggle, two victims had fractured skulls, two had broken ribs, and one was missing her tongue. According to sources, four of the victims’ clothing contained substantial levels of radiation.

Meer bij The Presurfer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De dood begrijpen

The story of a group of Kermit-like puppets who find their creator lying on his bench and have to eventually come to understand his death. Written, directed and animated by Oury Atlan, Thibaut Berland and Damien Ferrie. Music by Sielberman Ochestra, Ornadel and the Starlight Symphony Mills and Mark Nelson.

Overtime from ouryatlan on Vimeo.

Meer bij The Presurfer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

WW: Zomergasten kost uur van je leven

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

lekker tv kijken (foto flickr/xJasonRogersx)Wetenschappers zijn een zuur stelletje mensen, zo lijkt het vaak. De naarlingen zijn zulke misantropen dat voor alles wat lekker of leuk is, aangetoond moet worden hoe schadelijk het voor je is. Alcohol, drugs, muziek: allemaal hartstikke leuke dingen die verpest worden door teveel nieuwsgierigheid van de kant van de mannen en vrouwen van de wetenschap. Ook een persoonlijk favoriet tijdverdrijf -televisiekijken- komt er nooit echt goed vanaf.

Hoewel het met de paplepel is ingegoten is het natuurlijk onzin dat je van teveel televisiekijken vierkante ogen krijgt. En negatieve effecten op de ogen van te lang naar een punt staren (oogmoeheid oftewel Asthenopie) zijn voor zover bekend tijdelijk. Maar televisie is op een andere manier wél degelijk slecht voor je. En hier krijgen we te maken met het welbekende verschil tussen correlatie en causatie: televisiekijken wordt namelijk doorgaans zittend gedaan. En zittende mensen verbrandden te weinig calorieën. En we weten allemaal wat er dan gebeurd: verhoogde kans op hart- en vaatziekten, suikerziekte en andere luie mensen ellende. 

Maar ondanks de bewezen ellende blijven mensen televisie kijken. En dus namen onderzoekers van de Australische School of Population Health aan de University of Queensland zich voor om eerder gepubliceerde sterftecijfers onder televisiekijkers  nog eens te analyseren en met nog deprimerender conclusies te komen. In totaal werd de data van 11.000 Australiers gebruikt. De onderzoekers vonden na extrapolatie dat in 2008 Australische volwassenen van 25 jaar en ouder een totaal van 9.8 miljard uur televisie keken en verbonden dat aan 286,000 eerder gestorven jaren. Alsof deze conclusie niet deprimerend genoeg is formuleren ze het als volgt: Na je 25e kost ieder uur dat je televisie kijkt, je 22 minuten van je leven. Dat maakt een uur televisie kijken dus net zo schadelijk als het roken van twee sigaretten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Grinnikend naast mijn kist

In april 2011 is de in Amerika wonende Nederlandse dichter Leo Vroman zesennegentig geworden. Ongeveer een week geleden kwam zijn gedichtenbundel ‘Daar’ uit. Het is, schrijft hij in zijn voorwoord, een soort dagboek van wat er in zijn poëtische brein de afgelopen twee jaar is gebeurd. Het dagboek van een heel oude man: dat heeft, zou je kunnen denken,  het gevaar in zich van gezeur. Dat geldt niet voor dit boek. Vroman is daarvoor te speels, te geestig, te diep en bovenal: te integer als dichter.  Het lijkt er meer op, dat juist de ouderdom hem de kracht geeft om zo licht en humoristisch te zijn.

Hij heeft het intussen over dingen die niet zo snel met zich laten spotten. Dat zijn in dit boek vooral de dood en de liefde. Die twee zijn voor Vroman nauw verbonden, omdat zijn leeftijd hem dwingt geleidelijk afscheid te nemen van alles waarvan hij houdt. Des te intenser neemt hij waar en heeft hij lief. In een elegant puntdicht zegt hij dat zo:

LEVEN EN DOOD


Ik vind de dood niet even
groot als het leven
maar leven met de dood
wel tweemaal zo groot.

Met de uitspraak dat de dood niet even groot is als het leven kun je twee kanten uit. Je kunt er het besluit op baseren om goed te blijven letten op wat je ziet, zegt en doet, nu je er toevallig toch bent en niet dood bent. Dat geeft de opmerking dat leven met de dood (speels opgemeten) tweemaal zo groot is, nog meer kracht. Je kunt er ook uit opmaken dat het leven sterker is dan de dood in die zin, dat de dood niet het absolute einde van alle werelden is. Veel gedichten in dit boek geven fantasieën over het sterven en wat er daarna gebeurt, vaak met drastische humor. Een voorbeeld:

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foto des Tages | Geest van geëxecuteerde


Geesten bestaan niet. Maar je kan ze wel fotograferen. Joseph Paul Jernigan (1954 – 1993) werd in Texas geëxecuteerd om 12.31 AM door middel van een dodelijke injectie. Hij had in 1981 een bejaarde vrouw doodgestoken toen ze hem betrapte bij het stelen van een magnetron. Jaren na zijn dood werd deze foto van hem gemaakt. Hoe kan dat? Na zijn executie werd Jernigan ingevroren in een gelatine oplossing en vervolgens in 1871 plakjes van 1 millimeter dikte gezaagd. Met toestemming van Jernigan zelf overigens die zijn lichaam ter beschikking aan de wetenschap had gesteld. Het Visible Human Project heeft alle plakjes gefotografeerd en zo een dwarsdoorsnede van het menselijk lichaam gemaakt. Alle foto’s bij elkaar zijn 65 gigabyte, een gemiddelde mp3 collectie. Daarna werd foto voor foto geprojecteerd op een scherm dat door een assistent in een donkere omgeving werd bewogen: en daar was Jernigan weer! Of althans zijn lichaam, of geest hoe je het maar wilt zien. In tweede instantie ter beschikking gesteld aan de kunst, het kan in Amerika: www.project1231.com

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boekrecensie | Culinaire troost

culinaire troostWeinig mensen zullen graag op begrafenissen komen of er zelfs maar graag aan denken. Je moet dan ook best wel lef hebben om een boek te schrijven over een onderwerp waar menigeen zich ongemakkelijk bij zal voelen als culinaire troost rond uitvaarten. Jeanette Diepenbroek deed het.

’t Is nog een leuk boekje ook. Gelukkig maar, want goed rouwen is belangrijk en een goede maaltijd kan daar uitstekend bij helpen. En dat geldt óók voor nuchtere Nederlanders, die de uitvaart zo dikwijls afdoen met een kopje (slechte) koffie en een plakje (matige) cake. Want dat Nederlanders rondom het thema van de dood nuchter zijn, kun je in deze tijd met al zijn stille tochten toch nauwelijks volhouden. Wat dat betreft is het back to the future, want eeuwen geleden moet het op begraafplaatsen een dolle boel zijn geweest. Men kwam er graag bijeen voor handel, cultuur, spel, drank en zelfs seks, vertelt Diepenbroek in Wat eet je op een begrafenis? Culinaire Troost.

Eén ding gebeurt overal ter wereld op uitvaarten: er wordt gegeten en gedronken. Heel soms is dat sober, maar meestal uitbundig. In veel culturen lijkt de uitvaartwens van Jacques Brel zoals hij die uitte in het onsterfelijke Le Moribond (“maak er een dolle boel van”) een vanzelfsprekendheid van de eerste orde.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Before I die…


Een doodeenvoudig concept: maak een schoolbord op een muur met daarop de stelling “voor ik dood ga wil ik …” en leg er een bak krijtjes bij. Een maand later zijn er al meer dan 1045 levenslustige reacties binnen. “Naar Rome gaan!” “Mijn dochter zien afstuderen.” “200 mph rijden!”. Candy Chang: public installation artist [WTF?] deed dit experiment op de hoek van Marigny and Burgundy street in New Orleans. Wat zou u opschrijven?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende