Eurocommissaris De Gucht houdt niet zo van democratie
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Karel de Gucht in 2009 Europees Commissaris
, door
En hops, de eerste invulling van de Europese Commissie na de Europese verkiezingen van 2009 is bekend. Vandaag werden namelijk de poppetjes van het kabinet-Leterme in België bekend, en daar wordt en passant bijgezegd dat Minister van Buitenlandse zaken Karel de Gucht in 2009 Louis Michel zal opvolgen als de Belgische Europees Commissaris. Dat is overigens typerend voor het verschil in politiek in België in Nederland. In Nederland zou geen kabinet er over peinzen een politicus zo ver van te voren tot Commissaris te kronen zonder het parlement zelfs maar te hebben geraadpleegd.
De Gucht is in België een populaire, maar niet onomstreden politicus. Hij verzette zich in het verleden tegen het migrantenstemrecht, maar is aan de andere kant een fel bestrijder van het Vlaams Belang, die hij eens als “mestkevers” omschreef. Daarnaast bestreed hij de rechtervleugel in zijn eigen partij, wat leidde tot verwijdering van prominent Hugo Coveliers (die De Gucht vergeleek met een “Albanese maffiabaas“) en later het uit de partij stappen van Jean-Marie Dedecker, wiens eigen partij nu een geduchte concurrent voor het Vlaams Belang geworden is. Dedecker beschreef De Gucht later als “een onmens“.
Ook het ministerschap van De Gucht was niet zonder incidenten. Zo wist hij een hoop diplomatieke irritatie tussen Nederland en België te genereren door Balkenende onder andere “extreem stijfburgelijk” te noemen. Ook wist hij oud-kolonie Kongo dusdanig te beledigen, dat deze haar ambassadeur terugriep en de houding van de minister vergeleek met die van “Kuifje in Afrika“. Het moge duidelijk zijn: waar De Gucht verschijnt volgen al gauw harde woorden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.