Vinyl is het nieuwe goud

Ik ben nooit een early adopter geweest. Pas onlangs schafte ik een Smartphone aan, na heel lang met een koelkast van Nokia te hebben rondgelopen. Naar volle tevredenheid overigens. Want bellen deed het ding uitstekend. Toen iedereen al lang en breed een pc in huis had staan, behielp ik mij nog met pen en papier. Pas na een reeks van zeer goedkope computers van inferieure kwaliteit durfde ik in 2006 de stap te maken naar een prestigieuze iMac. Mijn oude muziekinstallatie was de goedkoopste die ik kon vinden, een aanbieding. Geld had ik toen nauwelijks en die paar elpees die ik mij kon veroorloven rechtvaardigden de aanschaf van een dure stereoset bij lange na niet. Tot drie weken geleden. Bij het opruimen van de zolder vond ik een stapeltje oude elpees. Wegdoen of toch maar bewaren? Het historisch besef en mijn melancholisch verlangen naar vroeger wonnen het van mijn opruimdrift. Maar helaas. Niks meer voorhanden om de elpees fatsoenlijk af te spelen. Mijn Akai midiset had begin jaren negentig al de geest gegeven, En met de opkomst van de compact disc leek het aanschaffen van een nieuwe platenspeler en toebehoren mij pure geldverspilling.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.