Closing Time | Sunday
, door
De catalogus van David Bowie kent vele nummers die de moeite waard zijn. Daaronder ook dit nummer van zijn plaat Heathen uit 2002.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zomergast Ivo van Hove koestert zijn geheimen
, door
RECENSIE - ‘Je moet de draad helpen zijn juiste richting terug te vinden’ zei de Duitse vertaalster van Dostojevski in een fragment uit ‘Die Frau mit den 5 Elefanten’. Ze was een wit overhemd aan het strijken. De belangrijkste draad die ik in deze laatste aflevering van Zomergasten 2019 heb kunnen vinden, was die van het geheim. ‘Geheimen moet je koesteren’, zei zomergast Ivo van Hove. Zowel in het leven als in de kunst. Er moet iets zijn waar je net niet je vinger achter kan leggen. Dan pas wordt het interessant. ‘Dat wat je weet, dat weet je al.’ Wanneer je alles kan rationaliseren, betekent dit niet dat je iets goeds hebt gemaakt. Kortom: je moet iets aan de verbeelding overlaten. Dat geldt voor theater, maar ook voor Zomergasten.
Ivo van Hove noemt z’n toneelstukken gemaskerde autobiografieën, vertelde Janine Abbring aan het begin van de uitzending. Van Hove vroeg haar om dat serieus te nemen. Met zijn stukken zegt hij wat hij denkt, voelt en vindt. Maar Janine Abbring wilde tijdens deze uitzending het liefst ietsje verder gaan. Dat masker moest zakken.
Dat leverde een boeiend gesprek op vol met prikkelende antwoorden, maar soms wrong Abbring zich in al te moeilijke bochten om de ontmaskering te forceren. In de aanloop naar het fragment van Wong Kar Wai’s Happy Together, vroeg Abbring wat Van Hove ervan vond dat zijn vriend en vaste decorontwerper (sorry: scenograaf) zo nu en dan voor andere regisseurs werkt. Van Hove zei dat hij dit geweldig vond. Abbring geloofde het niet. Was hij niet bang dat zijn partner het ergens anders leuker vond? Ze haalde zelfs Bambi erbij, waarmee Van Hove de avond was begonnen. Sinds Bambi had hij toch verlatingsangst? Van Hove lachte het weg. ‘Dit spoor loopt vast’, zei hij. Maar Abbring pakte door. ‘Je vertelt heel veel persoonlijke verhaaltjes’, zei Abbring, ‘maar je stopt precies op het moment dat je wil dat het stopt en je vertelt nooit meer dan dat. Gaat dat masker nooit af?’ ‘Dat masker gaat heel vaak af’, zei Van Hove. Maar niet vanavond, zag ik Abbring denken, enigszins teleurgesteld.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Jean Genie
, door
De ronkende gitaarsolo van Mick Ronson, de schallende saxofonen en Bowie’s virtuose uithalen maken dit een gedenkwaardig stukje Americana.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Closing Time | Without you I’m nothing
, door
VIDEO - Zelden zo verschillende zangstijlen zo fijn horen samenvallen. Placebo en David Bowie, hoorde pas later dat er al eerder een klik was. Ook leuk om deze backstage opname te horen waar ze het nummer voorbereiden. Het plezier spat er vanaf.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Closing Time | China Girl (live)
, door
De ongeduldigen onder u moeten maar even doorspoelen naar minuut 3 wanneer het rocken begint; maar dan mist u wel een verhaal uit de oude doos over Iggy Pops avonturen in Berlijn eind jaren ’70.
Closing Time | Life on Mars?
, door
Eigenlijk is er op deze plek al voldoende aandacht aan leven, werken, meningen, overlijden en invloed van David Bowie besteed. Collega Prediker maakte bovendien al een mooie reeks met covers, zoals deze. Welbeschouwd is er geen geldige reden om hier opnieuw aandacht aan Bowie te besteden.
Maar!
De ESA heeft besloten een sonde naar Mars te sturen, de ExoMars, en een door de Britten gebouwd karretje zal daar op de Rode Planeet, nog meer dan eerder robots, op zoek gaan naar leven. U mag meedenken over de naam van het voertuig. Hier vindt u meer informatie en het lijkt me, eerlijk gezegd, een totale no brainer dat de Britse Marsrover geen andere naam mag krijgen dan “David Bowie”.
Closing Time | Lazarus
, door
Voordat Michael C. Hall bekend werd van tv-series speelde hij theater zoals in de musical Cabaret. In 2016 speelde hij de hoofdrol in Bowie’s musical Lazarus.
Terzijde: deze musical zal vanaf najaar 2018 in het DeLaMar Theater te Amsterdam op de planken gebracht worden. Met Nederlandse acteurs, dat dan weer wel.
Closing Time | Golden Years
, door
Altijd al geweten dat Glen Hansard een goede smaak had.
Closing Time | Ashes to Ashes
, door
De zanger kan weliswaar voor geen meter zingen, maar dat mag de pret niet drukken, want deze cover van de Compact Disk Dummies swingt de pan uit.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.