Pentagon tegen medewerkers: verzamelen ≠ verzamelen

War was al peace, freedom was al slavery, en nu dit... Afgelopen maandag heeft de ACLU (American Civil Liberties Union) een via de 'Freedom of Information Act' verkregen instructieboekje openbaar gemaakt waarin de DIA (Defense Intelligence Agency) zijn analisten waarschuwt vooral niet te vertrouwen op gangbaar taalgebruik. "[O]ne can be led astray," zo waarschuwen de instructies, "by relying on the generic or commonly understood definitions of a particular word." Oldspeak, kortom, is misleidend. Om hun punt te verklaren gebruiken ze de term "collection of information." Informatie, zo stellen de instructies, is "verzameld": [...] only when it has been received for use by an employee of a DoD intelligence component in the course of his official duties [and] an employee takes some affirmative action that demonstrates an intent to use or retain the information. Dat informatie is verzameld, wil daarom nog niet zeggen dat de informatie ook officieel is "verzameld". "Verzameld" betekent dus dat een Pentagonist naar de informatie heeft gekeken en heeft laten merken dat hij de informatie wil gebruiken of opslaan. Met andere woorden, wanneer een NSA-woordvoerder (de NSA valt onder het Pentagon, de DoD) het volk bijvoorbeeld geruststelt en zegt: "We hebben die of die informatie (zeg: de inhoud van jullie e-mails) niet verzameld," dan zou hij dus heel goed kunnen bedoelen dat ze die informatie wel hebben verzameld, maar alleen nog niet hebben "verzameld". Overigens was dit "verzamelen" ≠ verzamelen al bekend. Vorig jaar kwamen twee leden van de ACLU met een "NSA lexicon" waar "collection" ook al netjes tussen stond, naast andere woorden die voor de NSA precies het omgekeerde betekenen wat ze voor het publiek betekenen, zoals "inadvertent" of... "no". Dat een Pentagonafdeling zijn analisten zo uitdrukkelijk instrueert om hun vocabulaire aan te passen (letterlijk: "adjust your vocabulary") hadden we echter nog niet gezien.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.