Balkenende IV viel eerder bij de nieuwsredactie van RTL dan bij de redactie van het NOS Journaal. Zoals GeenCommentaar eerder al vaststelde, was Frits Wester de eerste brenger van het grote nieuws. De NOS had kennelijk grote moeite dit belangrijke bericht te verifiëren. Pas toen Balkenende sprak, durfde deze met zekerheid te melden dat er nieuwe verkiezingen komen. Bijna een kwartier later dan RTL en tot ergernis van heel veel kijkers. RTL slaagt er herhaaldelijk in om politieke scoops te brengen, terwijl de met onze belastingcenten betaalde journalisten van de NOS zelden met een belangwekkende primeur komen. Zo zwaait RTL al meerdere jaren op rij met de Miljoenennota in beeld op het moment dat ze bij de NOS nog braafjes wachten tot de stukken onder embargo naar de redactie worden gebracht. En RTL kon ons ook als eerste vertellen dat Willem-Alexander zich ging verloven met Maxima Zorreguieta.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Het inhoudelijke geweld rondom de Commissie Davids zal vandaag nog wel even aanhouden, met als opwarmer de tweet van Diederik Samson van gisterenavond.
Helaas heb ik nog geen tijd gehad om het rapport (.pdf) goed door te nemen, maar wat mij wel opvalt is dat uit het rapport blijkt dat de Commissie is gehinderd door de ministeries (pag. 34). Allereerst wilden ze dat alle uitnodigingsbrieven voor ambtenaren centraal werden bezorgd, waarna de ministeries ze intern zouden overhandigen aan de betrokkenen. Dit weigerde de Commissie terecht. Daarnaast hebben de ministeries hun ambtenaren nogmaals gewezen op hun rechten en plichten tijdens de gesprekken met de Commissie Davids, wat volgens de Commissie niet nodig was. Ook mochten ambtenaren zich voorbereiden op de gesprekken door de archieven op voorhand in te zien, en werd er vooraf overlegd tussen de ambtenaren, uit eigen beweging, of op initiatief ‘van anderen’.
De Commissie was hiervan niet op de hoogte en het kwam zelfs voor dat geïnterviewden beschikten over stukken die de Commissie zelf niet had. Davids noemt het ‘onjuist’ dat de Commmissie hier op voorhand niet over was ingelicht, maar vindt ook dat dit alles geen invloed heeft gehad op de kwaliteit van de interviews.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.