Dominique Weesie fantaseert er op los

Zo signaleerde de opmerkzame twitteraar JaapToo gisteren. Dominique Weesie, voorzitter/directeur van PowNed (@DWeesie op Twitter), strijkt per jaar tweehonderdvijftigduizend euro aan salaris op. Een hoop centen, en wat doe je daar dan mee? Nou, da's heel eenvoudig, je doet dagelijks aan: ophitsen, zwartmaken, vals Beschuldigen, haatzaaien en... liegen: Maar... vergelijk dit met onderstaande tweet:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du jour | Doodgekookte spruitjes

Als je wilt aantonen of een burgemeester voor de tweede keer de waardigheid van het ambt en daarmee tegelijkertijd ook de reputatie van de stad op het spel zet, dan zul je dat moeten vastleggen.

PowNewspresentator Dominique Weesie verdedigt het inzetten van verborgen camera’s als geëigend middel om stedelijke reputaties onbezoedeld te houden.

Ofwel: terug naar de jaren vijftig. In de woorden van Peter Breedveld:

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | PowNed wordt een metaomroep

zomerquotes3“PowNed wordt een metaomroep. We verstrekken informatie over de informatie. Dat sluit aan bij de vaardigheid van onze achterban om grote hoeveelheden informatie parallel te processeren en al onderzoekend een betekenisvol geheel te construeren uit onsamenhangende brokken informatie.” (Uit het beleidsplan van PowNed)

Het uitgelekte beleidsplan van PowNed doet ons hier en daar denken aan de tekst van een poep pratende mediadeskundige, annex leraar massacommunicatie, annex gesjeesde internetondernemer. En zou Dominique Weesie het ook allemaal echt geloven? Reaguurders die grote hoeveelheden informatie parallel weten te processeren?? Hahaha!

Voor de rest is het een zeer leesbaar beleidsplan. Op het sociologische stuk over de generatiekloof na dan, want daar schreef Weesie zichzelf toch echt in slaap. Maar is GeenStijl nou echt zo origineel met dat eigen internettaaltje (afgekeken van Alt0169.com)? En is de achterban van PowNed echt in staat om in drie muisklikken geoliede pr-machines onderuit te halen? En werd Nico Dijkshoorn echt ontdekt door GeenStijl? En is die Kouwes eigenlijk wel zo’n goede dichter?

Vragen, vragen, vragen….

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PowNed: de ToN-zuil in omroepland

Logo PowNed

Er staat momenteel een poll op GeenStijl: “Waarom lid van PowNed?” In de beste Noord-Koreaanse traditie is er slechts één vakje om te kiezen: “Omdat het kan.” Dit dan in aanvulling op de motivatie op de aanmeldingspagina zelf: “Omdat in het huidige bestel een grote groep mensen niet wordt gehoord.”

Al eerder heb ik aangegeven dat ik bij die grote groep hoor. Ik wil meer black metal op de radio of in ieder geval een avontuurlijkere popprogrammering op 3FM (daar heb ik zelfs ooit actie voor gevoerd). Verder zie ik graag oppervlakkig rechts-populistisch gewauwel aangevuld met interviews met de-man-in-de-straat-die-er-niks-vanaf-weet-en-er-toch-een-mening-over-heeft als EénVandaag en voor te veel geld gekochte samenvattingen van Heracles – FC Utrecht verdwijnen ten bate van meer diepgravende documentaires en speelfilms van favoriete regisseurs als Aki Kaurismäki en Wes Anderson.

Het zou kunnen dat PowNed in die behoefte gaat voldoen. Maar om de een of andere vage reden vertrouw ik er niet blind op. Ik zou graag wat meer informatie hebben.

Dominique Weesie lichte wel een klein tipje van de sluier in Pauw & Witteman (vanaf 5:00), maar echt helder wordt het niet. “Het wordt lastig” en de inhoud van het weblog laat zich inderdaad niet goed rechtstreeks vertalen naar televisie, zoveel wil hij wel toegeven. Er moet een rechts geluid komen, dat is zijn meest concrete punt. Maar Weesie geeft wel meteen toe dat bij programma’s als Pauw & Witteman net zo vaak linkse als rechtse politici aanschuiven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

‘NRC rectificeert Powned-verzinsel over uitschelden kind bij intocht Sinterklaas’

Zo meldt Joop:

NRC rectificeert vandaag een reportage over de Sinterklaasintocht in Gouda waarin gesteld werd dat een klein kind werd uitgescholden voor ‘racist’. De krant had zich gebaseerd op een bewering van Powned-directeur Dominique Weesie. Die blijkt verzonnen.

Dat wisten we bij Sargasso natuurlijk al lang.

Maar het is goed dat ook andere media zich realiseren dat Weesie een onbetrouwbare fantast is.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.