Eicel invriezen niet voor oude vrouwtjes?
Het AMC wil single vrouwen ook de mogelijkheid geven hun eicellen in te laten vriezen. Tot hun vijftigste levensjaar kunnen zij dan alsnog kinderen krijgen. Het CDA noemt dit ‘onwenselijke wensgeneeskunde’ en van de overige politieke partijen steunt alleen D’66 het ziekenhuis. Het invriezen van eicellen is allesbehalve een ‘eitje’. Sterker nog: het is een relatief nieuwe en zware medische ingreep. Voorstanders zien geen redenen om deze nieuwe techniek aan alleenstaande vrouwen met een kinderwens te onthouden. De techniek is beschikbaar: dus zou voor iedere vrouw een optie moeten zijn. Weliswaar niet medisch noodzakelijk, maar geldt dat niet voor talloze medische behandelingen?
Religieuze bezwaren
Vanuit de christelijke hoek komt het argument dat het invriezen tegennatuurlijk is. Uiteraard is het invriezen van eicellen tegennatuurlijk. IVF, plastische chirurgie en hormoonbehandeling van transseksuelen, is ook ‘tegennatuurlijk’. En een harttransplantatie? Is dát eigenlijk wel natuurlijk? De beantwoording van die vraag levert een morele discussie op. Waar trekken we de grens? Vaccinatie is voor sommige bewoners van de Bible Belt nog steeds een brug te verder. Tien jaar geleden rustte er nog een groot taboe op plastische chirurgie. De wetenschap schrijdt voort en de publieke opinie hobbelt daar achteraan. Wat we vandaag ethisch onverantwoord vinden, is morgen een standaard ingreep. Het CDA plaatst zich buiten de realiteit en meent: ‘De gezondheidszorg is ervoor om fouten in de natuur te herstellen, niet om het tegennatuurlijke te bewerkstelligen.’ Onzin natuurlijk. De gezondheidszorg is er óók, sinds jaar en dag, voor het oplossen van psychische problemen.
De meest voorkomende observatie van deze Europese campagne is dat ‘Europa niet leeft’. Als kandidaat die al maanden het land doorkruist merk ik het tegenovergestelde: iedereen heeft wat te melden over Europa. Vaak is het ongenoegen over de nationale politiek of voelen mensen zich buitengesloten. Even vaak merk je dat Europa juist sterk in ons dagelijks leven aanwezig is, soms op verrassende wijze. Bij een gesprek met migrantenorganisaties meldde een ondernemer met een Turkse achtergrond mij: “Toetreding van Turkije zou een ramp zijn voor mijn zaak. Teveel goedkope arbeid.”